🖤😭 به حضرت زهرا (س)
آن زن
................
چادرش شب بود و رویش روز روشن
ماه را... خورشید را... دیدم در این زن
نور را از سایه ی او آفریدند
نورِ او را آسمان پاشیده در من
چادرش الگوی عفت بود و دنیا
مثل او هرگز ندارد پاکدامن
یک گلستان در نگاهش خواب بود و
چون «خلیل الله» شد کابوس دشمن
پشت در آمد که شیرش جان بگیرد
شد برای گرگ ها، یک توده... بهمن
اربعینِ مرگِ پیغمبر نشد که...
دوره اش کردند در کوچه، چهل تن
میخ در با پهلوی مادر چه ها کرد!؟
آنچه با پروانه خواهد کرد سوزن
می درد آسان تر از وقتی که سرد است
داغ وقتی می شود... یک قطعه آهن
زینبش از خانه، دادش را شنیده
دیده شاید صحنه را از چشم روزن
همسری خود را فدای همسرش کرد
آفرین دارد چنین از خود گذشتن
#محمد_عابدی
#اشعار_فاطمی
قم المقدسه