⭕️استاد وکیلی؛پاسخ شبهه(1) 📕مَهین به معنای پست است و پستی بر دو نوع است: 1⃣ پستی تکوینی: یعنی بدون در نظر گرفتن روابط و تأثیراتی که میان شیء و افراد جامعه وجود دارد و صرفاً با نگاه هستی شناسی چیزی را نسبت به دیگر چیزها پست می شمریم چون درجه وجودی ضعیف تری دارد؛ 🌀 مانند پستی عموم جمادات نسبت به گیاهان و عموم گیاهان نسبت به جانوران و عموم جانوران نسبت به انسان. 2⃣پستی اجتماعی: یعنی به لحاظ آثار و روابطی که میان آن شی و افراد جامعه انسانی وجود دارد چیزی را پست بدانیم؛ چراکه اثر و ارزش کمتری در نزد انسانها دارد. 📖 از نگاه قرآن هیچ چیزی تکویناً به شکل مطلق پست نیست و همه موجودات از لحاظ تکوین شریف بوده و نشانه پروردگار و مظهر علم و قدرت وی می باشند. منی از این جهت که مبدأ خلقت انسان است از شرافت خاصی برخوردار بوده و از همین روی در شریعت برای عزل آن دیه تعیین شده است. البته این بدان معنا نیست که «منی از برترین پدیده های حیاتی است؛ زیرا انسان، بلکه تمام حیوانات، از چهارپایان و خزندگان و ماهیها همه نسبت به منی از جهت داشته های بالفعل تکوینی از شرافت بیشتری برخوردارند. 📌اما از نظر عقلایی و اجتماعی قرآن منی را پست شمرده است زیرا ملاک ارزشمند بودن یک شیء از نظر عقلاء «کمیت» و «میزان کارایی آن شی است؛ یعنی اگر چیزی کارایی نداشته باشد یا اگر بیش از نیاز و کارایی وجود داشته باشد ارزش آن از نظر عقلاء کم میشود و منی نیز چون بیش از مقدار نیاز و غالباً بی استفاده است؛ در نگاه عقلاء شی ارزشمندی نیست. همچنین از این جهت که بو و مشخصات ظاهری آن نزد مردم ناپسند است می توان گفت که منی آبی پست است. 🌀 قرآن در این آیه در مقام تربیت انسان است و غرض او این است که عجب انسان شکسته شود؛ پس از این زاویه به منی نگاه کرده و آن را آبی پست می شمارد. 🌐 به عبارت دیگر شبهه مذکور مثل این است که شخصی بگوید: مدفوع انسان پست است و شما به او اشکال بگیرید که اگر آن را زیر میکروسکوب بگذاری متوجه خواهی شد که همین مدفوع دنیایی از عجائب است و باکتری ها و سلولهای فراوانی در آن فعالیت میکنند. او در پاسخ به شما می گوید: این خصوصیات تکوینی هیچ منافاتی با پست بودن مدفوع از نگاه عقلاء و با توجه به اغراض و مقاصد آنها در زندگی ندارد. 📚کتاب عزیز ص ۲۵ و ۲۶ https://eitaa.com/taraef110