⭕️ تجارب تلخ جهانی از نا‌امنی غذایی و قحطی‌ها 🔹 های بزرگ در قرن نوزدهم و بیستم بدون توجه به واقعیت‌های مرتبط با نظام قدرت، سوءتغذیه و قحطی قابل فهم نیست و بی‌توجه به این عوامل نمی‌توان مانع آن شد. به‌طور مثال نقش را در نظر بگیرید. چنانکه رِیف نوشته است، «در حالی که قحطی در زمان صلح نیز به چشم می‌خورد، جنگ‌های بزرگ اغلب در شرایط قحطی روی داده‌اند». 🔹 در جنگ جهانی دوم، چیزی میان ٥۰ تا ٧٢ میلیون نفر از دنیا رفته‌اند. از این میان، حدود ٢۰ میلیون مرگ در اثر گرسنگی بوده و نیمی از آن‌ها در اتحاد جماهیر روی داده است. 🔹 در سال‌های ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۲ میلادی، سیصد هزار نفر از جمعیت ٧.٥ میلیون نفری یونان در نتیجۀ غارت کشور توسط آلمان و همچنین محاصره دریایی بریتانیا از گرسنگی تلف شدند. آخرین قحطی بزرگ در جنگ جهانی دوم نیز، در خلال سال‌های ۱۹۴۴ و ۱۹۴۵ در بخش‌هایی از هلندِ تحتِ اشغالِ آلمان روی داده است. 🔹 برویم به سال‌های قبل‌تر؛ قحطی بزرگ ایرلند در سال‌های ۱۸۴۵ تا ۱۸۵۰ و قحطی بزرگ در بنگال میان سال‌های ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۴ هر دو نتیجۀ حکمرانیِ نامناسب و ظالمانه بوده است. 🔹قحطیِ بزرگ در اتحاد جماهیر شوروی، تحت حاکمیت لنین و در زمان جنگ داخلی سال‌های ۱۹۲۰ تا ۱۹۲۲ روی داد، در حالی که قحطی در اوکراینِ سال‌های ۱۹۳۲ و ۱۹۳۳، نتیجۀ مستقیم سیاست‌های سوسیالیستیِ استالین بود. 🔹 قحطی بزرگ در چین، میان سال‌های ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۲ نیز که بر اساس توصیف ریِف «احتمالاً مرگبارترین واقعه در تاریخ بشر بوده است» در اثر برنامۀ مائو برای به وجود آمد. 🔹قحطی خانمان سوز در ایران را نیز نمی توان از قلم انداخت که در خلال جنگ جهانی اول به وقوع پیوست و در آن حدود نیمی از جمعیت ایران بالغ بر 10 میلیون نفر جان خود را از دست دادند ♦️باید این واقعیت را پذیرفت که به مثابه یک هست و درصورت تولیدات غذایی یک دولت به دولتهای ثالث هر لحظه ممکن است امنیت ملی کشور وابسته تهدید گردد. تمام این مواردِ قحطی و گرسنگیِ فراگیر، نتیجۀ کاربرد سیاستگذاری ناصحیح کشاورزی و عدم توجه به مسئله خودکفایی در تولید محصولات اساسی هرکشور بوده است به طوریکه سیاستمداران اتحادیه اروپا را برآن داشت که بعد از جنگ جهانی دوم با گسترده از تولیدات محصولات اساسی به خودکفایی دست یابند تا بار دیگر امنیت ملی آن ها تهدید نشود. 📢 کانال واحد امنیت غذایی موسسه مصاف 🆔 https://t.me/joinchat/AAAAAEMLE1NBxE6ePIdZTQ