⭕️استاد وکیلی؛اصالت وجود صدرایی(2) 💠پیشینه بحث اصالت وجود 🔳در شرایط عادی تصور انسان ها در زندگی این است که در عالم هستی مجموعه ای حقائق یا ماهیات وجود دارند که این ماهیات قبل از اینکه تحقق پیداکنند انسان ها به طور ناخودآگاه می اندیشند که این ها در ظرفی هستند و علت پدید آمدن این ها هر چه باشد؛ چه خداوند متعال چه غیر خداوند متعال کارش این است که به این ها وجود می دهد. 🔲 الفاظ و اعتباراتی که در عرف برای این مسئله بکار می رود این تصور را خیلی خوب به ما منتقل می کند مثلا میگویند این شی وجود یافت گویا وجود و هستی چیزی است که آن را پیداش کرده و یافته یا می گویند علت به او وجود داد یعنی برای او در مرحله قبل از هستی و در رتبه سابق بر هستی یک نوع واقعیت و تحققی را انسان ها در نظر میگیرند که آن شیء به عنوان دریافت کننده هستی و وجود و واقعیت میاد و نقشی را بازی می کند بر اساس همین نگاه عرفی که بین مردم تحقق داشت فلاسفه هم بر اساس همین ارتکاز دستگاه فلسفی خودشان را چیده بودند و در کتاب های فلسفی وقتی میخواستند علت را توصیح بدهند میگفتند کار علت این است که ماهیت را موجود قرار می دهد گویا ماهیت چیزی است که متصف می شود به وجود و بر اساس همین مسئله می گفتند ماهیت دارای امکان ماهوی ست؛ لابشرطیت دارد برای امری که لا بشرطیت دارد یک تحقق و واقعیتی در نظر می گرفتند و بعدا به واسطه اینکه علت با او مرتبت میشد جنبه وجودش ترجیح پیدا می کرد و می گفتند علت تحقق و وجود یافتن او، نوع انتسابی است که با علت برقرار کرده این نگاه،نگاه عمومی ست است که در مکاتب فلسفی جاری بود. 🔳 اما همانطور که گفتند این نگاه به طور علمی و دقیق بررسی نشده بود، صرفا در حد یک ارتکاز بود گهگاهی در عبارات مطالبی کاملا مخالف این مطرح شده به هر حال پیش فرض ابتدایی انسان ها این است که برای ماهیت بدون وجود و خالی از وجود یک نحوه تحقق قائل بودند و وجود را بر دوش ماهیت قرار می دادند و میگفتند آمدن وجود بر دوش ماهیت به واسطه علتی است به او هستی بخشید. 🎙صوت استاد با موضوع اصالت وجود صدرایی https://eitaa.com/taraef110