کیفیتِ اعمال ، مهم‌تر از گستردگیِ آن است ! اعمال یعنی آنچه که انسان در طول شبانه روز به آن مشغولیت میابد . پس به مسائل دینی محدود نمی‌شود . البته که یک انسانِ مسلمانِ شیعه ، خواب و خوراک و تفریح و حتی پلک زدن‌هایش هم بنابر دستوراتِ دین مبین اسلام است . ولیکن به صورت کلی ، مد نظر ما همه‌ی فعل‌های آدمیزاد است . . این مهم‌ نیست که در یک بیست و چهار ساعت ، به چه کارهایی با چه تعداد تنوع سروکار داشته باشد . بلکه مهم تمرکز و با کیفیت به انجام رسانیدنِ آن است ! کتاب میخواند !؟ خب بخواند این خیلی نیکوست . فرهیختگانند که مشتاقِ کتابند . اما با چه کیفیت ؟ جوری کتاب می‌خواند که ده ها سال بعد نیز بتواند از اندوخته‌ی ذهنش مقدار توشه‌ای دربیاورد و گره‌ای را ، مساله‌ای را ، شبهه‌ای را برطرف کند !؟‌ بگذریم از مثال زدن ها تمثیل آوردن‌های بیش از این . اصل گفتار ما اشاره به این مساله دارد که لزوما هر آدمی که شبانه روز در حالِ دویدن‌های پی در پی است موفق نیست . زیرا که کیفیت از کمیت‌ مهم‌تر است ! رهرو آن نیست که گه تند گهی خسته رود رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود . ✍🏻