eitaa logo
ساحت اندیشه
180 دنبال‌کننده
101 عکس
62 ویدیو
45 فایل
«گفتمانی پیرامون دین و اندیشه دینی» کلیه حقوق مادی و معنوی این کانال محفوظ است. نقل مطالب با ذکر منبع بلا اشکال است. راه ارتباطی؛ @hossein_m_m
مشاهده در ایتا
دانلود
؛ یه روز تعدادی از منطقه اومدن پیش (صلی الله علیه و آله) و با ایشون در مورد (علیه السلام) گفتگویی علمی درگرفت. اونا گفتن: عیسی فرزند خداست. چون پدر نداشته و انسان بدون پدر به دنیا نمیاد؛ پس خدا، پدر عیسی است. اما پیامبر اکرم فرمود: حضرت عیسی، مثل آفریده شده؛ خدا حضرت آدم رو بدون پدر آفرید، و حضرت عیسی رو هم مثل حضرت آدم بدون پدر خلق کرد. اما مسیحی ها با وجود اینکه جوابی برای حرف پیامبر نداشتن، ولی زیر بارِ جواب نرفتن و قرار گذاشتن باهمدیگه کنن. (مُباهِله یعنی دو طرف، دست به دعا بلند کنن و از خدا بخوان اون کسی که حق رو فهمیده ولی بازم داره اصرار میکنه و دروغ میگه رو عذاب کنه) روزِ مباهله، بزرگان و علمای مسیحی اومدن. پیامبر هم با امیرالمؤمنین و حضرت زهرا (علیهما السلام)، در حالی که دست امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) رو – که در سن کودکی بودن -  توی دستاشون گرفته بودن، به محل مباهله اومدن. تا علما و بزرگان مسیحی این صحنه رو دیدن، با ترس و حیرت گفتن: اگه اینها دست به دعا بلند کنن و نفرین کنن، هیچ کدوم از ما روی زمین زنده نمی مونه. به این ترتیب از مباهله دست کشیدن. اما با وجود اینکه هم در بحث علمی شكست خوردن، و هم از مباهله عقب نشينی كردن، حاضر نشدن مسلمان بشن. پیامبر فرمودند: علت مسلمان نشدن اونا؛ علاقه ای بود که به ؛ ؛ و داشتن. این یه نمونهٔ تاریخی برای اینه که احکام اسلام برای بعضیا داره. یعنی با وجود اینکه برخی به حقانیّت مطلبی پی میبرن ( اونها حقیقت رو میفهمه)، اما غرایزشون مانع از این میشه که حق رو بپذیرن. یعنی در اصطلاک و برخوردِ فطرت با ، غریزه است که در این جور افراد پیروز میشه.   پ.ن: «مَناقِب علیّ بن ابیطالب و ما نَزَلَ مِن القرآن فی علیّ (علیه السلام)» نوشته «ابن مَردَوَیه» از علمای اهل سنت؛ قرن4، و برداشتی از کتاب «کاوشها و چالشها» نوشته علامه . «ساحت اندیشه، پیرامون دین و اندیشه دینی👇» https://eitaa.com/sahat_andisheh
توی قسمت قبل گفتیم بعضی تفکرات، برای ، در جنگ جایگاهی قائل نیستن. اما در این قسمت میخوایم به نظر اسلام و اهلبیت (ع)در مورد« » بپردازیم. در اینجا فقط به صورت تیتروار و خیلی گذرا به بعضی اصولِ اخلاقی که مورد نظره (ص) بوده اشاره می ­کنیم: پیامبر (ص) قبل از اعزام نیروهایش – در تمامی جنگ ­ها – سپاهیان رو جمع می­ کردن و بهشون این نصیحت ­ها رو تذکّر می­ دادن؛ 1.  به دشمن نکنید. 2.  دشمن رو مُثله (قطعه قطعه) نکنید. 3.  هیچ و کودکی رو نکشید. 4.  رو نکشید. 5. ­ ها رو قطع نکنید. 6.  اگه کسی خواست با شما کنه، اونو در امنیّت کامل به داخل سپاهِ خود بیارید و باهاش گفتگو کنید. اگه سخن شما رو پذیرفت، برادرِ دینیِ شما می­شه، و اگه سخن شما رو نپذیرفت، ­_الحفظ و با حفاظتِ کامل اونو به لشکرِ خودش برگردونید. 7.  ­هایی که در کوه ­ها مشغول عبادت هستن رو نکشید. 8.  درخت­ ها رو آتش نزنید. 9.  با رها کردنِ در نخلستان­ ها، نخل­ ها رو از بین نبَرید. 10.  میوه و کشت و زرع رو از بین نبَرید. 11.  رو نکشید. پ.ن: کتاب ، جلد5، ص28-29. «ساحت اندیشه، پیرامون دین و اندیشه دینی👇» https://eitaa.com/sahat_andisheh
عجيبه اونايي كه به و (ص) تهمت میزنن و میگن: اسلام میگه هر غیر مسلمانی رو باید کشت!! چرا به این سؤال جواب نمیدن که «اگه واقعاً نظر اسلام اینه که هر غیر مسلمانی رو باید گردن زد، چرا با وجود اینکه این همه قبیله ی ، اطراف و بودن، پس چرا پیامبر (ص) حتی با یکی از اونا – بخاطر بودن، و یا و بودنشون – نجنگید؟! اصلاً اگه کل تاریخ پیامبر و امیرالمؤمنین (ع)رو زیرورو کنیم، یجا رو پیدا نمیکنیم که اونها شروع کننده ی جنگ باشن؛ یعنی تا وقتی که یه گروه یا قبیله ای دست به شمشیر نبردن و خیانت نکردن، به هیچ وجه پیامبر و حضرت علی (ع) دست به شمشیر نشدن. تازه اون موقعی هم که طرف مقابل میومد و صف آرایی میکرد برای جنگ، تمام سعی و تلاش پیامبر (ص) و امام علی (ع) این بود که جنگ شروع نشه و اگه به ناچار جنگ شروع میشد، همش دنبال این بودن که تا اونجایی که ممکنه افراد کمتری از دو طرف کشته بشن. «ساحت اندیشه، پیرامون دین و اندیشه دینی👇» https://eitaa.com/sahat_andisheh