🍃✨🍃✨🍃✨🍃 ✨🍃✨🍃 (قسمت هفتم) 🌿ما آداب باطنی اين سلوك روحانى را به مقدار توان و تناسب، بيان می‌کنيم. 🌿شايد يكى از اهل ايمان، نصيبى از آن ببرد و باعث شود که رحمت الهی و توجهات غیبی، شامل حال این بازمانده از مسیر سعادت و گرفتار در زندان طبیعت و انانیت گردد. «انّه ولىّ الفضل و العناية.» 🌿اکنون درباره آدابى كه در تمام حالات نماز و سایر عبادات، ضروری است، مطالبی عرض می‌کنیم. 1⃣ توجّه به عزّت پروردگار و ذلّت بندگی 🔸توجه به عزت حضرت حق، از منازل مهم سالك است. 🔸قوّت سلوك هر كس به مقدار قوّت اين نظر است. 🔸حتی بالاتر، كمال و نقص انسانيّت تابع كمال و نقص اين امر است. 🔸هر چه نظر انيّت و انانيّت و خودبينى و خودخواهى در انسان غالب باشد، از كمال انسانيّت دور و از مقام قرب پروردگار دور است. 🔸حجاب خودبينى و خودپرستى از همه حجاب‌ها ظلمانی‌تر است. 🔸عبور از اين حجاب، از تمام حجاب‌ها، مشكل‌تر است. 🔸عبور از این حجاب، مقدمه عبور از همه حجاب‌ها است و بلكه غيب و شهادت و باب الابواب عروج به كمال روحانيّت عبور از اين حجاب است. 🔸تا انسان به خود و كمال و جمال توهمیِ خود نظر دارد، از جمال مطلق و كمال صرف، محجوب و مهجور است. 🔸شرط اوّل سلوك إلى اللّه خروج از اين منزل است، بلكه ميزان در رياضت حق و باطل همين است. ⬅️پس سالكی كه با قدم انانيّت و خودبينى و در حجاب انّيّت و خود خواهى، طىّ منزل سلوك كند، رياضتش باطل و سلوكش إلى اللّه نيست، بلكه إلى النفس است.