مهر من! مهر من! از جلوه‌ات، همواره قلبم روشن است هر کجا باشی فروغت روشنی بخش من است سرو، می‌رقصد ز شوقت، شاخه‌ی طوبای من! پای‌کوبان نسترن، نیلوفر است و سوسن است خُلق، گل؛ رُخسار، گل؛ لب، غنچه و اندام، گل ای گل اندر گل! گلم! این گل، تویی؟ یا گلشن است؟ قلب من در آتش هجرت مسوزان بیشتر پیکرت نازک‌تر از گل! دل مگر از آهن است؟ کی به درگاه وصالت می‌رسد اندیشه‌ام!؟ در فراقت، مردن آسان‌تر از این جان‌کندن است آه! ای ماهم! برون آی از غبار ابرها ای که رسمت، همچنان از عاشقان، دل بردن است! #محمد_رضا_قاسمیان #آوا_سرکار_خانم_پروانه @azsabuyeeshgh