﷽ 📍 تُحفه ای که ابوذر به شخصی داد: به کسی که دوستش داری بد نکن ❗️ 📌روایتی از امام صادق(ع) است که حضرت فرمودند: «كَتَبَ رَجُلٌ إِلَى أَبِىݫݫݔ ذَرٍّ رَضِیَ اللهُ عَنْهُ یَا أَبَاذَرٍّ أَطْرِفْنِی بِشَیْ ءٍ مِنَ الْعِلْم»؛ شخصی نامه ای نوشت به ابوذر و گفت تحفه ای از علومی که داری به من بده. «فَكَتَبَ إِلَیْهِ أَنَّ الْعِلْمَ كَثِیرٌ»، ابوذر در جواب نوشت: علم زیاد است؛ «وَ لَكِنْ إِنْ قَدَرْتَ أَنْ لَا تُسِی ءَ إِلَى مَنْ تُحِبُّهُ فَافْعَل»؛ علم بسیار است؛ ولی اگر می توانی، به کسی که او را دوست داری بد نکن! ظاهراً وقتی این جواب به دست آن شخص می رسد، می رود سراغ ابوذر و می گوید: این چه حرفی است که می گویی؟ بد نکن به کسی که دوستش داری؟ «فَقَالَ لَهُ الرَّجُلُ وَ هَلْ رَأَیْتَ أَحَداً یُسِی ءُ إِلَى مَنْ یُحِبُّه»؛ مگر تو کسی را دیده ای که شخصی را دوست داشته باشد و به او بد کند؟ آدم به کسی که دوست دارد، خوبی می کند نه بدی. ابوذر گفت: «نَعَمْ، نَفْسُكَ أَحَبُّ الْأَنْفُسِ إِلَیْك»، قبول داری که جان تو پیش تو محبوب ترین جان ها است؟ یعنی ابوذر مسئلۀ «حُبّ به ذات» را مطرح می کند که انسان مفطور به این فطرت است و فلاسفه هم همین را می گویند. «فَإِذَا أَنْتَ عَصَیْتَ اللهَ فَقَدْ أَسَأْتَ إِلَیْهَا»1️⃣؛ وقتی رفتی سراغ گناه، این همان موقعی است که داری به خودت بد می کنی. این همان است که من گفتم:« اثم، اسائۀ به نفس است». 1️⃣الکافی، ج 2، ص 458 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #سلوک_عاشورایی 📕 #تعاون_و_همیاری 📝 جلسه هفتم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir