#اخلاق در آینۀ احکام
#اتراف، #تبذیر، #اسراف (بخش دوم)
ب) به هدر دادن نِعم الهى نظیر نابود كردن مال و عمر و آبرو و مانند اینها كه قرآن به آن «تبذیر» مىگوید و مبذّر را برادر شیطان مىخواند:
«انَّ الْمُبَذِّرینَ كانُوا اخْوانَ الشَّیاطین»
«همانا اسراف‌كنندگان برادران شیطان‌ها هستند.»
ج) فرو رفتن در مشتهیات نفس از راه حلال كه به آن «اسراف» گفته مىشود و آن گرچه حرام نیست، ولى محال است كه مسرف بتواند به كمال انسانى برسد و قرآن او را مورد بىمهرى و بىعنایتى از طرف حقّ مىداند:
«انَّهُ لایحِبُّ الْمُسْرِفین».
«به درستى كه خداوند اسراف كنندگان را دوست نمىدارد.»
بلكه او را یك مؤمن واقعى نمىداند:
«وَالَّذینَ اذا أَنْفَقُوا لَمْ یسْرِفُوا»
«و كسانى كه به هنگام بخشش، زیاده‌روى نمىكنند.»
#رساله_توضیح_المسائل
آیت‌الله العظمی مظاهری
🆔 @almazaheri