قداست شاهد بازی درتصوف 👹 🔷 برخی از صوفیه معتقدند که یکی از مهم‌ترین راه‌های رسیدن به کشف و شهود الهی برای نیل به معرفت و حقیقت، از راه عشق است که یکی از اقسام عشق، عشق انسانی است که روزبهان بقلی از اکابر صوفیه، عشق انسانی را منهاج عشق ربانی دانسته![1] 🔹 و در پی همین اعتقاد، برخی از بزرگان صوفیه نگاه کردن به صورت‌های زیبارو و امرد را وسیله‌ای برای رسیدن به عشق الهی معرفی کرده‌اند و این شاهدبازی را مَجازی برای رسیدن به حقیقت دانسته‌اند و برای اثبات مدعای خود روایت: «إن الله جمیل و یحب الجمال[2] خدا زیباست و زیبایی را دوست می‌دارد.» را به‌عنوان شاهد خود آورده و معتقدند که چون یکی از مظاهر زیبایی، صورت زیبا است، ماهم به‌مانند خداوند زیبارویان را دوست داریم. 🔹 حتی اگر بپذیریم که این روایت اختصاص به زیبایی انسانی دارد، باید گفت که آنچه از زیبایی انسان محبوب خداوند است زیبایی سیرت است، نه صورت. 🔹 در پی این تفکر کار صوفیه به‌جایی رسید که گفته‌شده: «احمد غزالی در پیش خوب‌رویان سجده می‌کرد و اوحدالدین کرمانی با خوب‌رویان سر و سری داشت و با غلبه وجد، در مجلس سماع سینه بر سینه آنان می‌نهاد و حکایت او با پسر خلیفه، مشهور است و فخرالدین عراقی به دنبال پسری زیبا چهره از عراق به هند رفت.»[3] 🔹 کسروی نیز درباره این انحراف جنسی صوفیه می‌نویسد: «گذشته از آنکه صوفیان زن نمی‌گرفتند، بیشترشان دچار زشت‌کاری‌ها می‌شده‌اند. این است بچه‌بازی یا به قول خودشان شاهدبازی که از زشت‌ترین گناهان است و در خانقاه‌ها رواج داشته و از آن زشت‌تر اینکه به این چنین ناپاکی رخت پوشانده و آن را با عشق خدایی به هم‌ گره زده‌اند و جمله‌ی المجاز قنطره الحقیقه را به زبان‌ها انداخته‌اند.»[4] 🔻 اما طرفداران شاهدبازی معتقدند که شاهدبازی دریایی از معرفت و شهود است که مخالفان شاهدبازی از درک آن عاجز و ناتوان هستند و دراین‌باره روزبهان بقلی شیرازی می‌گوید: «در این چیزها(شاهدبازی) برای اهل عرفان، اسراری است که جز برای اهل آن نمی‌توان فاش کرد.»[5] 🔻 در حالی صوفیه به نظربازی و شاهدبازی خود رنگ الهی زده و ورای آن را معرفت و حقیقت پنداشته‌اند و آن را از اسرار خوانده‌اند که بزرگانی از صوفیه همچون هجویری تجویز نظر در احداث را کفر خوانده[6] و هشدارهای تند و جدی داده‌اند، که دراین‌باره سخن سفیان ثوری که: «با هر زنی یک دیو است و با هر امردی هجده دیو»[7] بسیار معروف است. 🔻 همچنین قشیری بزرگ‌ترین آفت تصوف را صحبت با اَحداث(جوانان) و مجالست با کم‌سالان دانسته و به اجماع پیران، نظر در شاهدان را مایه خواری و خذلان و دوری از خداوند شمرده و سالکان را از کوچک پنداشتن گناه نظربازی بر حذر داشته است.[8] 🔹 شاهدبازی در این مسئله نشان از وجود انحراف در برخی از بزرگان صوفیه دارد که سبب بدنامی همه صوفیه شده‌اند و این مسئله ریشه در سبک زندگی صوفیه دارد که سراسر افراط‌ و تفریط است، چنانچه ازدواج از جمله سنت‌های پاک نبوی است که صوفیه در آن دچار تفریط شده و برای ترک دنیا سنت رسول خدا (صلی‌ الله علیه و آله) را کنار گذاشته و مجرد زیستن را اختیار نمودند و نتیجه این افراط‌ و تفریط، گرفتار شدن برخی از صوفیه در منجلاب گناه شاهدبازی و نظربازی است. 🔹 از دیگر علل دچار شدن صوفیه به این آفت این است که اقطاب و بزرگان صوفیه از صراط مستقیم قرآن و عترت دور شده‌اند حال‌آنکه خداوند متعال در قرآن کریم به‌صراحت امر به کنترل چشم و پاک‌دامنی در این راه فرموده و می‌فرماید: «قُلْ لِلْمُؤْمِنینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ یَحْفَظُوا فُرُوجَهُم. [النور/30] به مردان باایمان بگو دیده فرونهند و پاک‌دامنی ورزند، که این برای آنان پاکیزه‌تر است، زیرا خدا به آنچه می‌کنند آگاه است.» 🔹 با توجه به این آیه به این حقیقت می‌رسیم که ادعای صوفیه در نگاه کردن به مخلوقات زیبای خداوند و رسیدن به عشق الهی به‌وسیله نادیده گرفتن تمام قید و شرط‌های شریعت اسلامی، خلاف فرموده خداوند متعال در قرآن کریم از غض بصر و پاک‌دامنی است. 🔸 پی‌نوشت: [1]. غنی، قاسم، تاریخ تصوف در اسلام، ص ۴۵ [2]. مجلسی محمدباقر، بحار الأنوار ، ج ‏ 62 ، ص 125 [3]. همدانی(عراقی)، کلیات عراقی، ص 49 و 50 [4]. کسروی، احمد، صوفیگری ص ۲۲و ۲۳ [5]. بقلی شیرازی، روزبهان، ص 9 [6]. هجویری، کشف المحجوب، ج۱، ص۵۴۲ [7]. عطار، تذکرة الاولیاء، ج۱، ص ۲۲۵ و ۲۲۶ [8]. قشیری، عبدالکریم بن هوازن، ج۱، ص ۷۴۱ و۷۴۲ #صوفیه #شطح_گویی_صوفیان #شاهد_بازی_صوفیه #رقص_سماع #وحدت_وجود #ریاضتهای_شیطانی #فرقه_سازی_دراسلام #بدعت_در_دین #پرستش_انسان #پرستش_جن_شیطان #وحدت_وجود #مدعیان_دروغین #ادعاهای_عجیب #فرقه_های_عجیب به کانال فرقه های عجیب و جهان ماوراء بپیوندید 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/3478585344Cfddd4eceb2