🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴                 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ 🏴🤚🏿 سلام، طلوع غمبار فجر دوشنبه بیست و پنجمین روز از تیرماه و نهمین روز از ماه محرم که مصادف است با #تاسوعای_حسینی و متعلق است به ماه منیر بنی هاشم حضرت ابوالفضل العباس(علیه السلام) را تسلیت عرض نموده و به عنوان عرض ادب به محضر تمام ادب سخن امروز را به همین مناسبت تقدیم خواهم کرد.           "اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْعَبْدُ الصّالِحُ،" 🏴👈🏿 مولای ما حضرت صاحب الامر نسبت به نام عموی خود حضرت ماه منیر بنی هاشم بسیار حساس است و هر کجا نام ایشان باشد حضور دارند فلذا امروز به محضر مبارک او که آب را تا قیامت شرمنده نمود سلامی و عرض ارادت خواهیم کرد تا اوج تبعیت از ولایت را که از مفاهیم زیارت عاشورا می باشد در عمل دریابیم. " اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْعَبْدُ الصّالِحُ، الْمُطيعُ للهِِ وَلِرَسُولِهِ وَلاَِميرِالْمُؤْمِنينَ، وَالْحَسَنِ والْحُسَيْنِ، صَلَّي اللهُ عَلَيْهِمْ وَسَلَّمَ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكاتُهُ وَمَغْفِرَتُهُ وَرِضْوانُهُ، وَعَلي رُوحِكَ وَبَدَنِك"َ، 🏴🌺🏴 یابن الحسن: حقیقت عزاداری ما پی بردن به عظمت وجود شماست ،جان عمویتان عباس ما را لایق ظهورتان نمائید و خودتان برای فرج و عُلٓو درجات شهدای نهضت های اسلامی بویژه شهدای انقلاب مقدس اسلامی ایران دعا نمایید. التماس دعا 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴

نکاتی از قرآن 219 وای بر غرق شده های بازیچه دنیا، زمانی که به سوی جهنم می خوانندشان. ولی بهشتي ها را با فرزندان تابع شان به هم رسانند. هرکس گرو عملش است. غلامان پسر مروارید گونه به ایشان خدمت می کنند. به هم می گویند، خدا ترسی ما در دنیا از این شعله ها نجات مان داده است. آیا پیامبر برای دعوتش، اجرت سنگینی خواسته که کافران زیرش مانده اند. حین برخواستن، تسبیح خدا بگوئيد و پاره ای از شب و هنگام افول ستاره ها، نماز صبح بخوانید. پایان طور

🖤 تسلیت تاسوعای حسینی 🖤 ✨ وصف مومن ✨ 👈 در ادامهء توصیف نعمتهای دو بهشت پایین تر فرموده اند: 🌹🌹مُدْهَامَّتَانِ... هر دو خرّم و سرسبزند. پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟! در آنها دو چشمهء جوشنده است. پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟! ۶۴ تا ۶۷ الرحمن. تفسیر: مُدْهامَّتانِ، به معنى سبز پر رنگ است، نشانهء نهایت شادابى و طراوت گیاهان و درختان و بیانگر نهایت خرمى آن دو بهشت. 👈 سپس فرموده اند: 🌹فِيهِمَا فَاكِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ... در آنها میوه هاى فراوان و درخت خرما و انار است. پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى کنید؟! ۶۸ و ۹ الرحمن. فاکِهَة، همهء انواع میوه را شامل مى شود، و اهمیت میوه سبب شده که از میان تمام غذاهاى بهشتى روى میوه ها تکیه شود، و اهمیت خرما و انار سبب شده از میان تمام میوه ها، این دو میوه را نام برد. چرا بجاى خرما، درخت نخل گفته شده، ولى در مورد انار نام خود میوه آمده است؟ درخت نخل علاوه بر میوه اش از جهات مختلف مورد استفاده است. از برگهاى نخل انواع وسائل زندگى، از فرش گرفته تا کلاه و لباس و وسیلهء حمل و نقل مى بافند، و از الیاف آن هم استفاده هاى مختلف مى کنند. بعضى از قسمتهاى آن خواص داروئى دارد، و حتى از تنهء آن بعنوان ستون براى بعضى عمارتها یا پل براى عبور از نهرها استفاده مى شود. و در بارهء نیروبخشی این میوه، آیهء ۲۵ سورهء مریم کافیست. آنجا که خداوند بعد از وضع حمل حضرت مریم به او فرمود تا خرمای تازه بخورد. 👈 فرمایش پیامبر بزرگوار اسلام در بارهء انار: سَیِّدُ الْفاکِهَة. بحارالانوار، ج۶۶، ص۱۶۳. ✔ علم هم فواید فراوانی برای این میوه بیان می کند، از جمله قدرت پاک کنندگى و تصفیهء خون، وجود مقدار قابل ملاحظه اى ویتامین ث در آن، تقویت معده، دفع تبهاى صفرائى و یرقان، و فواید دیگر. 🌸امام صادق فرموده اند: به کودکان خود انار دهید که موجب رشد سریع آنهاست. بحارالانوار، ج۶۶، ص۱۶۴. 🌸و در حدیث دیگرى فرموده است: زودتر به سخن مى آیند. همان مدرک، ص۱۶۵. 🌸و در حدیثی دیگر، امام باقر و امام صادق فرموده اند: هیچ میوه اى در روى زمین نزد رسول خدا محبوبتر از انار نبود. اصول کافی، ج۶، ص۳۵۲. دو نعمت دیگر، در پیغام فرداإن شاءالله. 💚 صلَّی اللهُ عَلَیکَ یَا اَبَاعَبدِاللهِ 💚

#صفحه: ((۵۴۰)) #سوره مبارکه: حدید - ۵۷ #آیه: ۱۹ تا ۲۴

🏴حضرت آدم و امام حسین علیهماالسلام در سیره و احوالات حضرت آدم (علیه‌السّلام) نقل شده که ایشان پس از رانده شدن از بهشت بسیار ناراحت و غمگین شده از روی ندامت و پشیمانی رو به درگاه الهی آورد و به استغاثه پرداخت تا اینکه خداوند پس از مدتی در رحمت خود را به روی او گشود و به واسطه امین وحی جبرئیل (علیه‌السّلام) کلماتی را به او آموخت آدم با خواندن این کلمات به درگاه ربوبی تمسک جست و بدین وسیله توبه اش پذیرفته شد. «فتلقی ءادم من ربه ی کلمات فتاب علیه انه هو التواب الرحیم؛۳  سپس آدم از پروردگارش کلماتی دریافت داشت (و با آنها توبه کرد) و خداوند توبه او را پذیرفت چرا که خداوند توبه پذیر و مهربان است.» از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌و‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) درباره کلماتی که بر آدم (علیه‌السّلام) القا شد و موجب پذیرش توبه اش گردید سؤال شد، حضرت (علیه‌السّلام) فرمود: «ساله بحق محمد (صلی‌الله‌و‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) و علی (علیه‌السّلام) و فاطمه (سلام‌الله‌علیهم) و حسن (علیه‌السّلام) و حسین (علیه‌السّلام) فتاب علیه و غفر له.» آدم (علیه‌السّلام) خداوند را به حق آن ذوات مطهر خواند پس خداوند توبه اش را پذیرفت و گناهی که از او سر زده بود بخشید.۴و ۵و۶و۷ همچنین در روایتی دیگر آمده که چون خداوند خواست توبه آدم (علیه‌السّلام) را قبول نماید جبرئیل را نزد او فرستاد جبرئیل (علیه‌السّلام) به آدم یاد داد که خداوند را به این دعا بخواند: «یا حمید بحق محمد (صلی‌الله‌و‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) یا عالی بحق علی (علیه‌السّلام) یا فاطر بحق فاطمه (سلام‌الله‌علیهم) یا محسن بحق الحسن (علیه‌السّلام) یا قدیم الاحسان بحق الحسین (علیه‌السّلام) و منک الاحسان.» آدم (علیه‌السّلام) خداوند را به این کلمات مبارکه خواند. زمانی که جبرئیل نام امام حسین (علیه‌السّلام) را بر زبان جاری ساخت قلب آدم (علیه‌السّلام) گرفت و اشک از چشمانش جاری شد. گفت: «ای جبرئیل (علیه‌السّلام) چرا در یادکرد پنجمین نفر دلم شکست و اشکم جاری شد» جبرئیل (علیه‌السّلام) گفت: «ای آدم (علیه‌السّلام) این فرزند تو به مصیبتی بزرگ دچار می‌شود که تمامی مصیبت‌ها نزد آن کوچک است.» سپس جبرئیل ادامه داد و گفت: «حسین (علیه‌السّلام) تشنه و غریب و بی یار و یاور کشته می‌شود. ‌ای آدم (علیه‌السّلام) اگر تو او را ببینی در حالی که می‌گوید: و اعطشاه وا قلة ناصراه تا به جایی که از تشنگی چشمانش تیره و تاریک می‌شود و آسمان را به مانند دودی در دیدگان خود می‌بیند و کسی او را جز دم شمشیر و شربت مرگ جواب ندهد تا اینکه او را مانند گوسفند سر از قفا ببرند و اموال او را غارت کنند و سر او و اصحاب او را بر سر نیزه‌ها نمایند و اهل و عیال او را اسیر سازند و این پیشآمد در علم خدا آن چنان که گفتم رقم خورده است.» آدم (علیه‌السّلام) پرسید: «قاتل او کیست؟» ندا آمد: «مردی به نام یزید، که ملعون و مطرود اهل آسمان‌ها و زمین است.» آدم (علیه‌السّلام) گفت: «اکنون وظیفه من چیست؟» جبرئیل (علیه‌السّلام) گفت: «یزید را لعن کن» و آدم (علیه‌السّلام) یزید را لعن کرد. سپس آدم ابوالبشر (علیه‌السّلام) مانند زن پسر مرده بنای گریستن گذاشت و توبه او به برکت گریه بر حضرت امام (علیه‌السّلام) پذیرفته شد.۸و ۹و ۱۰ در روایت دیگر هم آمده است: «پس از هبوط آدم ابوالبشر (علیه‌السّلام) به زمین بین او و حوا جدایی افتاد و او در پی همسرش صحراها و کوهها را می‌گشت تا اینکه گذارش به کربلا افتاد. چون به این سرزمین رسید غم و اندوه تمام وجودش را فرا گرفت در این هنگام پایش به چیزی خورد و آدم (علیه‌السّلام) بر زمین افتاد و خون از پایش جاری شد. پس سر به آسمان بلند کرد و عرض کرد: خدایا آیا گناهی از من صادر شده که مرا بدان عقاب نمودی؟ پس به درستی که من همه دنیا را سیر کردم اما اتفاق بدی شبیه این اتفاق برایم اتفاق نیفتاد. وحی رسید: نه ولیکن اینجا قتلگاه فرزندت حسین (علیه‌السّلام) است پس خون تو به جهت همدردی با این مصیبت بزرگ جاری شد. آدم (علیه‌السّلام) عرض کرد: آیا حسین (علیه‌السّلام) یکی از انبیاء است؟ ندا آمد: خیر؛ او فرزند زاده پیغمبر خاتم (صلی‌الله‌و‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) است. آدم (علیه‌السّلام) پرسید: قاتل او کیست؟ خطاب آمد یزید ملعون، پس او را لعن کن و آدم (علیه‌السّلام) نیز بر او لعن فرستاد.» ۱۱ و۱۲ .↑ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۴۴، ص۳۰۱.    ۳.↑ بقره/سوره۲، آیه۳۷.    ۴.↑ شیخ صدوق، الامالی، ص۱۳۵.    ۵.↑ دیلمی، حسن بن ابی الحسن، ارشاد القلوب، ج۲، ص۱۱، قم، شریف رضی، ۱۴۱۲.    ۶.↑ فتال نیشابوری، محمد بن حسن، روضة الواعظین، ج۱، ص۱۵۷، قم، انتشارات رضی، بی تا.    ۷.↑ ابن بطریق، یحیی بن حسن حلی، العمده، ص۳۷۹، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۰۷.۸.↑ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۴۴، ص۲۴۶ به نقل از تفسیر الدر الثمین.۹.↑ البحرانی، عبدالله، العوالم الامام الحسین علیه السلام، ص۱۰۴، قم،