سلام می خواستم بعضی از تجربیاتم رو برای دوستان بگم. یکی اینکه هر وقت در بیرون یا در خانه بخصوص در تنهایی وسوسه میشم که به نامحرم یا صحنه ای حرام نگاه کنم ، چشمم رو می بندم و در اتاق حدود ۵ یا ۱۰ دقیقه و حتی بیشتر ، راه میرم (البته با مراقبت زیاد و به سختی) بعد چشمم را باز میکنم و خدا رو هزار بار شکر میکنم که نعمت بینایی را به من داد ولی من قدرش را نمی دانستم و یاد آنهایی که نابینا هستن می افتم که چطور کارهای روزمره شان (مثله رفتن به دستشویی و غیره) را انجام می دهند که عبادت خدا را هم می‌کنند و شکرگزار خدا هم هستند ولی من به راحتی استفاده نادرست میکنم از این نعمت عظیم الهی. و دیگر اینکه هر وقت زیاد وسوسه میشم ، یک سرچ میکنم در مورد شکنجه هایی که شُهداء و جانبازان و اُسراء توسط رژیم بعث صدام و ساواک و داعش و ... شدند مطالب می خونم و حتی عکس و فیلم شان را می بینم (البته این بستگی به روحیات هر کس داره) و قدره آرامش و امنیت خودم رو بیشتر می دانم و اینکه شکنجه شدند ولی کوتاه نیامدند و تسلیم شیاطین نشدند. امیدوارم که این دو تجربه ام مفید عزیزان واقع بشه. یاحق #پیام_کاربران @tobe944