❇️ اعمال روزها و شب های #هفته 🙏 آداب ، اعمال ، ادعیه ، استعاذه ، تسبیح و نماز روز #یکشنبه 👉🏻 1da.ir/tYO2Vq 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🙏 اللهم عجل فرجِ منتقمِ الحسین الغریب 🏴 نفس برآمد و کام از تو بر نمی‌آید فغان که بخت من از خواب در نمی‌آید صبا به چشم من انداخت خاکی از کویش که آب زندگیم در نظر نمی‌آید قد بلند تو را تا به بر نمی‌گیرم درخت کام و مرادم به بر نمی‌آید مگر به روی دلارای یار ما ور نی به هیچ وجه دگر کار بر نمی‌آید مقیم زلف تو شد دل که خوش سوادی دید وز آن غریب بلاکش خبر نمی‌آید ز شست صدق گشادم هزار تیر دعا ولی چه سود یکی کارگر نمی‌آید بسم حکایت دل هست با نسیم #سحر ولی به بخت من امشب سحر نمی‌آید در این خیال به سر شد زمان عمر و هنوز بلای زلف سیاهت به سر نمی‌آید ز بس که شد دل #حافظ رمیده از همه کس کنون ز حلقه زلفت به در نمی‌آید 🔅 برنامه ی روزانه #حافظ_خوانی #حافظ_غزل_237 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ حکایت #عارف_و_خرش قسمت چهارم (این قسمت به علت طولانی بودن در 11 بخش تنظیم گردیده و بمرور آمد) بخش 11 🌺 گرچه #حکمت را به تکرار آوری چون تو نااهلی شود از تو بری ورچه بنویسی نشانش می‌کنی ورچه می‌لافی بیانش می‌کنی او ز تو رو در کشد ای پر ستیز بندها را بگسلد وز تو گریز ور نخوانی و ببیند سوز تو علم باشد مرغ دست‌آموز تو او نپاید پیش هر نااوستا همچو طاووسی به خانهٔ روستا #مثنوی_معنوی_دفتر_دوم_9 برنامه ی #مثنوی_خوانی #مولوی - #مثنوی_معنوی 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🔴گرچه #حکمت را به تکرار آوری 👈حکمت را اگر چه تو تکرار کنى چون نااهل هستى از تو رو گردان مى‏شود و مى‏رود . مى‏رود اگر چه مکرر بنویسى و نشان کنى و اگر چه بیان و تقریر نموده بذهن بسپارى‏. او از تو با ستیزه روى در مى‏کشد و براى گریختن بندها را پاره مى‏کند. و اگر تو هیچ نخوانى و او طلب و سوز تو را ببیند علم مرغ دست آموز تو خواهد شد. همان طور که مرغ دست آموز شاه بخانه روستا نمى‏رود علم هم پیش نااستاد نخواهد رفت‏. 👈مولانا از کسانی سخن می‏گوید که در ظاهر، حکمت الهی نمی‏‏خوانند اما پروردگار سوز درون آنها را می‏بیند و معرفت خود را به آنها می‏دهد و علم الهی در دست آنها مانند مرغ دست‌آموز می‏شود. اما علم الهی و سخن حق در نزد ناآگاهان مانند طاووسی که در خانه محقر یک روستایی است و می‏گریزد. مشابه این مضمون در کلام امام علی(ع) نیز آمده است: «فانّ الحکمة تکون فی صدرالمنافق فتلجلج فی صدره حتی تخرج فتسکن الی صواحبها فی صدر المومن؛ حکمت را هر جا که هست بیاموز، زیرا حکمت در سینه منافق آن‌قدر می‏جنبد که سرانجام در سینه مؤمن جای گیرد.» علم چندان که بیشتر خوانى چون عمل در تو نیست نادانى‏ (سعدى) علم کآن نبود ز هو بى‏واسطه آن نپاید همچو رنگ ماشطه‏ علمهاى اهلِ دل حمّالشان علمهاى اهلِ تن احمالشان‏ علم چون بر دل زند یارى شود علم چون بر تن زند بارى شود حکمت پژوهان واقعی علم ظاهرى را بارى بر دوش متعلّم دانند و گویند علمى که حقیقت را بیان مى‏دارد علم باطن است و این علم را از کتاب و دفتر طلب نباید کرد، بلکه درون صافى مى‏خواهد تا آن علم در آن متجلّى شود. اگر چنین روشنایى در دل پدید شد، این همان حکمت است. همچو آهن ز آهنى بى‏رنگ شو در ریاضت آینه بى‏زنگ شو خویش را صافى کن از اوصافِ خود تا ببینى ذاتِ پاک صافِ خود بینى اندر دل علوم أنبیا بى‏ کتاب و بى‏ مُعید و اوستا #مثنوی_معنوی_دفتر_دوم_9 بخش 11 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ امام صادق(علیه السلام) آنکه برای ظلمی که به ما وارد شده، اندوهگین باشد ، نفسش تسبیح و حزنش عبادت است. #نفس_المهموم لظلمنا تسبيح و همّه لنا عبادة. 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#سلوک_در_مکتب_روضه ۳ 🏴 افزایش آمار توبه ها و کاهش آمار بزهکاری‌ها در ماه محرم، نشان از اثرپذیری مستقیم #قلب، در این مجالس دارد! بطوریکه برخلاف سایر مکاتب معرفتی که در آنها فقط عقل اقناع میشود؛ در مکتب #روضه ، عقل و قلب، باهم اقناع شده، و شخص بسرعت مسیر دانایی تا دارایی را طی میکند ... 👤 استاد #شجاعی 🙏لطفا با ما شنونده ی این سلسله گفتگو ها باشید ☑️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2 ▪️

💠 #چله_ی_زیارت_عاشورا_غیرمعروفه 3 ▪️ زیارت عاشورای معروفه همان زیارتی معروف و مشهوری است كه برای زیارت امام حسین(ع) در روز عاشورا وارد شده .. زیارت عاشورای غیر معروفه با زیارت معروفه متداوله در اجر و ثواب شریك است بدون مشقت گفتن صد مرتبه لعن و صد مرتبه سلام ( یعنی در این زیارت غیر معروفه دیگر صد مرتبه لعن و صد مرتبه سلام كه در زیارت عاشورای معروفه وارد شده، وجود ندارد) و این برای آنانكه شغل مهمی دارند فوزی است عظیم. مفاتیح ▪️به نیابت از آقا و مولایمان امام زمان علیه السلام با هم زیارت عاشورا #غیرمعروفه را چهل روز زمزمه میکنیم : ♦️ السَّلامُ عَلَیكَ یا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیكَ یا ابْنَ الْبَشِیرِ النَّذِیرِ وَ ابْنَ سَیدِ الْوَصِیینَ السَّلامُ عَلَیكَ یا ابْنَ فَاطِمَةَ سَیدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ السَّلامُ عَلَیكَ یا خِیرَةَ اللَّهِ وَ ابْنَ خِیرَتِهِ السَّلامُ عَلَیكَ یا ثَارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثَارِهِ السَّلامُ عَلَیكَ أَیهَا الْوِتْرُ الْمَوْتُورُ السَّلامُ عَلَیكَ أَیهَا الْإِمَامُ الْهَادِی الزَّكِی وَ عَلَى أَرْوَاحٍ حَلَّتْ بِفِنَائِكَ وَ أَقَامَتْ فِی جِوَارِكَ وَ وَفَدَتْ مَعَ زُوَّارِكَ السَّلامُ عَلَیكَ مِنِّى مَا بَقِیتُ وَ بَقِی اللَّیلُ وَ النَّهَارُ ..... https://plink.ir/EHmiy ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_صفحه_ای #صفحه_188 دعای #سی_دو 🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " در #نماز_شب " ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_صفحه_ای #صفحه_189 دعای #سی_دو 🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " در #نماز_شب " ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_بصورت_بند_به_بند #دعا_سی_دو_23 دعای سیدالساجدین (ع ) پس از #نمازشب برای خود و اعتراف به گناه: 🔹اللَّهُمَّ وَ أَنْتَ حَدَرْتَنِى مَاءً مَهِينا مِنْ صُلْبٍ مُتَضَايِقِ الْعِظَامِ، حَرِجِ الْمَسَالِكِ إِلَى رَحِمٍ ضَيِّقَةٍ سَتَرْتَهَا بِالْحُجُبِ، تُصَرِّفُنِى حَالا عَنْ حَالٍ حَتَّى انْتَهَيْتَ بِى إِلَى تَمَامِ الصُّورَةِ، وَ أَثْبَتَّ فِيَّ الْجَوَارِحَ كَمَا نَعَتَّ فِى كِتَابِكَ: "نُطْفَةً ثُمَّ عَلَقَةً ثُمَّ مُضْغَةً ثُمَّ عَظْما ثُمَّ كَسَوْتَ الْعِظَامَ لَحْما، ثُمَّ أَنْشَأْتَنِى خَلْقا آخَرَ كَمَا شِئْتَ"🔹 🔸خدايا من آبى پست و ناچيز بودم، مرا از مجراهاى باريك ميان استخوانهاى درهم فشرده پشت پدر در تنگناى رحم فرود آوردى و در ميان چند پرده نهان كردى و از حالى به حالى گردانيدى تا صورت من كامل گشت و اندام ها براى من آفريدى چنان كه در كتاب خود فرمودى: "نطفه ای بود سپس خون لخته ای سپس گوشت جویده شده ای سپس استخوان هایی و آنگاه بر استخوانها گوشت پوشانیدی و پس از آن بدان گونه که خواست تو بود آن را آفرینشی دیگر بخشیدی"🔸 #سی_دو 🔗کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_بصورت_بند_به_بند #دعا_سی_دو_24 دعای سیدالساجدین (ع ) پس از #نمازشب برای خود و اعتراف به گناه: 🔹حتَّى إِذَا احْتَجْتُ إِلَى رِزْقِكَ، وَ لَمْ أَسْتَغْنِ عَنْ غِيَاثِ فَضْلِكَ، جَعَلْتَ لِى قُوتا مِنْ فَضْلِ طَعَامٍ وَ شَرَابٍ أَجْرَيْتَهُ لِأَمَتِكَ الَّتِى أَسْكَنْتَنِى جَوْفَهَا، وَ أَوْدَعْتَنِى قَرَارَ رَحِمِهَا🔹 🔸تا وقتى كه محتاج روزى تو گشتم و از ريزش فضل تو بى نياز نبودم از زيادتى آب و طعام كنيزكت(مادرم) كه مرا در شكم او جاى داده و به رحم او سپردى براى من خوراك مقرر داشتى🔸 #سی_دو 🔗کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح #دعا_سی_دو_23 ✳️ تكامل #آفرينش آدم از #نطفه تا انسان‏ قسمت اول آگاهى انسان از هويّت خويش؛ شناخت او از اسرار آفرينش هستى و خداشناسى را در پى دارد. خداوند سبحان تمام مراحل آفرينش آدمى را زير نظر خود اداره فرموده است: وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسنَ مِن سُللَةٍ مّن طِينٍ* ثُمَّ جَعَلْنهُ نُطْفَةً فِى قَرَارٍ مَّكِينٍ* ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظمًا فَكَسَوْنَا الْعِظمَ لَحْمًا ثُمَّ أَنشَأْنهُ خَلْقًا ءَاخَرَ فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخلِقِينَ» و يقيناً ما انسان را از [عصاره و] چكيده‏اى از گِل آفريديم،* سپس آن را نطفه‏اى در قرارگاهى استوار [چون رحم مادر] قرار داديم.* آن گاه آن نطفه را علقه گردانديم، پس آن علقه را به صورت پاره‏گوشتى درآورديم، پس آن پاره‏گوشت را استخوان‏هايى ساختيم و بر استخوان‏ها گوشت پوشانديم، سپس او را با آفرينشى ديگر پديد آورديم؛ پس هميشه سودمند و بابركت است خدا كه نيكوترين آفرينندگان است. خَلَقَكُم مّن نَّفْسٍ وَ حِدَةٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَ أَنزَلَ لَكُم مّنَ الْأَنْعمِ ثَمنِيَةَ أَزْوَ جٍ يَخْلُقُكُمْ فِى بُطُونِ أُمَّهتِكُمْ خَلْقًا مّن‏بَعْدِ خَلْقٍ فِى ظُلُمتٍ ثَلثٍ ذَ لِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ لَآإِلهَ إِلَّا هُوَ فَأَنَّى‏ تُصْرَفُونَ» شما را از يك تن آفريد، سپس همسرش را از او پديد آورد، و از چهارپايان [شتر و گاو و گوسفند و بز به اعتبار يك نر و يك ماده‏] هشت زوج آفريد، شما را در شكم‏هاى مادرانتان آفرينشى پس از آفرينشى ديگر در ميان تاريكى‏هاى سه گانه [شكم و رحم و مشيمه‏] به وجود آورد. اين است خدا پروردگار شما كه فرمانروايى [مطلق بر همه هستى‏] ويژه اوست، معبودى جز او نيست، پس چگونه شما را از حق بازمى‏گردانند؟ مطالبى كه از اين گونه آيات، استفاده مى‏شود عبارتند از: 1- آفرينش هستى و موجودات از خداوند هميشگى و پيوسته است. 2- محدوديّت به اشياى مخصوصى ندارد. 3- تنوّع و گوناگونى در آن نامحدود است. 4- از ساده‏ترين چيزها مهم‏ترين را مى‏سازد. 5- مواد اوليه او از خود اوست. 6- در آفريدن از الگويى تقليد نمى‏كند. 7- پشيمانى و ترديد در كار او راه ندارد. 8- بر اساس رحمت و عزّت مى‏آفريند. 9- ساخته‏هاى او هدفدار و با فايده است. 10- آفريده او با نظام هستى هماهنگ است. 👈 ادامه دارد ... دعای #سی_دو ◀️کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح #دعا_سی_دو_23 ✳️ تكامل آفرينش آدم از نطفه تا انسان‏ قسمت دوم «تكامل تدريجى بشر از حكمت‏ها و امتيازاتى برخوردار است كه مرحوم علّامه #طباطبايى در بحث تجرّد نفس، تفاوت اساسى پيدايش روح و جسم را در هويت سنخى آن دو مى‏داند و مى‏نويسد: «وَ نَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِ» و از روح خود در وى دميد. و در جاى ديگر فرموده است: وَ يَسَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبّى» و از تو درباره روح مى‏پرسند، بگو: روح از امر پروردگار من است. در اين آيه روح را از سنخ و نوع امر خود معرّفى مى‏كند و سپس در جاى ديگر امر را معرّفى كرده و مى‏فرمايد: إِنَّمَآ أَمْرُهُ إِذَآ أَرَادَ شَيًا أَن يَقُولَ لَهُ كُن فَيَكُونُ* فَسُبْحنَ الَّذِى بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلّ شَىْ‏ءٍ» شأن او اين است كه چون پديد آمدن چيزى را اراده كند، فقط به آن مى‏گويد: باش، پس بى‏درنگ موجود مى‏شود.* بنابراين [از هر عيب و نقصى‏] منزّه است خدايى كه مالكيّت و فرمانروايى همه چيز به دست اوست. در اين آيه مى‏فرمايد كه روح از عالم ملكوت و همان كلمه كُنْ وجودى است. در جاى ديگر امر را چنين وصف مى‏فرمايد: وَ مَآ أَمْرُنَآ إِلَّا وَ حِدَةٌ كَلَمْحِ بِالْبَصَرِ» و فرمان ما جز فرمان واحدى نيست كه مانند يك چشم بر هم زدن است. تعبير كَلَمْحِ بِالْبَصَرِ مانند: يك چشم بر هم زدن مى‏رساند كه امر با همان حكم‏ كُن موجودى است كه يكباره به وجود مى‏آيد نه به تدريج، بنابراين هنگام وجود يافتن احتياج به شرايط و قيودى مانند زمان و مكان ندارد. از اين جا روشن مى‏شود: امر، كه روح هم از آن جمله است، موجودى غيرجسمانى و غيرمادى است. چون يكى از قوانين حاكم بر موجودات مادّى و جسمانى اين است كه به تدريج هستى مى‏يابند و مقيّد به زمان و مكان مى‏باشند. بنابراين روح انسان مادّى و جسمانى نيست، هر چند به پيكر مادّى و جسمانى به گونه‏اى وابسته است. آياتى وجود دارد كه از چگونگى اين وابستگى پرده برمى‏دارد، مانند آيه: مِنْهَا خَلَقْنكُمْ وَ فِيهَا نُعِيدُكُمْ وَمِنْهَا نُخْرِجُكُمْ تَارَةً أُخْرَى‏» شما را از زمين آفريديم، و به آن باز مى‏گردانيم، و بار ديگر از آن بيرونتان مى‏آوريم. و آيه: خَلَقَ الْإِنسنَ مِن صَلْصلٍ كَالْفَخَّارِ» انسان را از گلى خشكيده مانند سفال آفريد. و آيه: ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِن سُللَةٍ مّن مَّآءٍ مَّهِينٍ» سپس نسل او را از چكيده‏اى از آب پست و بى‏مقدار قرار داد. و آيه: وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسنَ مِن سُللَةٍ مّن طِينٍ* ثُمَّ جَعَلْنهُ نُطْفَةً فِى قَرَارٍ مَّكِينٍ* ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظمًا فَكَسَوْنَا الْعِظمَ لَحْمًا ثُمَّ أَنشَأْنهُ خَلْقًا ءَاخَرَ فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخلِقِينَ» و يقيناً ما انسان را از [عصاره و] چكيده‏اى از گِل آفريديم،* سپس آن را نطفه‏اى در قرارگاهى استوار [چون رحم مادر] قرار داديم.* آن گاه آن نطفه را علقه گردانديم، پس آن علقه را به صورت پاره‏گوشتى درآورديم، پس آن پاره‏گوشت را استخوان‏هايى ساختيم و بر استخوان‏ها گوشت پوشانديم، سپس او را با آفرينشى ديگر پديد آورديم؛ پس هميشه سودمند و بابركت است خدا كه نيكوترين آفرينندگان است. همه اين آيات نشان مى‏دهد كه انسان در ابتدا يك جسم طبيعى است كه صورت‏ها و شكل‏هاى گوناگونى يكى پس از ديگرى به او دست مى‏دهد و سپس خداوند اين جسم جامد خاموش را به موجودى داراى شعور و اراده تبديل مى‏كند كه كارهايى مانند: شعور و اراده و انديشيدن و دخل و تصرّف در پديده‏ها و تدبير امور عالم از قبيل جابجايى و تبديل و تغيير و ... و ديگر افعالى كه از اجسام و پديده‏هاى جسمانى سر نمى‏زند؛ انجام مى‏دهد. پس نه اين امور جسمانى است و نه فاعل آنها از جسمانيات است.» « تفسير الميزان: 1/ 350، ذيل آيه 154 سوره توبه.» 👈 ادامه دارد ... دعای #سی_دو ◀️کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح #دعا_سی_دو_23 ✳️ تكامل آفرينش آدم از نطفه تا انسان‏ قسمت سوم حضرت على عليه السلام در مراتب پيدايش آدميزاد تا كردار او مى‏فرمايد: أَمْ هذَا الَّذى انْشَأَهُ فى ظُلُماتِ الْارْحامِ، وَ شُغُفِ الْاسْتارِ: نُطْفَةً دِهاقاً وَ عَلَقَةً مُحاقاً وَ جَنيناً وَ راضِعاً وَ وَليداً و يافِعاً. ثُمَّ مَنَحَهُ قَلْباً حافِظاً وَ لِساناً لافِظاً، وَ بَصَراً لاحِظاً، لِيَفْهَمَ مُعْتَبِراً وَ يُقْصِرَ مُزْدَجِراً. حَتّى‏ اذا قامَ‏ اعْتِدالُهُ وَ اسْتَوى‏ مِثالُهُ نَفَرَ مُسْتَكْبِراً، وَخَبَطَ سادِراً، ماتِحاً فى غَرْبِ هَواهُ كادِحاً سَعْياً لِدُنْياهُ فى لَذّاتِ طَرَبِهِ وَ بَدَواتِ ارَبِهِ لايَحْتَسِبُ رَزِيَّةً وَ لايَخْشَعُ تَقِيَّةً، فَماتَ فى فِتْنَتِهِ غَريراً وَ عاشَ فى هَفْوَتِهِ يَسيراً، لَمْ‏يُفِدْ عِوَضاً، وَ لَمْ‏يَقْضِ مُفْتَرَضاً. يا اين انسانى كه خداوند او را در تاريكى‏هاى رحم، و غلاف پوشاننده بدين صورت ايجاد كرد: نطفه ريخته شده، و خون بسته صورتبندى نشده، و جنين در رحم و طفل شيرخوار، و كودك و نوجوان، آن گاه براى او قلبى حافظ، و زبانى گويا، و چشمى بينا قرار داد، تا بفهمد و پند گيرد، و از گناه خوددارى نمايد. ولى چون به حدّ كمال رسيد، و قامتش آراسته شد، به حال غرور و كبر از مدار حق گريخت، و بى‏باك و گمراه گشت، با دلْوِ هوا و هوس آب كشيد، براى رسيدن به دنيا كوشش بسيار كرد، در هر لذّت و خوشى گام نهاد، هر چه به نظرش رسيد عمل كرد، احتمال اينكه به بلا و ناكامى دچار شود نداد، و از هيچ گناهى پروا نكرد، پس در غفلت و گمراهى عمرش را تمام كرد، و مدّتى اندك در گناهان خود به سر برد، در برابر نعمت‏هاى خدادادى سودى عايد خود ننمود، و به آنچه واجب بود اعتنا نكرد. در خطبه ديگر، از راز آفرينش و توحيد حق پرده برداشته و مى‏فرمايد: تَمُورُ فى بَطْنِ امِّكَ جَنيناً، لاتُحيرُ دُعاءً، وَ لاتَسْمَعُ نِداءً. ثُمَّ اخْرِجْتَ مِنْ مَقَرِّكَ الى‏ دارٍ لَمْ تَشْهَدْها، وَ لَمْ تَعْرِفْ سُبُلَ مَنافِعِها. فَمَنْ هَداكَ لِاجْتِرارِ الْغِذاءِ مِنْ ثَدْىِ امِّكَ؟ وَ عَرَّفَكَ عِنْدَ الْحاجَةِ مَواضِعَ طَلَبِكَ وَ ارادَتِكَ؟ هَيْهاتَ! انَّ مَنْ يَعْجِزُ عَنْ صِفاتِ ذِى الْهَيْئَةِ وَ الْادَواتِ فَهُوَ عَنْ صِفاتِ‏ خالِقِهِ اعْجَزُ، وَ مِنْ تَناوُلِهِ بِحُدودِ الْمَخْلُوقينَ ابْعَدُ. در حالى كه جنين بودى در شكم مادر جنبش داشتى، نه سخنى را مى‏توانستى بگويى، و نه صدايى را مى‏شنيدى. آن گاه از قرار گاهت به سرايى آورده شدى كه آن را نديده بودى، و راههاى سودش را نمى‏شناختى. چه كسى تو را در كشيدن غذا از سينه مادرت هدايت كرد؟ و چه كسى تو را به هنگام نياز به آنچه نيازمند و طالب آن بودى آشنا نمود؟ هيهات! آن كه از توصيف موجودى كه دارنده شكل و اعضا و اندام است ناتوان است از توصيف خالقش ناتوان‏تر، و از درك آفريننده از طريق حدود و اندازه‏هاى مخلوقات دورتر است. گروهى از زنادقه بر امام رضا عليه السلام وارد شدند و بعضى با پرسش‏هايى به مناظره با امام پرداختند، از جمله مردى پرسيد دليل بر وجود خداوند چيست؟ حضرت رضا عليه السلام فرمود: من وقتى به جسم خود نگريستم، ديدم كه نمى‏توانم در قد و پهناى آن كم و زياد كنم و بدى‏ها را از آن دور سازم و سود و منفعتى به آن برسانم، دريافتم كه اين ساختمان، معمارى دارد پس به وجود او اقرار كردم. دعای #سی_دو ◀️کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#دعا_سی_دو_23 👈در #نماز_شب این فقرات را بخوان و ببین چه بودی و حال چه هستی ؟ 🙏 بار خدايا و تو مرا آبى پست و خوار از صلبى (پشت پدر) كه استخوانهايش در هم رفته راههايش تنگ است به رحم تنگ (بچه‏دان مادر) كه آن را به پرده‏ها (آنچه در درون تن او است) پوشانده‏اى پائين آوردى ، در حالى كه مرا از حالى به حال ديگر مى‏گرداندى تا اينكه به شكل كامل رساندى، و اندام را در (تن) من ثابت و پابرجا گردانيدى، چنانكه در كتاب خود (قرآن مجيد) وصف فرمودى: (نخست) منى پس از آن خون بسته شده و آنگاه پاره‏ى گوشتى سپس استخوان آفريدى بعد از آن استخوانها را به گوشت پوشاندى سپس مرا چنانكه خواستى آفريده‏ى ديگرى بيافريدى (اشاره به و لقد خلقنا الانسان من سلاله من طين ثم جعلناه نطفه فى قرار مكين ثم خلقنا النطفه علقه فخلقنا العلقه مضغه فخلقنا المضغه عظاما فكسونا العظام لحما، ثم انشاناه خلقا اخر، فتبارك الله احسن الخالقين : يعنى انسان «حضرت آدم عليه‏السلام» را از گل پاكيزه آفريديم آنگاه فرزندان او را منى و در جاى استوار قرار داديم سپس منى را پاره‏ى خون بسته شده پس از آن خون بسته شده را پاره‏ى گوشتى آفريديم بعد از آن پاره‏ى گوشت را استخوان آفريديم پس از آن استخوان را به گوشت پوشانديم و آنگاه او را آفرينش ديگرى آفريديم «جانش داديم» پس منزه و پاك «از نقائص» است خدائى كه نيكوترين نگارندگان است‏) تا چون به روزى تو نيازمند شدم، و از فريادرسى احسان تو بى‏نياز نبودم، از زيادى خوردنى و آشاميدنى كنيزت (مادرم) كه مرا در اندرون او جاى دادى، و در ته بچه‏دانش سپردى خوراك برايم قرار دادى #سی_دو 🔗کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_حكمت_75 ◀️ فنای دنیا و آمدن آخرت كُلُّ مَعْدُودٍ مُنْقَضٍ، وَ كُلُّ مُتَوَقَّعٍ آتٍ. هر چيز كه شمردنى است پايان مى پذيرد، و هر چه را كه انتظار مى كشيدى، خواهد رسيد. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ همه معدودها محدودند! 📋 اين گفتار حكيمانه هرچند با حكمت پيشين در يك عبارت ذكر نشده; ولى در واقع مكمل آن است. نخست مى فرمايد: «هرچيز كه شمرده مى شود سرانجام پايان مى گيرد»; (كُلُّ مَعْدُود مُنْقَض). اين اشاره به قانون كلى فلسفى است كه هرچيز تحت عدد در آيد محدود است و هرچه محدود است پايان پذير است و از آنجا كه عمر انسان ها تحت عدد قرار مى گيرند; مثلا مى گوييم: عمر شصت ساله، يا هشتاد ساله. مفهومش اين است كه هر ساعتى كه بر انسان مى گذرد تدريجا از آن كاسته مى شود و اين سرمايه به سرعت رو به فنا مى رود و مهم اين است كه گذشتن و كاستن آن در اختيار ما نيست چه بخواهيم، چه نخواهيم به سرعت در حال عبور است. آن گاه در ادامه مى فرمايد: «و آنچه مورد انتظار است سرانجام فرا مى رسد»; (وَكُلُّ مُتَوَقَّع آت). منظور از «متوقَّع» امورى است كه به طور قطع مى دانيم در آينده رخ مى دهد; مانند مرگ و پايان زندگى و قيام قيامت. اشاره به اين كه كسى كه به اين امور آگاه است بايد توجه داشته باشد كه روزى مرگ دامان او را مى گيرد و روزى در دادگاه عدل الهى حضور مى يابد. به همين دليل در تفسير آيه شريفه (وَ اعْبُدْ رَبَّكَ حَتّى يَأْتِيَكَ الْيَقينُ) يقين را به مرگ تفسير كرده اند. آنچه امام در دو جمله بالا بیان فرموده در واقع اشاره به دنیاى فانى و گذاران است; دنیایى که عمرش در برابر جهان آخرت بسیار ناچیز است، همان گونه که در حدیثى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: «مَا الدُّنْیَا فِی الاْخِرَةِ إِلاَّ مِثْلُ مَا یَجْعَلُ أَحَدُکُمْ إِصْبَعَهُ فِی الْیَمِّ فَلْیَنْظُرْ بِمَ یَرْجِعُ; عمر دنیا در برابر آخرت مانند این است که یکى از شما انگشت خود را در دریایى فرو کند (و سپس بیرون آورد) در این حال نگاه کند ببیند چه اندازه از آب دریا بر انگشت او باقى مانده» این هشدارى است به همه دنیا طلبان و آنها که به آخرت و زندگى جاویدان پشت کرده اند تا بدانند چه چیز به دست مى آوردند و چه چیز را از دست مى دهند. #نهج_البلاغه_حكمت_75 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2