آیات مبارک قرآن دارای باطن ها و ظاهر هایی هستند... عَنْ جَابِرٍ،قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ)عَنْ شَيْءٍ فِي تَفْسِيرِ الْقُرْآنِ فَأَجَابَنِي،ثُمَّ سَأَلْتُهُ ثَانِيَةً فَأَجَابَنِي بِجَوَابٍ آخَرَ،فَقُلْتُ:جُعِلْتُ فِدَاكَ،كُنْتَ أَجَبْتَ فِي هَذِهِ الْمَسْأَلَةِ بِجَوَابٍ غَيْرِ هَذَا قَبْلَ الْيَوْمِ؟!فَقَالَ لِي: «يَا جَابِرُ،إِنَّ لِلْقُرْآنِ بَطْناً،وَ لِلْبَطْنِ بَطْناً وَ ظَهْراً،وَ لِلظَّهْرِ [2] ظَهْراً-يَا جَابِرُ-وَ لَيْسَ شَيْءٌ أَبْعَدَ مِنْ عُقُولِ الرِّجَالِ مِنْ تَفْسِيرِ الْقُرْآنِ،إِنَّ الْآيَةَ لَيَكُونُ أَوَّلُهَا فِي شَيْءٍ وَ أَوْسَطُهَا فِي شَيْءٍ وَ آخِرُهَا فِي شَيْءٍ،وَ هُوَ كَلاَمٌ مُتَّصِلٌ يُتَصَرَّفُ عَلَى وُجُوهٍ». ●جابر بن یزید جعفی می گوید: از امام باقر علیه السلام در باره مطلبی از تفسیر پرسیدم. ایشان جواب من را دادند و من باری دیگر مجددا از همان موضوع پرسیدم. این بار جوابی دیگر به من دادند. به ایشان عرض کردم: فدایتان شوم، جواب امروزتان در پاسخ به سئوال من با جواب دیروزتان در باره همین سئوال متفاوت بود؟ امام علیه السلام به من فرمود: جابر! برای قرآن باطنی است و برای باطن آن نیز باطنی دیگر و ظاهری. و برای ظاهر آن ظاهری دیگر است. ای جابر! هیچ چیز دورتر و بعیدتر برای عقول انسان ها از تفسیر قرآن نیست. آیه ای اول آن در باره یک موضوع است و وسط آن در مورد یک موضوع دیگر است و آخر آن در باره موضوعی دیگر است و در حالی که سخنی متصل و پیوسته به هم است، بر معانی گوناگونی حمل می شود. 📙البرهان في تفسير القرآن/ج1/ص46 #الّلهُـمَّ‌عَجِّــلْ‌لِوَلِیِّکَـــ‌الْفَـــرَج #امام_زمان_تنها_راه_نجات #امام_زمان #معارف_ثقلین https://eitaa.com/kalame_thaghalein #اَللّهُمَّ‌‌عَجِّل‌‌لِوَلیِّکَ‌الفَرَجَ‌‌وَالْعافِیَةوَالنَّصْرَ