مراد از در «وَ اعْلَمُوا أَنَّ فِيكُمْ رَسُولَ اللَّهِ لَوْ يُطِيعُكُمْ فِي كَثِيرٍ مِنَ الْأَمْرِ لَعَنِتُّمْ وَ لكِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمانَ وَ زَيَّنَهُ فِي قُلُوبِكُمْ وَ كَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْيانَ أُولئِكَ هُمُ الرَّاشِدُونَ» و بدانید که پیامبر خدا در میان شماست [و بر شما واجب است در همه امور از او پیروی کنید]، اگر او در بسیاری از کارها از شما پیروی کند، قطعاً دچار گرفتاری و زحمت می شوید، ولی خدا ایمان را محبوب شما قرار داد و آن را در دل هایتان بیاراست، و کفر و بدکاری و نافرمانی را ناخوشایند شما ساخت، اینان [که دارای این ویژگی ها هستند] هدایت یافته اند. بر اساس روايات، يكى از مصاديق در جمله‌ى‌ «حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمانَ»، محبّت امام عليهما السلام و مراد از كفر و فسوق و عصيان، دشمنى با پيامبر عليهم السلام است. كافى، ج 1، ص 426 زمينه‌ى رشد، «وَ لْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ» (سوره بقره، 186) و كتب آسمانى وسيله‌ى رشد هستند، «يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ» (سوره جن، 2) در اين آيه نيز مؤمنان واقعى اهل رشد معرّفى شده‌اند. «أُولئِكَ هُمُ الرَّاشِدُونَ» به هر حال مراد از در ، است و اين كوته فكرى است كه انسان رشد را تنها در كاميابى‌هاى دنيوى بداند. ✍در نگاه روایات و قرین هم است که اگر یکی رفت دیگری هم خواهد رفت. (49) هزار و یک نکته پیرامون @toubaefaf