فرصت زندگی
🦋💞🦋💞🦋💞🦋💞🦋💞 🦋💞🦋💞🦋💞🦋💞 🦋💞🦋💞🦋💞 🦋💞🦋💞 🦋💞 🦋 #رمان_جذابیت_پنهان #پارت_9 _بابا توی باغه. بی‌بی‌هم رفته عمار
🦋💞🦋💞🦋💞🦋💞🦋💞 🦋💞🦋💞🦋💞🦋💞 🦋💞🦋💞🦋💞 🦋💞🦋💞 🦋💞 🦋 پیمان به طرف دختر اخمو و عصبانیش رو کرد. _دختر بداخلاق خودم چطوره؟ کیکت در چه حاله؟ پریچهر از ژست طلبکارانه اش در آمد و غرغر کنان به طرف آشپزخانه کوچکشان پا تند کرد. _پسره‌ی مزخرف، میگه با اکیپ‌مون بیا بریم کوه. بعد ادای شایان را درآورد. _من هستم. فکر می‌کنم بدش نیاد. انگار که شایان رو‌به‌رویش ایستاده ادامه داد. _یکی نیست بگه تو اصلاً فکر نکن‌ مغزت درد می‌گیره. نشسته واسه من تصمیم گرفته و پیشنهاد میده. همینم مونده با یه عده دختر و پسر که لابد مثل خودش و داداشش هستن برم کوه. حالا انگار خودشو قبول داریم که میگه من هستم. با صدای خنده پیمان سرش را به سالن برگرداند. _وا؟ به من می‌خندی؟ خنده‌اش را به سختی جمع کرد. _خیلی بامزه شدی. عین این پیرزنایی که اعصاب ندارن یه سره داری غر می‌زنی. _بد که نمیگم. واقعیته دیگه. پدر به آشپرخانه رفت از در شیشه‌ای کیک پز نگاهی انداخت و بویی کشید. _به به. بوش که عالیه. پریچهر فکر کردم شاید از اینکه جای تو تصمیم گرفتم و اجازه ندادم بری ناراحت میشی. _آق پیمان ما قبولت داریم. اصلاً مگه میشه ازت ناراحت شد. روی پنجه پا ایستاد و بوسه‌ای به گونه پدرش کاشت. _یه دونه‌ای به مولا. پیمان هم دستان قویش را دور او حلقه کرد و پیشانیش را بوسید. _چند بار بگم این مدلی حرف نزن؟ می‌دونم دلت می‌خواد بری کوه. ممنون که حرفمو زمین نمیذاری. پریچهر مشغول دم کردن چای شد. _دلم که می‌خواد برم اما نه با اینا و این مدلی. از بابا جونم یاد گرفتم هر چیزی ارزش امتحان کردن نداره حتی برای یه بار. پیمان به طرف در رفت. رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/2347 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739 🦋 🦋💞 🦋💞🦋💞 🦋💞🦋💞🦋💞 🦋💞🦋💞🦋💞🦋💞 🦋💞🦋💞🦋💞🦋💞🦋💞