آزاد کن از پیله‌ها پروانه‌ها را آباد کن با یک نفس ویرانه‌ها را ما، کاسه‌های تشنه سمت آسمانیم باران، بیا سیر آب کن پیمانه‌ها را در کوچه‌های خالی از لبخند، اندوه در می‌زند از دم تمام خانه‌ها را جز تو چه حسی می‌تواند لحظه لحظه شوق شکفتن داده باشد دانه‌ها را؟ ای دست‌های آشنا وقتی می‌آیی از گرد غربت می‌تکانی شانه‌ها را https://eitaa.com/ashare_ali_goli