صالحین دامغان
#خاطرات_شهید_حسن‌باقری🌷 💬 روضه‌ی حضرت رقیه (سلام‌اللّٰه‌علیها) |مهدی اسماعیلی| ◽️یک بار که صادق آه
🌷 💬 فرمانده گردان |شهیدحسین‌همدانی| ◽️جلسه مشترکی بین همه‌ی فرمانده‌گردان‌های تیپ ۲ لشکر ۲۱ حمزه و تیپ ذوالفقار از ارتش و تیپ ۲۷ محمد رسول‌اللّٰه (صلوات‌اللّٰه‌علیه) که هنوز لشکر نشده بود و حدود ۱۳-۱۴ گردان داشت برگزار شد. ◽️حسن باقری از همه‌ی فرمانده‌گردان‌ها نظرخواهی کرد. سپس صحبت‌های خود را با توجه به نظرات آنان و جمع‌بندی‌هایی که کرده بود آغاز کرد. ◽️او نحوه‌ی ادغام گردان‌های سپاه و ارتش را مشخص کرد و بعد گفت: «یکی از دو فرماندهی گردان سپاه و ارتش، باید فرمانده گردان شود، یکی هم جانشین او.» سپس ادامه داد: «از نظر ما بلامانعه که فرمانده گردان، از ارتش باشه، امّا من به کسی فرمانده گردان می‌گم که همراه گردان تا منطقه‌ی درگیری و تصرف هدف بره.» وقتی حسن این مطلب را عنوان کرد، برادران ارتشی گفتند: «بهتره برادران سپاه فرمانده گردان باشن.» ◽️آن زمان در ارتش این طور مرسوم بود که فرمانده گردان، یک قرارگاه تاکتیکی در پشت منطقه‌ی درگیری و پشت خط، به خصوص جایی که ارتفاع داشت، می‌زد و از آنجا گردان را هدایت می‌کرد. آن‌ها معتقد بودند که اگر مقرشان در چنین مکانی باشد و بی‌سیم هم داشته باشند، می‌توانند از بالا گردان را هدایت کنند تا به هدف برسند. ◽️حسن باقری نظر دیگری داشت. او می‌گفت: «فرمانده گردان، اونیه که قبل از گردانش بره عملیات، قدم‌ها و پوتین‌هایش به منطقه‌ای که گردانش می‌خواد بره، برسه و زودتر از نیروهاش به دشمن بزنه و قبل از اینکه صدای شلیک بیرون بیاد، صدای عراقی‌ها رو بشنوه.» او همیشه در جلسات تأکید می‌کرد که: «برای ما فرمانده‌ی گردان چه ارتشی باشه، چه سپاهی، فرقی نداره، حتی تقدّم با برادران ارتشیه، اما فرمانده گردان کسیه که همراه گردانش تا خود هدف بره.» ⚜ قرارگاه یاوران ولایت دامغان @yavarane_velayat_damghan