پندی از گلستان سعدی راز نهان داشتن هر آن سِرّی که داری، با دوست در میان منه؛ چه دانی که وقتی دشمن گردد و هر گزندی که توانی، به دشمن مرسان؛ باشد که وقتی، دوست گردد. رازی که نهان خواهی، با کس در میان منه وگر چه دوست مُخلص باشد که مر آن دوست را نیز دوستانِ مخلص باشد همچنین مسلسل. خامُشی بِه که ضمیر دل خویش با کسی گفتن و گفتن که مگوی ای سلیم، آب ز سرچشمه ببند که چو پر شد، نتوان بستن جوی 🌹🌹🌹 سخنی در نهان نباید گفت که برِ انجمن نشاید گفت سلیم: ساده‌دل، خوش‌باور. انجمن: جمع، گروه. کلیات سعدی، گلستان، باب هشتم در آداب صحبت، ص ۱۷۳. #سعدی #گلستان #رازداری https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303