🚦 بقیة‌الله(ع)،مَثَلُ اَلْإِمَامِ مَثَلُ اَلْكَعْبَةِ ✍ محمدصادق تقی زاده طبری 🔺مفهوم #بقیة‌الله در زبان قرآن و در روایات اهل‌بیت علیهم‌السلام، یکی از عمیق‌ترین مفاهیم الهیاتی است که در عین حال ماهیتی تاریخی، اجتماعی،تمدنی و آینده‌شناختی دارد. هنگامی که قرآن کریم در سوره هود می‌فرماید: «بَقِیَّةُ اللَّهِ خَیْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ» این تعبیر در لایه‌های باطنی و طولیِ معنا، بر یک سنت الهی دلالت دارد ،آن‌که در میان همه تلاطم‌ها، همواره #«ذخیره‌ای الهی» برای امت باقی است و وجود او ضامن تداوم حیات معنوی و مایه خیر و صلاح است. این ذخیره در جهان‌بینی شیعی، همان حجت الهی است که در هر زمان در زمین حاضر است و زمین هیچ‌گاه از او خالی نمی‌گردد؛ و در عصر حاضر در شخص حضرت بقیة‌الله الأعظم عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف تجلی یافته است. 🔸بقیة‌الله بودن امام،به معنای آن است که او آخرین ذخیره رحمت الهی است که استمرار تاریخ بشر بر پایه او استوار است. او همان باقی‌مانده‌ای است که تداوم بخش قوس نزول و ضامن اتصال قوس صعود است.اگر این بقیة‌الله از عالم گرفته شود، همه نظام معنا فروخواهد پاشید؛ چرا که انسان‌ها بدون محور هدایت، به سمت پراکندگی، فتنه، و در نهایت سلطه باطل رانده می‌شوند. 🔹این معنا هنگامی با حدیث #«مثل الإمام مثل الکعبة» قرین شود، روشن می‌شود که امام، نه تنها باقی‌مانده و ذخیره الهی است، بلکه همچون #کعبه، مرکز جاذبه و قبله وجودیِ امت است. کعبه به عنوان بیت‌الله، کانونی است که همه نگاه‌ها و دل‌ها بدان معطوف می‌شود و انسان‌ها برای طواف و جهت‌گیری عبادت، رو به سوی آن می‌آورند. امام نیز چنین است، قبله‌ای است که امت باید جهت سیاسی، اجتماعی، معرفتی و معنوی خود را بر مدار او قرار دهد. در روایت تصریح شده است که امام همانند کعبه است،این مردم‌اند که باید به سوی او آیند، نه آنکه امام به سوی آنان رود #«إذ تُؤْتَی‌ وَ لاَ تَأْتِي». این حقیقت در ژرفای خود، به یک اصل هستی‌شناختی بازمی‌گردد؛ چرا که امام قطب عالم امکان و مجرای فیض الهی است و حرکت به سوی او، در حقیقت حرکت به سوی توحید و ربوبیت است. 🔸هر جا که امت، #امام را چون کعبه محور قرار داد، توانست از بحران‌ها بگذرد و بر دشمنان فائق آید.در کربلا، هرچند تعداد یاران اندک بود، اما امام به مثابه قبله‌ای که دل‌ها را گرد آورد، حقیقت بقیة‌الله را در صحنه مجسم ساخت. در دوران غیبت، این معنا در سطحی عمیق‌تر استمرار یافته است. امام مهدی عجل الله، بقیة‌الله است که حضورش استمرار فیض و بقای امت را ممکن ساخته، و یاد او، قبله‌ای است که امت در طواف آن باقی می‌ماند. 🔹این حقیقت در جهان معاصر، معنایی تازه یافته است. هنگامی که جغرافیای مقاومت در برابر صهیونیسم و استکبار جهانی شکل می‌گیرد، در واقع همان منطق درعرصه سیاسی و امنیتی تجسم می‌یابد. اسرائیل غده‌ای است که جز در سایه پراکندگی و فقدان وحدت اسلامی می‌تواند به حیات خود ادامه دهد. استکبار جهانی نیز در پی آن است که امت را از امام جدا سازد و آنان را حول قبله‌های ساختگی همچون ناسیونالیسم، قومیت‌گرایی یا الگوهای توسعه مادی گرد آورد. اما هنگامی که امت شعار #«یا بقیة‌الله» سر می‌دهد، در حقیقت به ذخیره الهی خویش متصل می‌شود و وحدت می‌یابد.اگر امت بر این مدار بایستد، وعده قرآن تحقق خواهد یافت که «وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ»وراثت زمین از آن بندگان صالح خواهد شد، و این صالحان همان کسانی‌اند که قبله خود را امام قرار داده و حول بقیة‌الله گرد آمده‌اند. ┄┅═✧❁🌿🌺🌿❁✧═┅┄ 🟥 پژوهشکده مطالعات تمدنی شهید صدر (ره) 📲@sadr_ir 🌐https://sadr.ihu.ac.ir/