کف خیابان🇵🇸
🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳 🌳🌸 ❄️ 🌸🌸 ❄️ 🌸🌳 🌳 ❄️❄️ 🌸 ❄️❄️ 🌳 ❄️🌹❄️ ❄️🌹❄️ ❄️🌹🌹❄️ ❄️🌹🌹❄️ ❄️🌹🔸🌹 ❄️ 🌹🔸🌹❄️ ❄️🌹🌹❄️ ❄️🌹🌹❄️ ❄️🌹❄️ ❄️🌹❄️ ❄️❄️ 🌸 ❄️❄️ 🌳🌸 ❄️ 🌸🌸 ❄️ 🌸🌳 🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳 محمد آقا هر وقت ماموریت می رفت چه زمان عقدمان که سرباز بود و یا هر وقت به جبهه می رفت؛ می گفت: نیائید پای ماشین؛ چون شما گریه می کنید و من دل دیدن اشک های شمارا ندارم و می روم جبهه همه اش صحنه گریه شما جلوی چشمم است. اما دفعه آخر نگفت که نیائید منم فکر کردم چون مادرش نیست چیزی نگفت؛ پس خوبه که علی را بردارم و بروم بدرقه اش؛ داشتم از هشتی دالان خانه می رفتم به سمت درب خانه که دیدم محمد آقا برگشت و گفت: یک وصیتنامه نوشتم که می گذارم روی صندوقچه لب طاقچه اتاق اگر شهید شدم و پیکرم برگشت می دهی به شیخ مصطفی پسر عمویم و اگر پیکرم برنگشت نگهدار پیش خودت تا پیکرم را بیاورند و اگر خودم سالم برگشتم به خودم برگردان و گفت: لیاقت هر کسی هم نیست که شهید شود. رفتیم پای ماشین که بدرقه اش کنیم آنجا شیخ مصطفی دعا خواند وبرایشان آرزوی سلامتی و پیروزی کردند و نیروهای اعزامی را بدرقه کردند و سوار یک وانت شدند و رفتند سمت اصفهان پادگان غدیر؛ ولی آنشب وسط آن چندین نفر فقط محمد آقا بود که چهره اش نورانی شده بود وبا بقیه فرق می کرد و از بین آنها محمد آقا به شهادت رسید؛ وقتی برگشتم منزل در و دیوار خانه جور دیگری شده بود و گویی غصه و غم می بارید و انگار تمام غم عالم بر دلم نشست و به دلم افتاد که این رفت دیگر برگشتی ندارد؛ اما تا بود نمی فهمیدم وقتی رفت فهمیدم دیگر بر نمی گردد. هیچ وقت محمد آقا ماموریت می رفت اینطور بهم نمی ریختم ولی خدا می داند آن روز چه روز سختی برایم بود و شب هم تنها به مسجد آئینه که مسجد قدیمی روستا بود برای احیاء شب قدر( شب ۲۳ ماه رمضان بود) رفتم. خیلی جای محمد آقا در مسجد خالی بود چون دوشب قدر؛ احیاء ۱۹ و ۲۱ ماه رمضان را باهم رفته بودیم مسجد و من نمی دانم در آن دوشب پر فضیلت قدر چه مناجاتی با خدا کرد که برایش شهادتش را امضاء کردند ‌و حاجت روا شد. و ۱۵ روز بعداز ماه رمضان در هلال احمر نوشته بودند مجروح شده است در حالیکه شهید شده بود. 🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳 🌳🌸 ❄️ 🌸🌳 🔸 ❄️🌹❄️ 🔸 🌳🌸 ❄️ 🌸🌳 🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳
118 مشاهده