. رمان‌نویس و مورخ رمان‌نویس و مورخ هر دو سر و کارشان با روایت است، اما داستان نویس می‌خواهد خلق هنری داشته باشد، لذا قوه تخیل و خلاقیت را در خود شعله‌ور ساخته و به توصیف صحنه، شخصیت و اتفاقات می‌پردازد، در حالی که مورخ گزارشگر محض تاریخ است و صرفا آنچه را که در گذشته رخ داده روایت می‌کند. بنابراین پیوند بین داستان و تاریخ باید به‌گونه‌ای صورت پذیرد که هم خلق ادبی با تکیه بر جنبه‌های هنری داستان نویسی اتفاق بیفتد و هم از آنچه در گذشته رخ داده بهره گرفته شود. با مرور‌ اشکال مختلف داستان به این نتیجه می‌رسیم که اگر بخواهیم بین تاریخ و ‌اشکال مدرن داستانی پیوند عمیقی برقرار کنیم که هم لذت تفننی بودن به مخاطب ببخشد، هم ارزش ادبی والایی داشته باشد و هم تا اندازه‌ای از واقعیت‌های یک دوره زمانی (تاریخی) اِلمان‌ها، واقعیات و آنچه در گذشته اتفاق افتاده، بخشی را منتقل سازد، ناگزیریم پیوند بین رمان- که عالی‌ترین و مطول‌ترین نمونه داستانی است- و تاریخ را بررسی کنیم. رمان‌نویس تاریخی به گذشته نظر داشته و از این لحاظ با مورخ وجه‌ اشتراک دارد. در رمان‌های تاریخی مدرن امروزی، شخصیت‌های اصلی که یا خود قهرمان واقع می‌شوند و یا دوره و زمانه زیست آنها محور لحاظ می‌شود، هویت تاریخی‌شان محرز شناخته شده است. در رمان تاریخی   می‌توان محور را همین شخصیت شناخته شده قرار داد و یا شخصیت تخیلی و خود ساخته را به زمانه و دوره‌ای که او در آن زیست می‌داشته، فرستاد. #رمان #داستان #ساهور #تاریخ_ادبیات #دانشگاه_باقرالعلوم #انجمن_علمی_ادبی_ساهور 🌐https://eitaa.com/bouath