رویین دژ
⚠️ عبارتِ «أَیْنَ الْمُؤَمَّلُ لِإِحْیاءِ الْکِتابِ وَ حُدُودِه» از دعای ندبه، یکی از اهداف امام عصر(عج) را «زنده کردن کتاب خداوند و حدود آن» معرّفی می‌کند‼️ 🌐 در هر مجموعه‌ی نظام‌مند از عالمِ هستی، رعایت قواعد و هنجارهایی است که اجزای آن مجموعه را کنار هم و در ارتباط با هم، به سمت هدف معیّنی پیش می‌برد. جامعه‌ی بشری هم از این قاعده، مستثنیٰ نیست. 🔮 مجموعه‌ی بایدها و نبایدهایی که همه‌ی انسان‌ها را در ارتباط با هم، به صورت امن و آرام، ولی زنده و پویا به سمت کمال می‌برد، کتاب خداوند است که در هر دوره‌ای از تاریخ، متناسب با شرایطِ آن زمان بر یکی از رسولان او نازل می‌شده و به مردم آن دوره، ارائه می‌شده است. 🔥 در آخرالزّمان، این کتاب، آخرین کتاب و جامع‌ترین برنامه است که بر آخرین و بزرگ‌ترین رسول خداوند، برای ارائه به جامعه‌ی بشریِ انتهای تاریخ، ارائه شده است. 🚫 حدودِ احکام و خطوطِ قرمزِ قرآن، نگهدارنده‌ی بنیان‌های جامعه‌ی بشری در آخرالزّمان است، و فراموش شدن آن حدود، و کمرنگ شدن آن خطوط قرمز است که جامعه را به این حال و روز انداخته است که به قولِ خودِ قرآن «تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَ قُلُوبُهُمْ شَتَّی» يعنی «آن‌ها را جمعی هماهنگ می‌پنداری، در حالی که دل‌هایشان پراکنده است»! ♨️ این جمع‌های پراکنده را امروز در همه جا می‌بینیم؛ چه خانواده‌ای که افکار و سلایقِ والدین و فرزندان، در تضادّ با یکدیگر است، چه در دوستان و آشنایانی که در یک محفل، در کنار هم نشسته‌اند ولی هر کدام، سر در گوشی خود فرو برده‌اند و از حال دیگری بی‌خبرند، چه در شریکانی که به هم خیانت می‌کنند و چه...! 💠 آن‌چه این «جمع‌های پراکنده» را همدل و هماهنگ می‌کند، پیاده شدن برنامه‌ای در افکار و عقاید آن‌هاست که آن‌ها را نسبت به حقوق یکدیگر، آگاه و مقیّد کند و خطّ قرمز‌هایی در باورِ آن‌ها قرار دهد که پا در حریمِ حقوق یکدیگر نگذارند و آن برنامه، «قرآن» است. 🔆 قرآن، نوری است که فضا را چنان روشن می‌کند که همه فیل را فیل ببینند (اشاره به داستان فیل در تاریکی از مثنوی مولوی، که هر کسی، هر برداشتی از آن داشت، به جز فیل!) و نگاه‌ها و نظرها و عقیده‌ها و سلیقه‌ها، یکی شود و اختلافات کنار برود و پراکندگانِ متنفّر از هم، به جمع‌شدگانِ دلبسته‌ی هم، تبدیل شوند. 📜 بخشی از محتوای جزوه‌ی 🔺 @RooyinDezh
4.6هزار مشاهده