شاهد از غیب رسید 😉😁 وقتی میگم مراقب تحلیلها و اخبار ژورنالیستی رسانه ها و شخصیت‌های رسانه ای باشید که روی افکار و نظراتتون سوار نشن و تخیلاتشون رو به اسم واقعیت به خوردتون ندن یعنی این... قضاوت با خودتون

مصلحت نظام از دیدگاه امام خمینی(ره) https://hawzah.net/fa/Magazine/View/4518/4519/32475/%D9%85%D8%B5%D9%84%D8%AD%D8%AA-%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D8%B2-%D8%AF%DB%8C%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%AE%D9%85%DB%8C%D9%86%DB%8C(%D8%B1%D9%87)

علامه محمد حسین نائینی83 و شهید آیت اللّه صدر, این دیدگاه را پذیرفته اند. شهید صدر, پس از استدلال بر این که ولیّ فقیه در دوره غیبت, حقّ تشخیص مصلحتها و قانونگذاری براساس آن را دارد, می نویسد: (هر کاری که نصّ شرعی بر حرام یا واجب بودن آن دلالت نکند, برای ولیّ امر, رواست که صفت و حکم ثانوی به آن بدهد. پس اگر او از کاری که رواست, باز دارد, آن کار حرام می گردد و اگر به آن دستور دهد, واجب می شود.)84 گروهی از فقیهان, از جمله امام خمینی, دیدگاه نخست را پذیرفته است و محدودیتی برای تصمیم گیری حاکم اسلامی در حوزه مصلحتهای اجتماعی باور ندارد. براساس این دیدگاه, حوزه مصلحت شناسی حاکم اسلامی, بسی گسترده تر از حوزه مباحهاست. امام راحل, در بیانیه مهمّ و تاریخی خود, به نمونه هایی اشاره دارد که فراتر از چارچوب احکام فرعیه و حوزه مباحها و رواهاست: خیابان کشیها, نظام وظیفه و اعزام اجباری به جبهه, جلوگیری از ورود و خروج هر نوع کالا, بازداشتن از احتکار در غیر دو سه مورد, گمرکات, مالیاتی و….

اگر حاکم اسلامی, براساس مصلحت, به چیزی دستور دهد, پیروی از آن بر همه مسلمانان واجب است, حتّی کسانی که بر این باورند, مصلحتی را که حاکم تشخیص داده اهمیّتی ندارد, نمی توانند از انجام آن سربرتابند. امام خمینی, بارهای بار, به روشنی بیان داشته که در عهد حکومت اسلامی, سرپیچی از هرگونه قانون, گناه و خلاف شرع است. از جمله آن بزرگوار, درباره اهمیت حکم تاریخی میرزای شیرازی بزرگ و واجب بودن عمل به آن می گوید: (حکم میرزای شیرازی, در حرمت تنباکو, چون حکم حکومتی بود, برای فقیه دیگر هم واجب الاتباع بود.

سطح انرژی و فرکانس انسان