✅ #روزبرگ_شیعه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
موضوع امروز:
«چرایی حضور زنان و کودکان در کاروان حسینی»
روز چهارشنبه، ١۴٠٢/٠۴/٢٨
✍️ مناسبت روز:
امروز اولین روز از ماه خون و قیام، ماه #محرم الحرام است که طبق تاریخ، سپاه حُر با حدود هزار سواره نظام از طرف ابن زیاد ملعون راه را بر کاروان حسینی بست و از این روز سختی و مصائب اهلبیت امام آغاز شد و روز به روز کار بر آنها سختتر شد تا بالاخره در روز عاشورا پس از شهادت تمامی لشگر حسینی، خیام اهلبیت را آتش زدند و زنان و کودکان وحشتزده را غارت کرده و به اسارت بردند... (وقایعالایام شیخ عباس قمی"ره")
❓لذا یکی از سؤالات و شبهات مطرح شده درباره قیام عاشورا این است که
با عنایت به اینکه شیعیان معتقدند که امام حسين (ع) علم غیب داشتهاند و میدانستند که خانواده گرامیشان به سختی و اسارت دچار میگردند، چرا زنان و کودکان را به همراه آوردند؟!
✅ در جواب به این پرسش، توجه شما را به چند نکته جلب مینمائیم:
1️⃣ اولاً باید بدانیم که بين بردن اهل بيت امام حسين(ع) به سمت کوفه، و علم غيب امام، منافاتی وجود ندارد؛ زيرا ائمه اطهار (ع) در امور فردی، و بسیاری از امور سياسی و اجتماعی از علم غيب بهره نمیگرفتند، چراکه اگر چنين بود، بسیاری از کردار آنها، نمیتوانست دارای فضیلت بالایی باشد؛ و همچنین رفتار و زندگی آنان نمیتوانست الگو برای عموم مردم باشد؛ لذا باید گفت که امام حسين(ع) موظف بودند که بر اساس امور ظاهری عمل نمایند و طبق هزاران دعوتنامه از طرف کوفیان و همچنین تأیید حضرت مسلم (ع) سفیر امام در کوفه، همهچیز برای حضور حضرت به همراه اهلبیت ایشان در کوفه، کاملاً مهیا بوده است؛
2️⃣ ثانیاً بر فرض استفاده امام از علم غیب، باید بدانیم که اولیای الهی، مأمور به تکلیفند؛ و در صورتی که بردن اهلبيت (ع) به سوی کوفه، وظیفه و تکلیف الهی بوده باشد که طبق برخی از روایات چنین است، مسلماً امام، چیزی جز رضايت و اراده خداوند را طلب نمیکنند؛
البته قطعاً هیچ عمل و دستوری از جانب خداوند حکیم، بیحکمت صادر نمیشود؛ لذا قطعاً در بردن زنان و فرزندان امام به سمت کوفه نیز مصالح مهمی وجود داشته که علم به آن، نزد خداوند و امام معصومش محفوظ است؛ اما در حد درک بشری، علماء به برخی از این مصالح اشاره نمود:
⬅️ «پيام رسانی قیام حسینی»:
انقلاب عاشورا را باید به دو بخش اصلی تقسیم کرد، که بخش اول آن، تا عصر عاشورا و به رهبرى شخص امام حسین (ع) بود؛ و بخش دوم قیام، پس از آن و با حضور و اسارت اهلبیت امام، شکل گرفت که رهبری این بخش از قیام را امام سجاد(ع) و حضرت زينب(س) بهعهده داشتند؛ چنانچه اگر نبود سخنان آتشين حضرت زینب (س)، و روشنگرىهاى حضرت زینالعابدین (ع) در کوفه و شام، و مظلومیت زنان و کودکان در طول مسیر اسارت، قطعاً پيام انقلاب بزرگ حسینی بیاثر و یا حداقل کماثر میشد؛ لذا در حقیقت امام با بردن زنان و کودکان، مبلغان حسینی را به شهرهاى مختلف و حتى به قلب حکومت دشمن فرستادند و پیام حسینی را به گوش همگان رساندند؛
⬅️ «مردود کردن تبلیغات دروغین بنیامیه»:
یزیدیان برای عموم مردم، طوری برنامهریزی و وانمود کرده بودند، که امام حسین (ع) برای حُبّ جاه و مقام و خلافت به طرف کوفه لشگرکشی نموده و پس از جنگ برای رسیدن به قدرت و حکومت کوفه کشته شدند، لذا حضرت با بردن زنان و کودکان، و عدم ایجاد لشگر منسجم، این دسیسه دشمن را نزد عموم مردم باطل نمودند؛
⬅️ «افشاى ماهيت واقعی امویان»:
بُعد ديگر علت حضور خاندان امام را میتوان نمایان کردن چهره سفّاك، بىرحم و غیرانسانى يزيد و حكومت اموی دانست؛ چنانچه مسلماً يكى از عوامل مؤثر در پذيرش پيام عاشورا از سوى عموم مردم، «عنصر مظلوميت» زنان و کودکان شهید شده و به اسارت رفته بود؛ و بر همین اساس امام سجاد(ع) در شام، وقتی كه خواستند تیر خلاص را به دستگاه اموی وارد کنند، فرمودند: پدرم امام حسين(ع) را قطعه قطعه كردید...اما چرا پس از شهادت ایشان كودكان را به شهادت رساندید؟ و به خيمههاى زنان و کودکان حمله كرديد؟» (مقتل الحسين، ص٣٣۴) اين جملات امام، به قدرى تاثیرگذار بود كه همهی تبلیغات چهل و چند ساله امویان را در هم شکست و شام را طوفانى كرد؛
✍️ البته برای این حضور تاریخساز، اهلبیت امام، مصائب بسیاری را در کربلا و کوفه و مخصوصاً در شام تحمل کردند تا آنجا که وقتی از امام سجاد (ع) پرسیدند: سختترین مصائب شما در سفر کربلا کجا بود؟ در پاسخ سه بار فرمودند: الشّام! الشّام! الشّام! (تذکرةالشهداء، ص ٣١١)
هر جا سخن از کودک و دروازه شام است
ساکت به تماشا منشینید، حرام است
دستی که بهسر میزنی از این غم عظمی
یادآور فرق سر و سنگ لب بام است...
و سَیعلَمُ الّذینَ ظَلَموا أَی مَنقَلَبٍ ینقَلِبونَ
https://eitaa.com/ROOZBARG