eitaa logo
حقیقت ناب
1.2هزار دنبال‌کننده
10.8هزار عکس
5.8هزار ویدیو
482 فایل
سوالات دینی خود در جنبه های مختلف دینی. یافتن پاسخ سوالات فقهی طبق نظرمراجع تقلید، انتقادات و پیشنهادات سازنده ی خود در مورد مطالب کانال، ومطالب زیبا و آموزنده تان، با آیدی زیر👇 @Sajadi82 درارتباط باشید.
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 با مردم اين‌چنين رفتار كن... ✍ در عهدی كه به مالک اشتر نوشت، فرمود: «ای مالک! همه كسانی كه رعيّت تو هستند، از دو طائفه بيرون نيستند؛ يا تو‌اند در دين، يا تو‌اند در خَلق . 💞 مالک! در قلبت ، و نسبت به همه داشته باش.» 🔰 اين است حكومت اسلام. اين است حكومت علوی! پنج مطلب فرموده که عقل مبهوت است؛ فرمود: 1⃣ رحمت 2⃣ محبت 3⃣ لطف 4⃣ عفو 5⃣ صفح نسبت به همه. 💖 «ای مالک! رعيّت لغزش دارد چه عمد چه خطا؛ اگر انجام دادند، تو با آنها جوری رفتار كن كه توقع داری خدا با تو رفتار كند.» ⁉️ چه کسی علیه‌السلام را شناخت؟ ❇️ رفتارش با كافر اینطور است تا برسد به مسلمان! ⚠️ «چه مسلمان، چه كافر، چه يهودی، چه نصرانی، مبادا در قلمرو مملكت تو نسبت به يک كافری كمترين تعدّی شود.» ⚫️ اين را دنيا بايد گوش كند و بفهمد دنيا بايد برای گوينده‌ی اين كلام عزا بگيرد. 👆 اسرار اين بيان را بزرگانی مثل شيخ انصاری بايد بفهمند. 🏳 خوب دقت كنيد! يعنی در مملكتی كه لوای اسلام و حكومت علوی بر سر پاست، بايد با تمام افراد آن مملكت، حتی كفّار با و و و و برخورد کرد... 🎙 آیت الله العظمی وحید خراسانی 📆 ۱۵/ آبان/ ۱۳۸۸ 📜 اشاره به عهدنامه‌ی مالک اشتر، نهج البلاغه، نامه۵۳
🔆 امام صادق علیه‌السلام : ⭕️ از رحمت خدا دور است آنکه برادرش دست آشتی به سوی او دراز کند ولی او را نپذیرد. 📚 میزان الحکمه، ۱:۷۸ ❣ در زندگی، ، و داشته باشیم!!!
؛ گذشت با دو رکعت نماز 🎙شهید حسن باقری اگر از دست کسی ناراحت هستید؛ دو رکعت نماز بخوانید و بگید : خدایا این بنده ت حواسش نبود من ازش گذشتم تو هم بگذر🙏 🍀🍀🍀🍀🍀 🌹🌹🌹🌹
📌 با ارزش هشام والی بود و را فراموش می کرد و همه را از جمله امام (ع) را بسیار آزار می داد. وقتی شد، عبدالملک(خلیفه اموی) دستور داد او را در معرض مردم نگه دارند تا مردم از او بگیرند. به گفته خود هشام(والی مدینه): امام سجاد(ع) از کنار وی عبور کرد و به یارانش فرمود: متعرض هشام نشوند و حتی با کلمه ای به او تندی نکنند. وقتی امام رد شد. گفت: خداوند می داند که را کجا قرار دهد. 📚طبری،تاريخ، ج۶ ص ۵۲۶؛ 📚اربلی، کشف الغمه، ج۲، ص۱۰۱