إِنَّا كَفَيْنَاكَ الْمُسْتَهْزِئِينَ استهزاء آنقدر ابتلاء سنگینی‌ست که خداوند به پیامبرش دلداری می‌دهد که "ما می‌دانیم و مستهزئین"! استهزاء در شرایط گوناگون شدت و ضعف دارد. به نظرم از سخت‌ترین انواع استهزاء وقتی است که دشمن استهزاء کند و دوست تماشا. اما قطعا سخت‌تر از آن وقتی‌ست که دوست استهزاء کند و دشمن بخندد یا دشمن استهزاء کند و دوست بخندد. خلاصه ابتلاء سختی است و جز با کفایت خدا نمی‌توان از آن به سلامت عبور کرد. مصادیق زیادی در عصر ما وجود دارد که می‌توانید در فضای مجازی و رسانه‌ای ببینید. به واسطه گسترش ارتباطات و رسانه‌‌های مدرن یک شیوه "ترکیبی" از استهزاء بوجود آمده که بی‌سابقه است! کافی‌ست شما در توییتر یا اینستاگرام یا... مطلبی در دفاع از ایران منتشر کنید! ناگهان با گروه‌های مختلف مواجه می‌شوید! گروهی که هیچ هویتی ندارند و فقط فحش می‌دهند و مسخره می‌کنند. یعنی اساسا شغل‌شان همین است. سایبری‌های گردان ۸۲۰۰ صهیونیست و مگس‌های سایبری سعودی و آلبانی‌نشین و... گروهی که شروع به تمسخر می‌کنند و هویت مشخص دارند اما با محتوا و استدلال کاری ندارند. گروهی که سعی می‌کنند با شدت بیشتری خودتحقیری کنند و شروع می‌کنند به مثال آوردن و آمارهای درست و غلط ارائه دادن! گروهی ... اما هیچ‌کدام از این گروه‌ها اهمیتی ندارند! مهم گروهی هستند که استدلال تو را می‌پذیرند یا لااقل رد نمی‌کنند ولی از گروه‌های دیگری که به تو حمله کرده‌اند می‌ترسند! سکوت می‌کنند و حتی ممکن است لایک هم بکنند اما بازنشر و نظر موافق گذاشتن هرگز! نتیجه این ماجرا این است که اهل علم و کسانی که می‌توانند حقیقت را بیان کنند یا تردید می‌کنند یا آنها هم دچار سکوت می‌شوند! چه باید کرد؟ راهکار مشخص است! استقامت! چرا؟ چون خداوند فرمود: إِنَّا كَفَيْنَاكَ الْمُسْتَهْزِئِينَ ♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷 💠 @h_abasifar