مدرسه راهبری علم و عمل
🔵 از (۲) 🔸 ... ؛ فرآیند رسیدن به تحول مطلوب، گم شدنِ و فهم صحیح از رسالت اصلی حوزه و حوزویان است. 🔸 چرا حوزه‌ی علمیه که مادر انقلاب و نظام اسلامی است، عملاً فرزند خود را در میان راه رها کرده است؟ 🔸 چرا حوزه به درد مردم مستضعف جهان و ایتام آل‌محمد(ص) عملاً بی‌توجه است و به کنجی خزیده و سر در گریبان فرو برده و مشغول ردّ و اشکال‌های شکلی خویش است؟ 🔸 حوزه‌ی شیخ مفید و شیخ‌طوسی هم چنین بود؟ أصحاب آقا امام‌صادق(ع) هم در کوفه به دنبال فقه برای فقه بودند؟ به دنبال چند إشکال و جواب کلامی بودند؟ چه چیز حوزه ی امروز را خویش و در نتیجه به مرزهای سکولاریسم ویران‌گر نزدیک کرده است؟ 🔸 حقیقت آن است که و گفتمان تحول، فهم صحیح از است. حوزه خود را فراموش کرده است‌ 🔸 ؛ شأن و (ع) است. رسالت اصلی حوزه در جامعه است؛ ما اگر درسی داریم و بحثی داریم اگر احتیاجی به قرآن مهجور شده در حوزه‌ها داریم، اگر حکمت را باید جدی بگیریم، اگر فقه را جدا و عمیقاً دنبال می‌کنیم، اگر تبلیغی باید برویم، اگر تدریس و تدرّسی باید بکنیم، اگر پژوهشی نیاز است و همه‌ی اگرهای گوناگون دیگر؛ برای این بود که باشیم و در عصر غیبت، وارث شأن امامت باشیم، نه اینکه ابزار و اهداف میانی ما را از غایت غافل کند. 🔸 چه کسی به و در کجای حوزه، جمله امام عزیزمان را می گوید که آن کسی است که بتواند حتی یک جامعه غیر دینی را کند؟! کجا چنین تصویری از شأن طلبه برای طلبه ساخته می‌شود؟ کجا مقدمات قریبه و بعیده‌ی و در جامعه‌ای پویا، به طلبه تعلیم می‌شود؟ طلبه کجا بیش از نیازهای علمی ابتدایی، برای و نیازهای اساسی مردم و امّت تربیت می‌شود؟ 🔸 چگونه است که از منظر بزرگان، مقدمات رسیدن به اجتهاد مصطلح در دین‌شناسی نیاز به برنامه‌ای تعلیمی و تفصیلی دارد، اما تربیت شدن برای نقش‌آفرینی‌های أساسی و مفید در پیش‌بری انقلاب در شئون نیاز به یک برنامه تعلیمی-تربیتی مفصل از همان ابتدای طلبگی ندارد؟ بماند که طلبه می‌تواند تا انتهای دوران طلبگی و اجتهاد هم پیش برود و ابداً آمادگی خاصی برای در حل نیازهای حقیقی دستگاه امامت امت بین المللی اسلام را مثقال ذره‌ای کسب نکند. 🔸 فهم عزیزان ما از نهایتاً طلبه‌ای است که به اندازه‌ی دانشجویان، کمی هم تحلیل سیاسی دارد، یک منبر سیاسی هم در انتخابات‌ها بلد است برود و تمام! این کجا و ماهیت حقیقیه‌ی کجا؟! 🔸 اگر می‌خواهیم حوزه متحول شود، این راه، صرفاً از چند تغییر درسی و محتوایی و روشی و ... شروع نمی‌شود، بلکه باید حوزه، مجبور شود که به میدان و و بیاید، آنگاه که پای مسائل حقیقی آمد، درد حقیقی نیز پیدا خواهد کرد و آنگاه که جانش آتش گرفت، برای آن نیاز واقعی درس و روش و محتوا و همه آنچه را که باید نیز به سمت وسوی مطلوب متحول خواهد کرد. 🔸 طلبه‌ای که رسالت اصلی‌اش به عمق جانش بنشیند، درس را هم متفاوت و جدی خواهد خواند و طلبه‌ای که درگیر مسائل اساسی زندگی مردم و انقلاب نشود، درسش هم مانند جسم بی‌روح است که هرچه رشد کند: .. ♦️ همه‌ی آنچه گفته شد به معنای نفی تلاش‌های عزیزان و خصوصاً اساتید و طلاب انقلابی برای اصلاح سیر حوزه نیست، تلاش‌های فراوانی اکنون درحال انجام است که انشاءالله همه مأجور است اما ما برای پیشرفت متناسب با سرعت این قرن، ناگزیریم از و رسیدن به . ✍ مجتبی عرب 👉 https://eitaa.com/elmoaamal98
177 مشاهده