‍ 🔅 روا بُود که لطفِ معشوق پرده از پیشِ نظرِ عاشق بردارد تا نورِ چشمش را بقوّتِ نور جمال خود از حدقه‌ی او برباید و این آخرزخمی بُود که بر هدفِ دید‌ه‌ی او اندازد آه و هزار آه... اگر جمالش در خیال آید و بمانَد. ماندنِ خیال با عاشق مرهمِ آن زخم بُود و این رمزی لطیف است: عشق، خود را در حدقه‌ی عاشق جای‌کند تا روح، باصره‌ی او را جز به‌ معشوق نگران ندارد و گفته‌اند که عاشق در هرچه نگرد معشوق را بیند راست‌ست‌. https://eitaa.com/TAMASHAGAH