کارورزی اجتهاد تمدنی
صاحب کفایه در بررسی ادله برائت در دلیل عقل می‌گوید مصالح و مفاسد (مناطات احکام) ملازم نفع و ضرر نیستند بلکه گاهی ممکن است مفسده داشته باشد اما ضرر نداشته باشد ضرری که قاعده وجوب دفع ضرر محتمل شامل می شود، ضرر دنیوی است که اثر عقلایی بر آن بار نشود. بنابراین گاهی مصلحه است اما منفعت نیست و گاهی نیز منفعت هم هست گاهی مفسده هست اما ضرر گاهی هست و گاهی وجود ندارد. به تعبیر دیگر این ملازمه بنحو موجبه کلیه برقرار نیست بلکه بنحو موجبه جزئیه است. کفایه الاصول ج ۳ ص ۴۲ 🌏🌏✅@karvarzi_eghtehad
145 مشاهده