افراط وتفریط صوفیه در خوردن و آشامیدن 👹🔻
قسمت (پایانی) 2️⃣
♦️ سید مرتضی در معرفی صوفیه گروهی از آنان را شکم‌پرستان معرفی کرده و نوشته است: «از صوفیان قومی باشند که همت ایشان جز شکم نبود، خرقه‌ها درپوشند و از حرام احتراز نکنند و ایشان را نه علم باشد و نه دیانت، به اطراف عالم می‌گردند از بهر لقمه و همیشه طالب طعام و رقص باشند و چون شکم سیر کردند، روی در روی کنند و حکایت ایشان همه آن بود که در فلان شهر در خانقاه، طعام‌های نیکو سازند و سماع و رقص نیکو کنند .
🔷 صوفیانی باشد که در سمرقند بشنود که در مصر خانقاه کرده‌اند و آنجا لوت بسیار به خلق می‌دهند، از سمرقند قصد مصر کند، هیچ کس دون همت‌تر ازیشان نباشد، این جمله اصناف صوفیانند که بعضی دعوی ربوبیّت کنند و بعضی دعوی معجزات و کرامات.[9]
🔶 همچنین گفته‌شده ابوعبدالله رودباری از مشایخ شام هر وقت مریدانش را کسی از تجار و توانگران به سور می‌خواند، وی خود پیش از رفتن به مهمانی به آن‌ها غذا می‌داد تا چون به مهمانی می‌روند از سر سیری طعام خورند و مردم در حق آن‌ها سخن نگویند[10]
🔷 و نیز آمده است افراطی که بعضی درویشان بر سر سفره دعوت می‌کردند سبب شد که صوفیه به شکم‌پرستی و پرخوری معروف شوند و اَکل صوفی به قول ثعالبی مثل شود.[11]
🔶 همواره صوفیه در طول تاریخ دچار افراط وتفریط بوده چنانچه زهد افراطی در بین صوفیان قرون اول که با ترک زندگی و دوری جستن از حلال‌ها و دوری از نعمات الهی همراه بوده و بارها بزرگان صوفیه به آن اشاره‌کرده‌اند.
♦️ اما سال‌ها بعد این زهد افراطی در بین بعضی از صوفیه رنگ و بوی خود را از دست می‌دهد و تحمل گرسنگی و جوع، جای خود را به شکم‌پرستی و پرخوری می‌دهد .
🔷 گویا صوفیان فراموش کرده بودند که زهد و روی برگردانی از نعمات الهی سنت همیشگی بزرگانشان بوده و بی‌توجه به سنت‌های بزرگان خود به شهوت شکم مشغول شده .
♦️صوفیان همواره در پیمودن راه افراط و تفریط بی‌نظیر بوده‌اند و همواره در طول زندگی خود راه اعتدال و میانه‌روی که همان سبک زندگی معرفی‌شده توسط قرآن و روایات اهل‌بیت(علیهم‌السلام) است را کم کرده‌اند.
🔻 پی‌نوشت:
[1]. باخرزی، یحیی، اوراد الاحباب و فصوص الآداب، به کوشش ایرج افشار، انتشارات دانشگاه تهران، تهران، 1383، ص 514
[2]. قشیری، ابوالقاسم، رساله قشیریه، ترجمه ابو علی حسن بن احمد عثمانی، تصحیح بدیع‌الزمان فروزان فر، نشر زوار، تهران، 1388 ش، ص 206
[3]. عطار، فریدالدین، تذکرةالاولیاء، به کوشش نیکلسون، انتشارات صفی علیشاه، تهران، چاپ سوم، 1375 ش، باب 28، ص 264
[4]. همان، ص 148
[5]. سراج طوسی، ابونصر، اللمع فی التصوف، به تصحیح رینولد آلن نیکلسون، ترجمه مهدی محبتی، انتشارات اساطیر، چاپ دوم، 1388 ش، ص 206
[6]. محمد بن منور، اسرارالتوحید فی مقامات أبی سعید، تصحیح و تنظیم شفیعی کدکنی، محمدرضا، انتشارات آگاه، تهران، 1386، ص 27
[7]. هوازن قشیری، ابوالقاسم، ترجمه رساله قشیریه، به کوشش بدیع‌الزمان فروزان فر، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ چهارم، 1374، ص 208
[8]. زرین‌کوب، عبدالحسین، تصوف ایرانی در منظر تاریخی آن، مترجم مجدالدین کیوانی، تهران، انتشارات سخن، ۱۳۸۳، ص 91
[9]. رازی، سید مرتضی ابن حسنی داعی، تبصرة العوام فی معرفة مقالات الأنام، تصحیح اقبال آشتیانی، نشر اساطیر، تهران، 1364، چاپ دوم،، ص 132 - 133
[10]. هوازن قشیری ابوالقاسم، ترجمه رساله قشیریه، به کوشش بدیع الزمان فروزانفر، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ چهارم، 1374، ص 30
[11]. ثعالبی، عبدالملک بن محمد، ثمار القلوب فی المضاف و المنسوب، مترجم انزابی‌نژاد، نشر دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ١٣٧۶، ج ١، ص 174 – 176
#صوفیه #سحر_جادو #خلسه_نشئگی_توهم #اباحی_گری #شطح_گویی_صوفیان #شاهد_بازی_صوفیه #رقص_سماع #وحدت_وجود #فرقه_های_ضاله #فرقه_های_انحرافی #ریاضتهای_شیطانی #فرقه_سازی_دراسلام #بدعت_در_دین #پرستش_انسان #پرستش_جن_شیطان #وحدت_وجود #تناسخ #مدعیان_دروغین #ادعاهای_عجیب #فرقه_های_عجیب
به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید
🔻🔻
http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2