✳️ ترسم که #اشک در غم ما پرده‌ در شود وین راز سر به مهر به عالم سمر شود گویند سنگ لعل شود در مقام #صبر آری شود ولیک به خون جگر شود خواهم شدن به میکده گریان و دادخواه کز دست غم خلاص من آن جا مگر شود از هر کرانه تیر دعا کرده‌ام روان باشد کز آن میانه یکی کارگر شود ای جان حدیث ما بر دلدار بازگو لیکن چنان مگو که صبا را خبر شود از کیمیای مهر تو زر گشت روی من آری به یمن لطف شما خاک زر شود در تنگنای حیرتم از نخوت رقیب یا رب مباد آن که گدا معتبر شود بس نکته غیر حسن بباید که تا کسی مقبول طبع مردم صاحب نظر شود این سرکشی که کنگره کاخ وصل راست سرها بر آستانه او خاک در شود #حافظ چو نافه سر زلفش به دست توست دم درکش ار نه باد صبا را خبر شود 🔅 برنامه ی روزانه #حافظ_خوانی #حافظ_غزل_226 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ حکایت #عارف_و_خرش قسمت چهارم (این قسمت به علت طولانی بودن در 11 بخش ارائه میگردد انشاالله ) بخش 1 🌺 چونک صوفی بر نشست و شد روان رو در افتادن گرفت او هر زمان هر زمانش خلق بر می‌داشتند جمله رنجورش همی‌پنداشتند آن یکی گوشش همی‌پیچید سخت وان دگر در زیر کامش جست لَخت وان دگر در نعل او می‌جست سنگ وان دگر در چشم او می‌دید زنگ باز می‌گفتند ای شیخ این ز چیست دی نمی‌گفتی که شکر این خر قویست گفت آن خر کو بشب لا حول خورد جز بدین شیوه نداند راه کرد چونک قوت خر بشب لا حول بود شب مُسَبِّح بود و روز اندر سجود ادامه دارد .... #مثنوی_معنوی_دفتر_دوم_9 برنامه ی #مثنوی_خوانی #مولوی - #مثنوی_معنوی 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🔴چونک صوفی بر نشست و شد روان وقتى صوفى سوار خر شده براه افتاد خر در هر قدم با سر بزمین مى‏افتاد. در هر دفعه مردم او را بلند مى‏کردند بالاخره گمان کردند که حیوان رنجور است‏. یکى گوشش را مى‏پیچید دیگرى دهنش را باز کرده زیر کامش را مى‏نگریست‏. یکى بنعل او نگاه مى‏کرد که مبادا سنگ زیر آن رفته باشد آن یکى رنگ چشمش را نگاه مى‏کرد. بصوفى مى‏گفتند تو دیشب شکر مى‏کردى که این خر خیلى قوى و چابک است اکنون از چیست که باین حال زار افتاده‏. صوفى گفت خرى که شب لا حول بخورد روز بهتر از این راه نمى‏رود. وقتى قوت شب خر لا حول باشد شب در حال تسبیح گفتن بوده و روز در حال سجده خواهد بود . 👈مضمون این ابیات نیز مثالى است براى نشان دادن تزویر و ظاهر سازى بعض مردم، نیز پایان بد آن کس که به چنین کسان اعتماد کند. مولانا می گوید: امان از اظهار نظرهای غیر مسئولانه که نه تنها در میان عامه مردم، بلکه در میان خبرگان بی ‌خبره، پژوهش‌ گران بی ‌پژوهش و صاحب نظران بی‌ صائب نیز شیوع مالیخولیایی یافته است. هر کسی از گمان خود گمانه‌ زنی می‌کند و تنظیم امور می‌نماید. و نعل وارونه می‌زند. اینان «لاحول خورانی» هستند که شیطان ‌وار به بندگی و ایمان تظاهر می‌کنند. #مثنوی_معنوی_دفتر_دوم_9 بخش1 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_صفحه_ای #صفحه_180 دعای #سی_یک 🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " در یاد کردن #توبه و درخواست آن " ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_صفحه_ای #صفحه_181 دعای #سی_یک 🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " در یاد کردن #توبه و درخواست آن " ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_بصورت_بند_به_بند #دعا_سی_یک_29 دعای سیدالساجدین (ع ) در یاد کردن #توبه و درخواست آن: 🔹اللَّهُمَّ فَكَمَا أَمَرْتَ بِالتَّوْبَةِ، وَ ضَمِنْتَ الْقَبُولَ، وَ حَثَثْتَ عَلَى الدُّعَاءِ، وَ وَعَدْتَ الْإِجَابَةَ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اقْبَلْ تَوْبَتِى، وَ لا تَرْجِعْنِى مَرْجِعَ الْخَيْبَةِ مِنْ رَحْمَتِكَ، إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ عَلَى الْمُذْنِبِينَ، وَ الرَّحِيمُ لِلْخَاطِئِينَ الْمُنِيبِينَ🔹 🔸خدايا همچنان كه به توبه امر كردى و پذيرفتن آن را وعده فرمودى، و به دعا ترغيب كردى و نويد اجابت دادى، پس بر محمد و آل او درود فرست، و توبه مرا بپذير، و مرا از رحمت خود نااميد باز مگردان كه توبه گناهكاران را قبول مى فرمايى، و نسبت به خطاكارانى كه پشيمان شده اند، مهربان هستی🔸 #سی_یک ◀️کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2

#شرح #دعا_سی_یک_29 قسمت اول «🔴 اللَّهُمَّ فَکمَا أَمَرْتَ بِالتَّوْبَهِ» خدایا همینطور که به توبه امر کردی «وَ ضَمِنْتَ الْقَبُولَ» و ضمانتِ قبولی هم داده‌ای، خدا که بدهکار نیست، اما خدا آقایی می‌کند و می‌گوید شما توبه کنید و من قبول می‌کنم، «وَ حَثَثْتَ عَلَی الدُّعَاءِ» اینجا یک نکته‌ی لغوی‌ای هست که دوست دارم توجه کنید. «حثیث» مشتق از «حثّ» است، در قرآن یک جمله داریم که «یَطْلُبُهُ حَثِیثًا » دیگر غیر از آن در خاطر ندارم که جایی باشد، «حثّ» به معنای تشویق کردن و راغب کردنِ کسی یه چیزی است، خدای متعال ما را نسبت به دعا تشویق کرده است، دعا خیلی مهم است که خدا ما را به آن تشویق کرده است. «وَ ضَمِنْتَ الْقَبُولَ وَ حَثَثْتَ عَلَی الدُّعَاءِ» خدایا ما را به دعا تشویق کرده‌ای، ما را راغب کرده‌ای، مرتّب به ما گفته‌ای که دعا کن، چشم! البته «راغب اصفهانی» در کتاب «مفرداتِ قرآن» می‌گوید: «حثّ» به معنای «حظّ» هم هست، البته دیگران هم این را گفته‌اند، «حظّ» به معنای لذّت بردن است، گاهی اوقات به معنای شانس است، خیلی اوقات در بین اعراب به معنای شانس بکار می‌رود، ولی لغویّون می‌گویند «حضّ» تقریباً بمعنای «حثّ» است. در قرآن خوانده‌اید که «وَ لا یَحُضُّ عَلى‌ طَعامِ الْمِسْکِینِ » یعنی یکدیگر را راغب نمی‌کنید که بروید به مسکین‌ها برسید، این جرمِ بزرگی است، یکی از چیزهایی که انسان بی‌خیال یتیمان و مسکین‌ها بشود… یک عدّه یک دارالأیتامی باز کرده‌اند، تو می‌توانی حتّی یک چیز جزئی هم بدهی. اینکه می‌گویم برای برخی چیزها بی‌خیال می‌شویم، یکی از آن‌ها یتیم‌خانه است، برو یک کمکی کن، اصلاً صد تومان بده، اگر هم توانستی یک گوسفند بده، حتّی در قرآن هست که خیلی جاها گنهکاران در جهنّم می‌گویند ما کسی را به اطعام مساکین تشویق نمی‌کردیم. اینکه «یَتِیمًا ذَا مَقْرَبَهٍ » یتیمی که با تو خویشاوندی هم دارد، یتیم است، پدر یا مادرِ او فوت کرده است و با تو هم خویشاوندی دارد، «أَوْ مِسْکِینًا ذَا مَتْرَبَهٍ » مسکینِ خاک نشین، یک وقتی اصلاً روی خاک نشسته است. خلاصه می‌گوید «وَ حَثَثْتَ عَلَی الدُّعَاءِ» ما را به دعا تشویق نموده‌ای، آنجا هم می‌گوید «وَ لا یَحُضُّ عَلى‌ طَعامِ الْمِسْکِینِ» که گفتم «حثّ» و «حضّ» هم تقریباً به یک معناست، که از آنجا مسکین را هم برای شما گفتم. 👈ادامه دارد .... 👤آیت الله #فاطمی_نیا #سی_یک کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح #دعا_سی_یک_29 قسمت دوم «🔴 وَ حَثَثْتَ عَلَی الدُّعَاءِ» خدایا، خودِ تو امرِ به دعا کرده‌ای و ضمانتِ قبولیِ آن را کرده‌ای و ما را به دعا تشویق و ترغیب کرده‌ای، «وَ وَعَدْتَ الْإِجَابَهَ» تشویق کرده‌ای و وعده به اجابت داده‌ای، حال که اینطور شد «فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اقْبَلْ تَوْبَتِی» بر پیغمبر و آلِ او رحمت و درود بفرست و توبه‌ی من را قبول کن، «وَ لَا تَرْجِعْنِی مَرْجِعَ الْخَیبَهِ مِنْ رَحْمَتِک» مرا به «خیبه» بازنگردان، «خیبه» به این می‌گویند که انسان دست خالی بشود و رستگار نشود و زیانکار بشود، در قرآن هم «وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها»[۶] آمده است، «وَ لَا تَرْجِعْنِی مَرْجِعَ الْخَیبَهِ مِنْ رَحْمَتِک إِنَّک أَنْتَ التَّوَّابُ عَلَی الْمُذْنِبِینَ، وَ الرَّحِیمُ لِلْخَاطِئِینَ الْمُنِیبِینَ» خدایا! تو برای گنهکاران توّاب و مهربان هستی، برای آن خطاکارانی که به سویِ تو بازمی‌گردند. قبلاً خدمت شما گفته‌ام که وقتی به خدا «تَوّاب» می‌گویند، توبه‌ی خدا مثلِ ما نیست، توبه‌ی خدا دو معنا دارد، یکی این است که توفیقِ توبه می‌دهد و بعد هم که توفیقِ توبه داد توبه را قبول می‌کند، پس این خدا چقدر آقا و بزرگوار است. امیرالمؤمنین علیه السلام و ائمه‌ی دیگر علیهم السلام مطالبی قریب به این مضامین دارند که توبه‌ی بنده بینِ دو توبه‌ی خدا قرار می‌گیرد، در یاد داشته باشید که «اِنّمَا التّوبَهِ بَینَ التّوبَتِیْن»، توبه‌ی بنده بینِ دو توبه‌ی خدا قرار می‌گیرد، ابتدا خدای متعال توبه می‌کند، برای چه؟ توفیقِ توبه می‌دهد… تو دگرگون می‌شوی و توبه‌ای می‌کنی، حال که تو توبه کرده‌ای یک مرتبه‌ی دیگر هم توبه‌ی تو را قبول می‌کند، آن هم معنای دوّمِ توبه‌ی خداست. پس خدا «توّاب» است یعنی خدا توبه دهنده و توبه پذیر است. مطلبِ دیگر اینکه این «فَکمَا أَمَرْتَ» این «ک» چیست؟ آیا «ک» تشبیه است یا چیزِ دیگری است؟ لغویّون در اینطور جاها اختلاف دارند و می‌گویند گاهی برای تشبیه است و گاهی برای تعلیل است. کتاب «المنجد فی اللغه والأعلام» را یک مسیحی نوشته است که «لُوِیس مَعْلُوف یسوعی» نام دارد، تصوّر می‌کنم که این کتاب تابحال بیش از صد مرتبه چاپ شده است، خیلی جالب است که او مسیحی است ولی در «المنجد فی اللغه والأعلام» شواهدِ قرآنیِ زیادی می‌آورد، چرا؟ برای اینکه دیگر آنجا کفر و ایمان مطرح نیست، اگر قرآن را به عنوانِ کتابِ خدا قبول کند که قبول کرده است، اگر قبول نکند بعنوان یک کتابِ عربیِ قدیمی که قبول می‌کند! ایشان این «ک» را اینطور نوشته است، «الکافُ للتَشبیه» «ک» برای تشبیه است «وَ قَد یَکونُ للتَعلیل» گاهی برای بیانِ علّت می‌شود. در «المنجد فی اللغه والأعلام» مثالِ قرآنی آورده است، می‌گوید: «فَاذْکُرُوا اللَّهَ کَمَا هَدَاکُمْ» خدا را یاد کنید برای اینکه شما را هدایت کرده است، «فَاذْکُرُوا اللَّهَ کَمَا هَدَاکُمْ أی لِماهَدَاکُمْ» چون شما را هدایت کرده است… حالا بهرحال گاهی اوقات «ک» تشبیه است و گاهی اوقات «ک» تعلیل است. اینجا سیدعلیخان می‌فرماید: «وألکافُ انما للتَعلیل» یا تعلیل است «فَاذْکُرُوا اللَّهَ کَمَا هَدَاکُمْ»… همانطور که خودِ تو امر کرده‌ای بهمین علّت هم توبه‌ی من را قبول کن. وقتی انسان از یک شخصِ بزرگی چیزی می‌خواهد، می‌گوید خودت گفته‌ای، یعنی این را علّت قرار می‌دهد. 👤آیت الله #فاطمی_نیا #سی_یک کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

👆فایل صوتی شرح آیت الله #فاطمی_نیا ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2