✅غدیر بزرگترین امتحان خواص
♨️دو حادثه بزرگ در صدر اسلام اتفاق افتاد که #نظام اسلامی پیامبر اکرم(ص) را با دو مدرسه در طول تاریخ مواجه کرد؛
🔷این دو حادثه عبارت اند از:
۱.واقعه #غدیر_خم، هیجدهم ذیحجه سال دهم هجرت،
۲.#سقیقه بنى ساعده، اوایل سال یازدهم هجرت.
🔶معلمان و هادیان حادثه ی اول همان خط سیر و مدرسه وحی بود که پشتوانه ی آن به پیامبران الهی بر می گشت که پیامبر اسلام (ص)، خاتم أنبیاء، این امانت را به #ولایت سپردند...
🔸اما مدرسه دیگر متشکل از سه #حزب بودند؛
۱؛حزبى که با خلیفه اول و دوم و سعدبن ابى وقاص تشکیل مى شد.(حزب،«تَیم» و «عَدى»،که شاخه نظامى این حزب با خالدبن ولید بود)،
۲؛حزب ابوسفیان(طُلقاء)،
۳؛حزب انصار خزرجى به رهبرى سعد بن عباده (رئیس خزرج).
🔻بررسی این سه حزب؛
▫️حزب اول امکاناتش بیشتربودودرخانه،پیامبر (ص) #نفوذ داشت و از مسائل آگاه می شد.
▫️حزب ابوسفیان(امویان)به تنهایى نمى توانست مدعى قدرت شود مگر در پناه کسانى که وجهه داشتند. ابتدا سراغ #على(علیه السلام) و سپس عباس رفت، اما آنان حمایت او را نپذیرفتند،لذا تغییر عقیده داد و با ابوبکر بیعت کرد و به تدریج، خلافت اموى را پایه گذارى کرد.
▫️حزب انصار(به ریاست سعدبن عباده)، قدرتش بیشتر بر مردم و در جامعه نفوذ داشتند، گفتند باید از ما رهبرى جامعه را دست داشته باشد، به شکل تاکتیکى به امام على(علیه السلام) متمایل شد و به عنوان طرفدارى از او کنار رفت، اما بعد در حوارین ترور شد و مرگ او را به جن نسبت دادند!(ترور توسط خالد بن ولید).
▫️از سوى دیگر، بنى هاشم نیز مطرح بودند و کسانى چون عبدالله بن عباس، سهل بن حنیف، #مقداد، #عمار، عثمان بن حنیف، #سلمان_فارسى و #ابوذر، از صحابى هاى شکنجه دیده و مبارز در آن میان بودند.
این گروه، نیروى کمترى داشتند، اما از نظر مکانت اجتماعى و سابقه اسلامیت بالاتر بودند.
🔺این گروه ها از دین و حکومت اسلامى، تفسیرى قومى و قبیله اى داشتند و درصدد به دست گیرى حکومت بودند؛ آنها در پى تقسیم قدرت بودند، نه اعتلاى کلمة الله و دوام دین.
🔸آنان بر معیارهاى شیخوخیت، #سیاست مدار بودن(اهل مماشات و #سازش)، و پذیرش نزد قبایل، تکیه کردند تا بتوانند با حذف منصوب پیامبر(صلى الله علیه وآله) قدرت و #حکومت را در اختیار گیرند.
✍ آنتی سکولار
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️بایسته های رقابت سیاسی سالم (بخش چهارم و پایانی)
🔸از مؤلفه های اساسی #رقابت_سالم میان احزاب و گروه های سیاسی، و حاکم شدن #عقلانیت بر رقابت های سیاسی است. «رقابت سیاسی» برای اینکه #مفید و #سازنده باشد باید «شرایط» و «ضوابطی» داشته باشد که مهمترین بایسته ها و شاخصه های رقابت سیاسی سالم عبارتند از:
4️⃣«حاکم شدن فضای عقلانی بر رقابت های سیاسی»
🔹از مؤلفههای اساسی رقابت سالم میان احزاب و گروه های سیاسی، حاکم شدن #عقلانیت بر رقابت های سیاسی است. حاکمیت #فضای_عقلانی بر رقابت های سیاسی موجب خواهد شد که تصمیم گیریها، برنامه ریزیها و همه فعالیتها و از جمله رقابت های احزاب و جریان های سیاسی، براساس #عقل و #منطق و به دور از #احساسات و عواطف و #هیجان های مقطعی و زودگذر و احیاناً جناحی و حزبی صورت بگیرد و در سایه عقلانیت، #منافع و #مصالح عموم جامعه در نظر گرفته خواهد شد.
🔹رعایت این بایسته ها و شاخصه ها موجب خواهد شد که «رقابت های سیاسی»، سالم و سازنده شکل بگیرد و چنین رقابتی مصداق و نمونه «فاستبقوا الخیرات» [بقره، ۱۴۸] و «یسارعون فی الخیرات» [آل عمران، ۱۱۴] و پیشی گرفتن در نیکی ها و خوبی خواهد بود. در نگاه دینی و بر اساس آموزه های اسلامی، #مسئولیت و #حکومت در نظام اسلامی، #امانت و #فرصتی برای #خدمت به مردم محسوب میگردد، نه زمینه ای برای کسب #قدرت و ثروت؛
🔹و همانگونه که #امام_علی (علیه السلام) به یکی از کارگزاران خود فرمود: «و انّ عملک لیس لک بطعمه و لکنه فی عنقک امانه» [۱] (همانا #مسئولیت تو برای تو وسیله آب و نان نبوده، بلکه #امانتی در گردن تو است). بر این اساس، پذیرش #مسئولیت ها و #مناصب در نظام اسلامی باید با هدف «خدمت به مردم» صورت بگیرد، و در نتیجه #رقابتی که با این نگرش و در این راستا صورت می گیرد، رقابتی است که در آن ارزشها و #اصول_اسلامی و اخلاقی رعایت خواهد شد و #عقلانیت در آن حاکم خواهد بود و جایی برای بد اخلاقی و #رقابتهای_مخّرب و ناسالم نخواهد بود؛
🔹زیرا هدف در نهایت #خدمت به مردم است، نه کسب قدرت، و این همان نکته ای است که رقابت های سیاسی در #نظام_اسلامی را از نظام های سیاسی غیر دینی جدا میکند و رنگ #اخلاقی، #ارزشی و معنوی به تمامی فعالیت های در این زمینه میدهد. به یقین اگر احزاب، گروه ها و #جریانهای_سیاسی، مسئولیت هایی که برای به دست آوردن آنها با یکدیگر رقابت می کنند، زمینه و فرصتی برای #خدمت به جامعه بدانند، رقابت های سیاسی آنان از مرزهای اخلاقی و اسلامی فراتر نرفته و شکل زیبایی به خود خواهد گرفت و شاهد #بداخلاقیها و رقابت های سیاسی ناسالم نخواهیم بود.
پینوشت
[۱] نهج البلاغه، نامه ۵
نویسنده: علی مجتبی زاده
منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم
#انتخابات