🇮🇷🇵🇸 🔰 | شیل آمریکا در برابر نفت ایران، توافق در تنگنای واقعیت‌ها... 🍃🌹🍃 🔸جدای از آنچه در یادداشت قبلی توضیح دادیم، برخی تضاد منافع ایران و در بازار انرژی، می‌تواند زمینه ناپایداری هرگونه توافق احتمالی باشد. علت: 🔹۱_ با انقلاب نفت و گاز شِیل (shale) در دهه گذشته، امریکا از مصرف‌کننده صرف، تبدیل به تولیدکننده بزرگ نفت و گاز جهان شده است. در چنین شرایطی، افزایش صادرات نفت ایران به بازار جهانی یعنی ورود به رقابت مستقیم با صادرات آمریکا. کاملاً روشن است که این برای آمریکا و شرکت‌های انرژی آن احتمالاً خطر اقتصادی و ژئوپلیتیکی محسوب می‌شود. 🔹۲_ بازگشت گسترده ایران به بازار انرژی، امکان برهم خوردن تعادل بازار نفت را افزایش می‌دهد، چرا که عرضه مازاد می‌تواند قیمت‌ها را پایین بیاورد و منافع کشورهای صادرکننده نفت را تهدید نماید. 🔹۳_ ایران این ظرفیت را دارد که گاز و نفت خود را با اروپا صادر کند، در حالی‌که آمریکا نیز تلاش می‌کند گاز مایع و نفت خود را به اروپا صادر نماید. در شرق آسیا نیز هند و چین به‌عنوان مشتری سنتی انرژی ایران و کره و ژاپن نیز بی‌میل به واردات از ایران نیستند، ولی آمریکا می‌خواهد این بازارها را برای انرژی خود حفظ یا توسعه دهد. بنابراین هر گونه بازگشت ایران به بازار احتمالاً با کاهش سهم آمریکا یا متحدانش همراه است. 🔹۴_ نقش و جایگاه ایران از حیث ژئوپلیتیک و کریدوری در کنترل منابع و مسیرهای انتقال انرژی و دسترسی به بازارهای پرمصرف مانند هند، چین، ترکیه و اروپای شرقی و آستانه میانه و قفقاز، فوق‌العاده است. این موقعیت، در صورت ثبات و توسعه، می‌تواند ایران را به یک هاب انرژی منطقه‌ای تبدیل کند؛ چیزی که آمریکا (و متحدانش) احتمالا آن را بر نمی‌تابند. 🔹۵_ شاید گفته شود، هم اکنون نیز ایران در حداکثر تولید و فروش نفت خود قرار دارد و توافق جدید تأثیری در بازار نفت نخواهد داشت. در پاسخ: اوّلاً صرف خروج نفت ایران از لیست سیاه، تلطیف دهنده انتظارات اقتصادی در بازارهای جهانی است. ثانیاً تلطیف فضای تحریم‌ها، احتمالاً به صورت نسبی امکان حضور شرکت‌های بزرگ را در ایران برای افزایش تولید انرژی افزایش می‌دهد، در صورتی که این امکان برای شرکت‌های آمریکایی، به دلیل تحریم‌های اولیه وجود ندارد. این یعنی عدم انتفاع آمریکا و در نتیجه تلاش لابی‌های موجود برای تداوم تحریم‌ها. 🔚بنابراین بازگشت ایران به بازار نفت، می‌تواند به‌معنای تهدید مستقیم منافع اقتصادی و استراتژیک آمریکا در بازار جهانی انرژی باشد. لذا آمریکا سعی می‌کند صادرات انرژی ایران را کنترل‌شده، محدود و مشروط نگه دارد. این تضاد ذاتی منافع، هر توافقی را شکننده و موقتی می‌کند. ✍🏼 علی محمدی | @Ebasirate_enghelab