🔶آیات صفحه (۱۳۷) مربوط به حضرت ابراهيم عليه السلام است ، سخن را با صحبتهاى تند ابراهيم با آزر آغاز می نماید كه به شدت از بت‏ پرستى او و قوم او انتقاد مى‏كند و مى‏ گويد: آيا شما تمثالها و بتها را خدايان خود قرار مى ‏دهيد؟ من، تو و قومت را در گمراهى آشكار مى‏ بينم. 🔸كلمه‏ ى «أب» بطور طبیعى به معناى پدر است، ولى به معناى جدّ مادرى، عمو و مربّى هم گفته مى‏ شود. چنانكه در آیه ۱۳۳ بقره ، فرزندان یعقوب به پدران و عموى پدر خود حضرت اسماعیل نیز أب گفتند:👈🏻 «نعبد الهك و اله آبائك ابراهیم و اسماعیل و اسحاق».[ ابراهیم، جدّ فرزندان یعقوب و اسماعیل، عموى آنان بوده است ]پس در این آیه آزر عموى ابراهیم بود، نه پدرش. پدران ابراهیم همه موحّد بوده‏ اند. دلیل دیگر اینکه ، حضرت ابراهیم در اواخر عمر بنا بر آیه ۴۱ سوره ابراهیم ، به پدر و مادر خویش دعا كرد: «ربّنَا اغفِر لى و لوالدىّ...» در حالى كه مسلمان حقّ ندارد براى مشرك طلب مغفرت كند، هرچند فامیل او باشد.پس والدین ابراهیم (ع) مشرک نبوده اند . 🔶در اين آیات پروردگار متعال حجتى را ذكر مى كند كه آنرا به پيغمبر عظيم الشان حضرت ابراهيم (عليه السلام ) داده بود تا با آن عليه مشركين احتجاج نموده و آنان را به دينى كه خدايش به سوى آن هدايت نموده يعنى دين توحيد دعوت كند، آنگاه بعد از اين آيات هدايت كلى انبيا و پاكى ضمير آنان را از شرك بيان نموده و از بين همه آنان ، نوح كه قبل از ابراهيم بوده و شانزده پيغمبر ديگر را كه همه از ذريه ابراهيم بوده اند اسم مى برد. 🔸اين آيات در حقيقت بيان عاليترين و كاملترين مصداق ايمان و قيام به دين فطرت و نشر عقيده توحيد و پاكى از شرك و دوگانگى است ، و اين همان هدف مقدسى است كه ابراهيم براى آن قيام نمود 🔶اگر داستان حضرت ابراهيم (عليه السلام ) را كه در آيات مورد بحث و همچنين در آياتى از سوره مريم و انبيا و صافات حكايت شده به دقت مطالعه كنيم ، خواهيم ديد كه آنجناب در احتجاج با پدر و قومش حالتى شبيه به حالت انسان ساده اى را داشته است كه هنوز فطرتش از آلودگيها پاك است. زيرا مى بينيم مى پرسد: اين سنگ و چوبى كه در برابرش خاضع مى شويد چيست ؟ و مانند كسى كه هيچ چيزى نديده و از دين و بى دينى حكايتى نشنيده ، مى پرسد: در برابر اين ستارگان و آفتاب و ماه چه مى كنيد؟ و چرا چنين مى كنيد؟ از پدر و قومش مى پرسد: (ما هذه التماثيل التى انتم لها عاكفون ) به نظر مى رسد كه ابراهيم در مبارزه با انحرافهاى فكرى مردم زمان خود، همواره از شيوه‏هاى خاص و انحصارى خود استفاده مى‏ كرد. 🔸در اينجا با اين شيوه جالب با ستاره‏پرستان مناظره كرد و گفت من چیزی که غروب کند را بربوبیت قبول ندارم و در جريان شكستن بتهاى بابلى‏ ها هم شيوه جالب ديگرى به كاربرد و آن اين بود كه همه بتها را شكست جز بت بزرگ و تبر را به گردن او آويخت كه چنين قلمداد كند كه آن بت بزرگ بتهاى ديگر را شكسته است و به بت پرستان گفت: جريان را از او بپرسيد اگر سخن مى‏گويد؛ و بدينگونه كارى كرد كه عقل و خرد و وجدان آنها به كار افتد تا مگر حقيقت را دريابند. 🔸شايد براى همين ‏است كه خداوند، بلوغ فكرى و رشد عقلانى ابراهيم را تأييد مى‏كند، در آیه ۵۱ سوره انبیا میفرماید: ولقد آتينا ابراهيم رشده من قبل و كنّا به عالمين همانا رشد ابراهيم را از قبل به او داديم و ما از آن آگاه بوديم.. 🌸🍃🌸🍃🌸 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir