✅ ویژگی‌های سیاست خارجی دولت دوم ترامپ 🔰 قسمت اول 🔶 دونالد ترامپ در سیاست خارجی فاقد پایبندی ایدئولوژیک مشخصی است که بتوان وی را به طور قطع در دسته انزواطلب یا جهان‌گرا قرار داد. به گفته یکی از مشاوران نزدیک وی که سال‌های 2019-2021 مشاور امنیت ملی بود، ترامپ هرگز به دنبال اعلام دکترین خود برای نهاد سیاست خارجی واشنگتن نبود و به جای دکترین، به غرایز شخصی و اصول سنتی آمریکایی بیش از اصول جهانی معمول در دهه‌های اخیر اعتقاد دارد. 🔶 رویکرد متعادل‌تر به سیاست خارجی، وی را در دسته تجاری معامله‌گرا قرار می‌دهد. ترامپ در بسیاری جنبه‌ها به مدل کسب و کاری معتقد است که ایالات متحده را شرکتی می‌داند تا وی مدیرعاملش باشد و منافع مالی شرکت را در اولویت قرار می‌دهد. جوهره فلسفه ترامپ، رد ملی‌گرایانه اصول نولیبرالیسم درباره جهانی‌شدن و همبستگی است. 🔶 در حزب جمهوری‌خواه سه گروه در سیاست خارجی حاکم هستند: وارثان رونالد ریگان که به ایده برتری معتقدند و خواهان حفظ سلطه جهانی آمریکا هستند. انزواطلبان که به خویشتنداری معتقدند و می گویند، واشنگتن نباید نقش پلیس جهان را بازی کند. اولویت‌گرایان که موضعی میانه دارند و می‌خواهند آمریکا در اروپا و غرب آسیا کمتر فعال باشد تا منابع را بر آسیا و مقابله با چین متمرکز کند. 🔶 از نظر اقتصاد سیاسی و راهبرد کلان سیاست خارجی آمریکا، اردوگاه سنتی جمهوری‌خواه که به تجارت آزاد و جهانی‌شدن معتقد است، در تطبیق با پوپولیسم ملی‌گرای تجاری ترامپ دچار مشکل شد، اما با گسترش پایگاه مردمی که به دیدگاه ترامپ معتقد است، حزب جمهوری‌خواه خود را با نارضایتی و خشم موجود در پیام ملی‌گرایانه ترامپ تطبیق داد. ترامپ از نظر تاریخی به مکتب فکری آندرو جکسون، رئیس‌جمهور اسبق تعلق دارد. مکتب جکسون نسبت به کسب و کارهای بزرگ و امور و اتحادهای بین‌المللی بدبین‌ترین، از نهادهای سیاسی و اجتماعی متنفر و خواستار راه‌حل‌های عقل سلیم برای مشکلات پیچیده است. 🔸 : آقای رامین بخشی 🆔 @tahlil_shjr