شاعران معاصر🌹🌹🌹 هوشنگ ابتهاج هوشنگ ابتهاج مشهور به ه. ا. سایه، در ششم اسفند سال ۱۳۰۶ در شهر رشت به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در رشت و تهران سپری کرد. او دوازده سال داشت که نخستین شعر خود را سرود و اولین دفتر شعر خود را نیز در نوزده سالگی منتشر کرد. این، درست هنگامی بود که موج نوگرایی نیما، در اندیشه‌‌ی جوانان، هنگامه‌ها انگیخته بود و ناگزیر، در نگرش او به شعر نیز نمی‌توانست بی‌اثر باشد. سایه ضمن پیروی از شاعران گذشته، شیوه‌ی شعر آزاد را نیز تجربه کرد. او یکی از بزرگان غزل معاصر است؛ به طوری که اگر امروز بخواهند از چند غزلسرای مشهور یاد کنند، نام سایه از نخستین‌ها خواهد بود. وی در ۱۹ مرداد ۱۴۰۱ در ۹۴ سالگی، در آلمان درگذشت و پیکرش در رشت به خاک سپرده شد. آثار ابتهاج عبارتند از : نخستین نغمه‌ها، سراب، سیاه مشق، شبگیر، زمین، چند برگ از یلدا، یادگار خون و سرو، یادنامه، هنرِ گام زمان، بانگ نی، برگزیده‌ی رباعیات مولوی و تصحیح دیوان حافظ. بخشی از غزل سایه که با تضمین از شعر مولوی است: مژده بده مژده بده، یار پسندید مرا سایه‌ی جان گشتم و او، برد به خورشید مرا جانِ دل و دیده منم، گریه‌ی خندیده منم یارِ پسندیده منم، یار پسندید مرا... گوهر گُم‌بوده نگر، تافته بر فرق فلک گوهریِ خوب‌نظر، آمد و سنجید مرا نور چو فوّاره زند، بوسه در این باره زند رشکِ سلیمان نگر و غیرت جمشید مرا هر سحر از کاخِ کَرَم ، چون که فرو می‌نگرم بانگِ لَکَ الحَمد رسد، از مَه و ناهید مرا... پرتوِ بی‌پیرهنم، جانِ رهاکرده تنم تا نشوم سایه‌ی خود، باز نبینید مرا با تلخیص از بر کران بیکران، دکتر صبور، ص ۴۱۵ - ۴۱۸ ، ۴۲۱ و ۴۲۲. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303