❤️ بعضے وقتها؛ میبینم پروفایلت... مُزیّن است بہ... دخترے مشڪین ردا... بالاے ... یا ڪنار رود..‌. در هوهوے باد❗️ و بوجد مے آید نگاهم... نہ از سر ... و یا هوا... ڪہ از رنگ ... و شڪوہ و جلال❗️ بعد میروم سروقت پُست هایت... یڪ در میان... چطور ممڪن است... این همہ تفاوت... فاز بہ فاز❗️ و نگاهم بے و بے وجد میشود... پر از علامت تعجب... و چند سوال❗️ مثلا... یڪ پست... از است و لب عطشان... و درست پست بعد... از طنازے و انتخاب حنابندان❗️ آن هم در جمعے مختلط... و ڪامنت ها روان❗️ و یا یک پست... از بازے با خدا... پراز ادعا و دعا دعا... و درست پست بعد... عڪس نوشته:اگر بگویم دوستت دارم... چہ جوابے میدے،انتخاب ڪن یڪ تا دہ، تو را بہ خدا❗️ بہ من حق بدہ ڪہ بمانم... بین این ... و بگویم وات د فاز و ماذا فازا❗️ میمانم گیج و ... وسط دو علامت سوال⁉️ ڪہ آیا... آن چادر در جایگاہ اشتباہ گرفتہ قرار❓ و یا تو ڪہ ندانستے قدر آن جایگاہ❓ زمان،زمان تعارف نیست... و باید روبرو شد اندڪے با واقعیت ها... تو بودے ڪہ یادت رفت... آمیختہ بودن چادر را بہ ❗️ تو بودے ڪہ تاختے و باختے... را بدون حیا❗️ تو بودے ڪہ گرفتے دست ڪم... معنا و تفسیر پوشش و ردا❗️ وگرنہ که... چادر جایش درست هست... درست بالاے سرت... با همان ابهت و بی مثال❗️ پس... مثال دیگران نگویمت... تعویض ڪن عڪس را... یا ڪہ اول چادر بردار... بعد بتاز و بتاز❗️ چرا ڪہ چادر تقصیرے ندارد... و این تو هستے... ڪہ نیستے قدردان❗️ خب❗️ من با تو... دارم چند ڪلمہ حرف حساب❗️ چادرے ماندن،نگهدارے میخواهد... عزیزِ جان... براحتے نبودہ و نیست... ارزندہ نگہ داشتن این دُرِّ گران❗️ یڪ تڪہ پارچہ بے معنا... ڪہ مفتخر بودن ندارد،جنس ارزان... پس برگرد... برگرد... برگرد بہ جایگاهت... تو را قسم بہ... گوشہ ے چادر مادرجان❗️ تصورڪن❗️ عروسے ڪہ... براے بالا رفتن... دست داماد را گرفتہ... و میرود پلہ بہ پلہ... آرام آرام... تو اے مشڪین پوشم... نگاہ ڪن بہ دستان مادر... بگو یا ... و برگرد... برگرد... پلہ بہ پلہ... آرام آرام❗️ بہ جایگاهت... بہ چادر❗️ بعلاوہ ے حیا❗️https://eitaa.com/piyroo