رباعی، ناب‌ترین شعر ایرانی
از حسین مسرّت
بیت، دوبیت، دوبیتی، ترانه، ترانک، فَهلوی، پهلوی، سیتک، چهارمصراع، چهاردانه، چهارخانه و چهارگانه، همه نام رباعی، این کهن‌ترین و اصیل‌ترین گونه‌ی شعر فارسی است.
رباعی، به طور عام و دوبیتی( فهلوی: پهلوی) به طور خاص، اصیل‌ترین قالب شعر ایرانی است؛ چرا که اولاً، این وزن در بُحور عَروضی اعراب، سابقه ندارد و ثانیاً، از جهت زبان‌شناسی، در زبان‌های ایرانیِ پیش از اسلام(یعنی زبان اقوام مادی) ریشه دارد.
رباعیات مؤمن یزدی، به کوشش مسرّت، مقدّمه، ص پنجاه و شش.
#رباعی
#مؤمن‌یزدی
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303