گلچین شعر
 دست وپا هر کس درامواج بلا گم می کند رو به سوی ساحل دریای هشتم می کند بی گمان دارد دو حالت دل به هنگام ورود بال در می آورد یا دست و پا گم می کند چهره ی عشاق در این بزم جور  دیگری است چشم گریان است اما لب تبسم می کند دستها را بر در و دیوار وبر رومی کشد زائر این آستان  اینسان تیمم می کند مست این میخانه با یک جرعه بارش بار نیست کم  نمیخواهد دلش رو جانب خم می کند صحن جامع وقت باران جمع یاران دیدنی است نامت این  مجموعه  را غرق ترنم می کند صبحدم خورشید بربام توای شمس الشموس خویش را چون شعله ای کوچک تجسم می کند بر فراز آسمان این دستها گلدسته نیست پیر مردی با رضا دارد  تکلم می کند خوش به حال زائری که بعد مشهد با خلوص رو به سوی آستان بانوی قم می کند @golchine_sher
3.2هزار مشاهده