eitaa logo
ثامن ونیسر
66 دنبال‌کننده
2.5هزار عکس
1.3هزار ویدیو
394 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
♦️ سه درس افغانستان برای اروپا 🔹 اندیشکده شورای روابط خارجی اروپایی در یادداشتی بیان داشته که احتمالاً اتحادیه اروپا از تجربه افغانستان چنین خواهد آموخت که تجربه دولت‌سازی در کشورهای دیگر و صدور مدرنیته را به کنار بگذارد. با این وجود چنین امری به وجهه و مرجعیت اروپا در جامعه جهانی آسیب خواهد زد. 🔸 به نظر نویسنده درس اصلی افغانستان این است که کشورهای غربی برای بهبود چنین مأموریت‌هایی باید مبنا را بر اصلاح و تقویت نیروهای نظامی و امنیتی به عنوان هسته اصلی دولت مدرن، بگذارند. زیرا هیچ حوزه دیگر اعم از بهداشت و درمان، صنعت، کشاورزی، آموزش و دیگر زیرساخت‌ها بدون امنیت، پایدار نخواهد بود. او در این خصوص سه نکته را درباره افغانستان یادآور می‌شود. 1️⃣ حضور خارجی بسیار محدود، همراه با پشتیبانی هوایی از نیروهای ملی، طالبان را برای چندین سال دور نگه داشته و شرایطی ایجاد کرد که طی آن یک جامعه بازتر توانست قدرت پیدا کند و ارتش روی پای خود بایستد. مدلی که اروپا می‌تواند در کشورهای شمال آفریقا پیاده کند. 2️⃣ درس دوم اینکه ارتش افغانستان به جز تجهیزات و پشتیبانی لجستیک، به انگیزه و سیستم حقوق و دستمزد عادلانه و به دور از فساد نیز نیازمند بود که آمریکا و ناتو نتوانستند آن‌ها را برآورده کنند. به همین دلیل سربازان کاملاً بی‌روح شده و تمایلی به نبرد با طالبان نداشتند. 3️⃣ سومین درس برای اروپا از تجربه افغانستان مربوط به چارچوب زمانی تعاملات خارجی است. حمایت خارجی از یک ارتش شکننده، به دولت فضا و زمان لازم برای تغییر جامعه را می‌دهد. باید بلندمدت نگریست. برخلاف آن‌چه گفته می‌شود تجربه این دو دهه دستاوردهای خوبی برای افغانستان به همراه داشته و نسل جوان کنونی به عقب بازنمی‌گردد. ✅ با وجود انتقادات و پیشنهادات فوق در خصوص ناکارآمدی دستگاه‌های نظامی و امنیتی افغانستان در برابر طالبان، این پرسش باقی است که آیا کشورهای اروپایی صبر راهبردی برای یک برنامه زمانی بلندمدت برای حضور نظامی در کشوری با زمینه‌های فرهنگی متفاوت و حتی متباین را دارند؟ آیا نیروهای نظامی غربی حاضرند برای چنین آرمان‌هایی عمر و جان خود را از دست بدهند؟ 🆔:@sgm_Ghaemon
♦️ نگاه موسسه واشنگتن به عضویت ایران در شانگهای 🔹 موسسه واشنگتن در یادداشتی به ارزیابی انگیزه‌های ایران برای عضویت رسمی در سازمان همکاری شانگهای و دلالت‌های آن پرداخته است. نویسنده معتقد است در کنار دو دهه تلاش ایران در این راستا، دو عامل دیگر نیز در جلب موافقت روسیه و چین مؤثر بوده است. 1️⃣ عامل اول، تغییر دولت در ایران و تقویت نگرش سیاست خارجی ایران به سوی بهبود روابط با کشورهای آسیایی در دولت جدید می‌باشد. 2️⃣ عامل دیگر، خروج آمریکا از افغانستان و نگرانی‌ها پیرامون وضعیت کنونی ناآرامی‌های افغانستان و ضرورت جلب همکاری ایران در این خصوص بوده است. 🔸 در این یادداشت توضیح داده شده که ممکن است شانگهای یک سازمان ضدغربی علیه ناتو تصور شود ولی در واقع بیشتر یک سازمان منطقه‌ای است و اعضای آن نیز تمایل ندارند که فعالیت‌شان در آنجا، علیه اروپا و آمریکا تفسیر شود. 🔸 با این حال، مخالفت با «صدور دمکراسی» و «مداخلات خارجی» که در میان اعضای این سازمان حکمفرماست، با رویکرد کلی استقلال‌طلبانه ایران در سیاست خارجی، همخوانی دارد. 🔸 نویسنده معتقد است ایران می‌تواند با افزودن گروه‌های تروریستی و تجزیه‌طلب برانداز به گروه‌های مورد تحریم اعضای این سازمان، فعالیت این گروه‌ها را در همسایگی خود دشوارتر کند. در عین حال که این عضویت بر اعتبار سیاسی ایران در عرصه منطقه‌ای خواهد افزود. ✅ به نظر می‌رسد وضعیت افغانستان مهم‌ترین اولویت امنیتی سازمان شانگهای باشد و با توجه به اشتراکات فرهنگی و اجتماعی ایران و افغانستان، دستگاه سیاست خارجی می‌تواند در جهت اجماع و همکاری اعضا با هدف حفظ امنیت مرزها و حقوق همه طوایف و مذاهب، تلاش بیشتری به عمل بیاورد. 🆔:@sgm_Ghaemon
♦️ چشم‌انداز اروپایی برای سوریه پس از سقوط کابل 🔹 «شورای آتلانتیک» در گزارشی ضمن توجه به سرنوشت تحولات افغانستان، به بررسی وضعیت فعلی سوریه پرداخته و پیشنهادهایی برای اروپایی‌ها در جهت حل‌و‌فصل بحران این کشور ارائه داده است که بخش‌هایی از آن می‌آید. 🔸 پس از عقب‌نشینی از افغانستان، این نگرانی برای اروپایی‌ها وجود دارد که سیاست آمریکا برای «پایان دادن به جنگ‌های ابدی» در مورد نیروهای آمریکایی که هنوز در شمال شرق سوریه فعالیت می‌کنند، اعمال شود. اکنون آمریکا به اروپا و نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF) اطمینان می‌دهد که از سوریه خارج نمی‌شود. برخلاف مشارکت گسترده آمریکا در افغانستان، عملیات در سوریه در مقیاس کوچک (تقریباً نهصد سرباز) ادامه دارد. می‌توان این تضمین‌ها را جدی گرفت زیرا کاملاً محتمل است که واشنگتن حضور ایران را انگیزه‌ای برای عدم ترک مواضع در سوریه بداند. 🔸با این وجود، تحولات میدانی به نفع تداوم حضور آمریکا یا متحدان آن نیست. کردهای سوریه زیر فشار ترکیه و اسد هستند. روسیه و سوریه کنترل درعا را به دست گرفته‌اند و از قطعنامه 2585 برای گسترش کنترل خود بر خاک سوریه استفاده می‌کنند. در واشنگتن وسوسه زیادی برای رهایی از مشکل سوریه با دستیابی به توافقی با روس‌ها که ابقای اسد در قدرت را مشروعیت می‌بخشد، وجود دارد. با توجه به این موارد، اروپایی‌ها باید مجدداً فعالانه در مسئله سوریه مشارکت کنند: 1️⃣ واضح است که روند کمیته تدوین قانون اساسی به جایی نمی‌رسد. پترسن، فرستاده ویژه سازمان‌ ملل در امور سوریه در جستجوی رویکردی جایگزین، تاکتیک مشهور «بیشتر برای بیشتر» را اتخاذ کرده که از دمشق در قبال بهره‌مندی از امتیازات غربی‌ها در زمینه مسائل بشردوستانه استفاده کند. 2️⃣ اقدام اروپایی‌ها باید شامل پیشنهادشان برای ارزیابی مجدد تقسیم کار با آمریکا در سوریه باشد که می‌تواند شامل حفظ حضور نظامی آمریکا در قبال مشارکت اروپا در بهبود ثبات منطقه باشد. 🔸 تصمیم‌گیرندگان باید بدانند که اگر اسد پیروز نهایی باشد، عادت خود را برای بی‌ثبات‌سازی منطقه از سر می‌گیرد. جایی که تروریسم زمینه‌های مناسبی برای خیزش پیدا می‌کند. حداقل یک عامل مشترک بین سوریه و افغانستان وجود دارد: همانطور که طالبان پس از به قدرت رسیدن تغییر نکرده است، اسد نیز پس از تثبیت قدرت تغییر نخواهد کرد. 🆔:@sgm_Ghaemon
♦️ آمریکا باید مانند افغانستان از جنگ یمن خارج شود 🔹 اندیشکده «بروکینگز» در گزارشی به وعده بایدن درباره پایان جنگ در آنجا پرداخته و ضمن بیان این واقعیت که دولت بایدن نیز در مورد جنگ یمن همانند ترامپ عمل کرده، دو پیشنهاد برای خروج از بحران یمن ارائه داده و در پایان با همانندسازی شرایط یمن و افغانستان تأکید می‌کند که دولت آمریکا باید مانند افغانستان از جنگ یمن نیز خارج شود. 🔸 دلیل عدم پیشرفت تلاش‌های دیپلماتیک در یمن این است که اگرچه بایدن به رویکرد دیپلماتیک‌تری پایبند بود، اما در عمل آمریکا همچنان حامی عربستان است. وزیر‌ خارجه آمریکا از پیشنهاد آتش‌بس ماه مارس سعودی‌ها استقبال کرد و حوثی‌ها را به دلیل رد آن محکوم کرد. 🔸 آمریکا حملات حوثی‌ها را محکوم می‌کند در حالی‌که حملات سعودی معمولاً کشنده‌تر است. به نظر می‌رسد این جانبداری بیشتر به سبب نگرانی آمریکا از رابطه حوثی‌ها با ایران است. حوثی‌ها دست‌نشانده ایران نیستند و در صورت توقف حمایت ایران به مسیر خود ادامه خواهند داد. 🔸 با این اوصاف بایدن باید چکار کند؟ نخست، او باید اصرار داشته باشد که سعودی‌ها بلافاصله و بدون قید و شرط محاصره را بردارد. دوم، بایدن باید از انگلستان که تهیه‌کننده قطعنامه ۲۲۱۶ شورای امنیت درباره یمن است، درخواست کند تا قطعنامه جدیدی را در شورای امنیت ارائه دهد. قطعنامه جدید باید انگیزه‌ای برای آوردن حوثی‌ها به میز مذاکره ایجاد کند. 🔸 یمن مشابه افغانستان است. حوثی‌ها مانند طالبان به‌رغم نقض حقوق‌ بشر، مشروعیت مبارزه با نیروهای متجاوز خارجی را دارند. اگرچه آمریکایی‌ها و سعودی‌ها دارای تجهیزات نظامی برتر و منابع بسیار بیشتری هستند، اما در نهایت آن‌ها این کشور را ترک خواهند کرد. در مقابل، طالبان و حوثی‌ها در کشور خود هستند و چاره‌ای جز ادامه جنگ ندارند. از سویی دولت‌های مورد حمایت خارجی در این کشورها به‌رغم حفظ ظاهر (ترک‌خورده) دموکراسی چون فاسدند، فاقد مشروعیت‌اند. 🔸 بایدن در مورد افغانستان گفت: «من نمی‌توانم و نمی‌خواهم از نیروهای خود بخواهم تا در جنگ بی‌پایان داخلی کشور دیگری ادامه دهند» و در نهایت به دخالت آمریکا پایان داد. او باید همین منطق را در مورد یمن اعمال کند. 🆔:@sgm_Ghaemon
♦️ شگفتی طالبان برای آسیای میانه 🔹 «مؤسسه خاورمیانه» در یادداشتی بیان می‌کند که با وجود آگاهی بازیگران آسیای مرکزی از ضعف‌های دولت اشرف‌غنی، هیچ‌یک برای تبعات سقوط سریع کابل و استقرار طالبان، آمادگی نداشتند. آنها نگران عدم توجه طالبان نسبت به گروه‌های تکفیری و تروریستی هستند که از خاک افغانستان علیه این کشورها استفاده کنند. 🔸 تاجیکستان این کشور تنها همسایه افغانستان است که با طالبان وارد گفتگو نشد و مدعی حمایت از قوم تاجیک است. تاجیکستان به عنوان عضو «سازمان پیمان امنیت جمعی» خواستار حفظ امنیت مرزهای جنوبی‌اش توسط این سازمان شده ولی عمدتاً به مانورها و توافق‌های نظامی با مسکو، امیدوار است. 🔸 ازبکستان این دولت عضو سابق «سازمان پیمان امنیت جمعی» بوده که 2012 از آن جدا شد. ولی علاوه بر همکاری نظامی مشترک با مسکو، سعی در توافق با طالبان برای حفظ امنیت مرزی نیز داشته است. ادامه صادرات برق به این کشور از نتایج این گفتگوهاست. 🔸 ترکمنستان این دولت سعی کرده خارج از مدار امنیتی مسکو و پکن بماند. این کشور در تعامل با طالبان به تجارت با افغانستان پس از سقوط کابل ادامه داده و خواستار ادامه ساخت خط لوله گاز انتقالی از ترکمنستان به هند از طریق خاک افغانستان و پاکستان شده است. 🔸 قزاقستان این کشور از برقراری گفتگوهای امنیتی با طالبان خودداری کرده و به واسطه ارتشی که بر مبنای درآمدهای سرشار نفت و گاز ساخته، سطح هشدارهای مرزی را افزایش داده است. این بازیگر روابط بسیار خوبی با دولت اشرف‌غنی داشت و مدعی حمایت از دانشجویان و زنان افغانستان است. 🔸 قرقیزستان این دولت، مسأله افغانستان را از دریچه مسکو می‌نگرد و بر پایه وابستگی نظامی بالا به روسیه، چند پایگاه مرزی را در اختیار روسیه قرار داده است. ✅ به نظر می‌رسد «سازمان پیمان امنیت جمعی» مکانیسم دفاع جمعی مناسبی در برابر طالبان نیست. زیرا اولاً ازبکستان و ترکمنستان عضو آن نیستند و ثانیاً مسکو روابط دوجانبه با آسیای میانه را نسبت به همکاری‌های چندجانبه ترجیح می‌دهد. چنان‌چه در بحران قره‌باغ نیز مانع ورود این سازمان شد. 🆔:@sgm_Ghaemon
♦️ نحوه مواجهه آمریکا با طالبان 🔹 نشریه فارن‌افرز در یادداشتی به دولت آمریکا توصیه کرده در نوع مواجهه با طالبان از خطاهای دیپلماتیکی که منجر به محکومیت نحوه خروج نظامیان این کشور از افغانستان شد، اجتناب کند. به نظر نویسنده دولت بایدن باید رویکردی سخت‌گیرانه و واقع‌بینانه‌تری در قبال طالبان در پیش بگیرد. 🔸 طبق این یادداشت، دولت‌مردان ترامپ در مذاکره با طالبان، واقعیت‌هایی که با برنامه‌های دیپلماتیک آنان مطابقت نداشت، نادیده گرفتند. عدم ضمانت در خصوص آتش‌بس و وادارکردن دولت کابل به آزادسازی زندانیان طالب، دو خطای دیگر در این پرونده بود. ارزیابی نادرست از رابطه طالبان با شبکه حقانی و القاعده، دیگر خطای سیاست خارجی آمریکا بود. 🔸 از نظر نویسنده، یک استراتژی مشترک در مواجهه با طالبان، همکاری با اتحادیه اروپا، انگلستان و سایر کشورهای همفکر برای فشار بر طالبان برای تأمین حقوق بشر، حقوق زنان، دولت فراگیر و مبارزه با تروریسم است. اینها حداقل شروطی است که در ازای مشروعیت بین‌المللی و کمک‌های مالی برای طالبان وجود دارد. 🔸 تیم بایدن باید با اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد از جمله فرانسه، آلمان و انگلستان همکاری نزدیک داشته باشد تا در برابر فشارهای چین و روسیه برای لغو تحریم‌ها بدون پیش‌شرط مقاومت کند. به‌ویژه نباید تحریم‌های شخصیت‌هایی مانند سراج‌الدین حقانی، به بهانه اینکه در دولت هستند، لغو شود. 🔸 نویسنده معتقد است طی سال‌های پیش‌رو گروه تروریستی مانند القاعده بدون شک از فرصت استقرار طالبان برای بازسازی پایگاه قدرت خود استفاده خواهد کرد. او مؤثرترین راه برای مقابله با طالبان را چندجانبه‌گرایی در همراهی با هند، ازبکستان و تاجیکستان برای فشار دیپلماتیک و امنیتی بر طالبان می‌داند. به باور وی باید از تجربه ناکام همکاری با پاکستان درباره طالبان عبرت گرفت. ✅ خطای این توصیه را می‌توان نادیده‌گرفتن نفوذ چین و روسیه در آسیای میانه و از جمله افغانستان دانست. در واقع تأکید بر مواردی مانند دمکراسی و حقوق‌بشر برای مقابله با طالبان که مورد تأکید دیگر بازیگران جهانی و اعضای شورای امنیت نیست، نمی‌تواند راهبرد آمریکا را به سوی نتیجه‌ای روشن رهنمون سازد. 🆔:@sgm_Ghaemon
♦️ واکنش اروپا به توافق سه‌گانه آمریکا، بریتانیا و استرالیا 🔹 اندیشکده شورای روابط خارجی در یادداشتی به چهار پرسش درباره واکنش دولت‌های اروپایی به توافق آکوس میان واشنگتن، لندن و کانبرا پاسخ داده است که در ادامه می‌آید: 1️⃣ چرایی واکنش فرانسه پاریس معتقد است اقدام آمریکا در لغو قرارداد فروش زیردریایی‌های فرانسوی به استرالیا، خدشه‌ای بر اعتماد طرفین و ضربه‌ای به اتحاد دو سوی آتلانتیک است. این ضرری بیش از ۶۰ میلیارد دلار برای فرانسه در پی داشت. این مسأله می‌تواند سنت گُلیسم در فرانسه را تقویت کند. 2️⃣ تأثیر بر ناتو رویکرد بایدن در ادامه حرکت ترامپ موجب تقویت «خودمختاری راهبردی» اروپا می‌شود. ولی تا پیش از آن‌که عمده کشورهای اروپایی به این رویکرد بپیوندند و سپس درصدد تقویت توان‌مندی‌های نظامی خود برآیند، تأثیری بر ناتو نخواهد داشت. 3️⃣ تأثیر بر همکاری علیه چین این توافق بخشی از تلاش گسترده‌تر آمریکا برای ایجاد تعادل در برابر قدرت و بلندپروازی چین است. ولی در عین حال که توان نظامی استرالیا را در برابر چین افزایش می‌دهد، یک شکست دیپلماتیک در پیشبرد وحدت دو سوی اقیانوس اطلس علیه پکن ایجاد کرده است. یک قدم به جلو و یک قدم به عقب است. 4️⃣ لزوم اصلاح روابط نویسنده معتقد است آمریکا و اروپا اشتراکات فراوانی علیه چین دارند و آمریکا باید به ادعای خود مبنی بر تشکیل جبهه‌ای از دمکراسی‌ها علیه چین در حوزه نظامی، دیپلماتیک و تجاری عمل کند. این نیازمند جلب مشارکت اتحادیه اروپا در این ابتکارات است. ✅ به نظر می‌رسد برگزیت و خروج لندن از اتحادیه، ضربه‌ای بود که با توجه به نزدیکی آمریکا و انگلستان، این دو را به‌تدریج به سوی سیاست‌های مشترک در قبال اهداف و منافع‌شان که با دیگر دولت‌های اروپایی به‌ویژه آلمان و فرانسه در در تمایز است.پیش راند.
♦️ سیاست خاورمیانه‌ای آلمان پس از مرکل 🔹 الجزیره در یادداشتی به ارزیابی سیاست خاورمیانه‌ای آلمان پس از مرکل پرداخته است. به نظر نویسنده مهم‌ترین موضوعات پیش‌روی دولت جدید برلین، فروش تسلیحات، مسأله فلسطین و پناهندگان و مهاجران غرب آسیا هستند. 🔸 به نظر نویسنده، مرکل در حالی منادی صلح و پذیرش مهاجران بود که از سوی دیگر با فروش گسترده سلاح به رژیم صهیونیستی و دیگر متحدان غرب، زمینه‌های جنگ‌افروزی بیشتر را فراهم می‌کرد. این سلاح‌ها علیه مردم یمن توسط سعودی و علیه مردم غزه توسط اسرائیل به کار گرفته شد. 🔸 طبق داده‌های موسسه تحقیقات صلح استکهلم، آلمان از ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰، چهارمین صادرکننده تسلیحات به خاورمیانه بوده است. هم‌چنین در ۲۰۲۰، ۱/۳۶ میلیارد دلار سلاح به عربستان و مصر در جنگ‌های یمن و لیبی فروخته است. 🔸 این یک تناقض آشکار با سیاست‌های اعلامی به‌اصطلاح حقوق‌بشری و صلح‌طلبانه آلمان است که به خاطر منافع تجاری حاضر به فروش گسترده سلاح به بازیگران آتش‌افروز نبرد در غرب آسیا می‌باشد. دولت مرکل هرگز در این سیاست تجدیدنظر نکرد، زیرا مسأله تسلیحات، مناقشه داخلی آلمان نبود. 🔸 نویسنده به نقل از کارشناسان آلمانی بیان می‌کند که سیاست آلمان در قبال اسرائیل تغییری نخواهد کرد. هر چند در صورت ظهور یک دولت چپ‌گرا ممکن است در حجم فروش سلاح به کشورهای عربی تجدیدنظر شود. ✅ با توجه به نتایج انتخابات و اینکه سوسیال‌دمکرات‌ها به تنهایی امکان تشکیل کابینه را ندارند، در صورت ائتلاف با سبزها و ممکن است مقداری گرایش‌های چپ‌گرایانه‌تر در زمینه‌هایی مانند صدور تسلیحات پررنگ‌تر شود ولی تغییر سیاست خارجی در مسائل اصلی خاورمیانه مانند مساله فلسطین بسیار بعید است. 🆔:@sgm_Ghaemon
♦️ نمایان شدن سایه گریز هسته‌ای ایران 🔹 «مرکز دفاع و راهبرد گموندر» زیرمجموعه اندیشکده یهودی_آمریکایی «جیسنا»، در گزارشی به تحولات اخیر در برنامه هسته‌ای ایران، اهمیت این تحولات و ارائه توصیه‌هایی برای دولت بایدن در مواجهه با ایران پرداخته است که برخی از نکات آن به شرح زیر است: 🔸 گزارش اخیر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) در مورد فعالیت‌های هسته‌ای ایران نشان می‌دهد که علی‌رغم پیشرفت چشمگیر در غنی‌سازی اورانیوم 20 و 60 درصدی، بزرگترین پیشروی‌های ایران در جهت تسلیحات هسته‌ای در کوتاه‌مدت، به احتمال زیاد از جانب تحقیقات و استقرار هزاران سانتریفیوژ جدید و بسیار کارآمدتر خواهد بود. 🔸 اگر برنامه‌های کنونی ایران برای توسعه تاسیسات غنی‌سازی پیش برود، ایران می‌تواند به نقطه‌ای برسد که بتواند مواد شکافت‌پذیر کافی برای سلاح هسته‌ای را در کمتر از یک ماه تولید کند. با این حال، به نظر می‌رسد دو حمله مخفیانه از ژوئیه 2020 که توانایی تهران در ساخت سانتریفیوژ را هدف قرار داد، زمان ارزشمندی خریداری کرده است. 🔸 همراه با رشد مداوم ذخایر 20 درصدی خود، ایران در حال حاضر زمان گریز هسته‌ای خود را به یک ماه یا کمتر کاهش داده است که با پیشروی اقدامات گسترشی، کمتر هم می‌شود. 🔸 در آینده، عنصر تعیین‌کننده اصلی برنامه زمانی اقدامات گسترشی ایران، ظرفیت تولید سانتریفیوژ آن خواهد بود که در حملات پنهانی اخیر هدف حمله قرار گرفته است. 🔸 به دلیل این که ایران از فوریه 2021، مانع دسترسی بازرسان بین‌المللی به تاسیسات هسته‌ای شده است، علی‌رغم توافق یک طرفه و ناکارامد با آژانس در سپتامبر، هم‌اکنون نمی‌توان شناختی از وضعیت کارگاه‌های مونتاژ سانتریفیوژ بدست آورد. 🔸 دولت بایدن باید ایران را وادار به انجام تعهدات خود کند تا اجازه دسترسی بازرس‌ها به تاسیسات خود را بدهد و بدیل‌های نظامی آمریکا و اسرائیل را در برابر دیپلماسی بی‌پایان هسته‌ای که تنها ایران را قادر می‌سازد تا برنامه هسته‌ای خود را پیش ببرد تقویت کند.
♦️ چین و پاکستان؛ چشم در چشم طالبان 🔹 اندیشکده رند در یادداشتی، نوع نگرش پکن و اسلام‌آباد به حکومت طالبان را مورد ارزیابی قرار داده است. نویسنده معتقد است مقابله با تهدیدات تروریستی و تجزیه‌طلبانه‌ای که چین در مناطق مرزی با افغانستان مواجه است، می‌تواند به چالشی در روابطش با پاکستان بدل شود. 🔸 اولین مزیت مشترک چین و پاکستان در قدرت‌گیری طالبان، تضعیف هندوستان است. چین از طریق توسعه روابطش با کشورهای آسیای میانه به‌ویژه تاجیکستان درصدد مانع‌تراشی برای نفوذ دهلی‌نو در آسیای مرکزی بود و اکنون با حضور طالبان در افغانستان، این امر دشوارتر خواهد شد. 🔸 پاکستان نیز با امکان رشد و تقویت روزافزون گروه‌هایی مانند شبکه حقانی، لشگر طیبه و جیش محمد(ص)، بیش از پیش هند را تحت فشار امنیتی قرار خواهد داد. طالبان حتی اگر بخواهد هم بعید است توانایی مهار این گروه‌ها و کنترل تقابل با پاکستان را داشته باشد. 🔸 زمینه مشترک دیگر میان چین و پاکستان، اتصال زمینی دو کشور در چارچوب پروژه «یک کمربند، یک جاده» به وسیله ترکیبی از پروژه‌های جاده‌ای و ریلی از طریق خاک افغانستان است. این مسأله سودآوری قابل توجهی برای پاکستان خواهد داشت و بخشی مهمی از کریدور اقتصادی چین به سوی اقیانوس هند است. 🔸 اما دو اختلاف جدی در رابطه با نوع مواجهه با طالبان میان دو بازیگر همسایه وجود دارد. اول، هدف‌گذاری چین مبنی بر مقابله با تأمین مالی طالبان از طریق قاچاق مواد مخدر است که مشخص نیست لزوماً مورد حمایت پاکستان باشد. 🔸 اختلاف‌نظر دیگر، مصادیق گروه‌هایی است که تحت عناوین تروریست یا تجزیه‌طلب مورد هدف این دو بازیگر هستند. مشخصاً گروه‌هایی که از نظر چین تهدید محسوب می‌شوند، از نظر پاکستان تهدید نیستند و لزوماً در این خصوص فشاری از اسلام‌آباد به طالبان وارد نخواهد شد. ✅ نکته مهم این‌که آیا دشمنیِ مشترک دو بازیگر با هند، آن‌قدر اولویت خواهد داشت که به خاطر آن از برخی اختلاف‌نظرهای دیگر در خصوص حکومت طالبان صرف‌نظر کرده و همکاری ژئوپلتیک علیه دهلی‌نو را افزایش دهند؟ 🆔:@sgm_Ghaemon
♦️ خطاهای حکومت‌داری طالبان 🔹 نشریه نشنال‌اینترست مدعی است که مقاومت پنجشیر به تدریج به سوی دیگر نقاط افغانستان نیز سرایت خواهد کرد و ماه عسل طالبان به پایان خواهد رسید. نویسنده در اثبات این فرضیه به شمارش خطاهای طالبان پرداخته است. 1️⃣ آزادسازی زندانیان عضو گروه‌های تروریستی مانند داعش و القاعده که می‌توانند در طمع رسیدن به حکومت در برابر طالبان نیز بایستند. 2️⃣ حمله به پنجشیر به جای حل مسالمت‌آمیز آن که می‌تواند رویکرد مقاومت در برابر طالبان را در گروه‌های غیرپشتون اعم از تاجیک‌ها، ازبک‌ها، هزاره‌ها و ترکمن‌ها تقویت کند. 3️⃣ سفر ژنرال فیض حمید مسئول اطلاعاتی پاکستان به افغانستان که سویه‌های ضداستعماری را نسبت به طالبان تقویت کرده و اتهام وابستگی آنها به اسلام‌آباد را تعمیق کرد. 4️⃣ تشکیل کابینه تقریباً پشتون، بدون هیچ هزاره، شیعه و زنی که صرفاً برای فریب مجامع بین‌المللی، آن را کابینه موقت نام نهاده است. 🔸 نویسنده هم‌چنین معتقد است عدم مراعات حقوق زنان و دانشجویان در کنار مشکلات معیشتی که با قطع کمک‌های بین‌المللی تشدید شده است، زمینه‌های بروز شورش و ناآرامی را افزایش خواهد داد. بسیاری از کارگران مدت‌هاست که بیکارند و کارمندان دولت نیز از ماه جولای (تیر) حقوق دریافت نکرده‌اند. 🔸 به نظر نویسنده، طالبان قدرت مهار دیگر گروه‌های تروریستی مانند «تحریک طالبان» را ندارد و این سبب تنش در روابطش با اسلام‌آباد خواهد شد. علاوه بر اینکه به آرامی، دیگر طوایف و اقوام با بازیابی خود می‌توانند به تدریج در برابر طالبان قد علم کنند. ✅ به نظر می‌رسد مهم‌ترین اولویت طالبان در حفظ اقتدار مرکزی و جلوگیری از شورش، انسجام داخلی این گروه است. امری که در تشکیل کابینه نمودهایی از خدشه بر آن، با اختلاف میان جناح سراج‌الدین حقانی و ملاعبدالغنی برادر بروز کرد و ممکن است در ادامه نیز تشدید شود. 🆔:@sgm_Ghaemon
♦️ سیاست‌ ضدتروریسم روسیه در افغانستان 🔹 تارنمای نشنال‌اینترست در مقاله‌ای به نقل از پژوهشگران مؤسسه رند بیان داشته که مسکو در چند سال گذشته روابط خود را با طالبان توسعه داده و موقعیت نیروهای خود را در آسیای مرکزی تقویت کرده است تا از تشدید تهدیدات وضعیت افغانستان علیه خود جلوگیری کند. خلاصه‌ای از این مقاله در ادامه می‌آید. 🔸 جلوگیری ار تشدید تروریسم در آسیای مرکزی، ممانعت از روند مهاجرت به این کشورها، جلوگیری از قاچاق مواد مخدر و مخالفت با رشد ایدئولوژی‌های رادیکال و تکفیری، چهار منفعت امنیتی مهم روسیه در وضعیت کنونی افغانستان است. در این راستا، مسکو می‌تواند اقدامات زیر را انجام دهد: 1️⃣ پشتیبانی اطلاعاتی از تاجیکستان، ازبکستان و ترکمنستان درباره امنیت مرزها و برنامه‌ها و فعالیت‌های گروه‌های تروریستی. 2️⃣ کمک‌های بشردوستانه به تاجیکستان، ازبکستان و ترکمنستان با هدف حمایت از مهاجران افغانستانی و کمک به مدیریت مرزها و جلوگیری از قاچاق مواد مخدر. 3️⃣ پشتیبانی اطلاعاتی از طالبان در مورد گروه‌های تروریستی در داخل افغانستان به‌ویژه داعش. 4️⃣ استفاده از مزدوران روسی یا نیروهای ویژه نظامی در داخل افغانستان و مناطق مرزی آسیای میانه برای مقابله با گروه‌های تروریستی. 5️⃣ تقویت اقدامات ضدتروریستی علیه اعضای روس‌تبار گروه‌های تکفیری مانند داعش که به مرور پس از شکست، به روسیه و همسایگان آن بازمی‌گردند. 6️⃣ حمایت نظامی از تاجیکستان و ازبکستان به منظور عملیات‌های نظامی در مرزها علیه داعش و پرواز جنگنده‌ها علیه اهدافی در داخل افغانستان از درون پایگاه‌های هوایی در این دو کشور. ✅ روسیه فعلاً سعی داشته از اهرم نیازمندی طالبان به رفع تحریم‌های شورای امنیت و هم‌چنین شناسایی رسمی، به عنوان ابزار فشاری علیه این گروه استفاده کند. در عین حال که مدیریت امنیتی افغانستان علاوه بر وضعیت درونی طالبان به رفتارهای بازیگران خارجی به‌خصوص پاکستان نیز بستگی دارد که بیش از مسکو به واشنگتن نزدیک است. 🆔:@sgm_Ghaemon
♦️ آیا اسرائیل هنوز می‌تواند روی آمریکا حساب کند؟ 🔹 نشنال‌اینترست در یادداشتی با اشاره به خروج آمریکا از افغانستان و خروج احتمالی از عراق و سوریه در آینده، این فرضیه را مطرح ساخته که رژیم صهیونیستی ممکن است به دنبال ترتیبات امنیتی جایگزین باشد. 🔸 نویسنده بیان می‌کند که حضور منطقه‌ای ایران، تهدیدی جدی برای این رژیم است و از آن جهت که توان نظامی رژیم به دلیل محدودیت‌های ژئوپلتیک برای مقابله با ایران کافی نیست، نیازمند حضور و حمایت آمریکا برای مقابله با ایران است. 🔸 رژیم صهیونیستی، حضور آمریکا را عامل موازنه‌بخش برای مقابله با «نیروهای نیابتی» ایران می‌داند. طبق این یادداشت، ترور سردار سلیمانی توسط آمریکا نشان روشنی است که اسرائیل به تنهایی در مقابله با جبهه مقاومت، ناتوان است. 🔸 در این یادداشت ذکر شده که توافق ابراهیم و دستاوردهای اقتصادی آن برای رژیم نیز به‌تبع حضور منطقه‌ای آمریکا منعقد شده است. به گفته یک مقام ارشد در اسرائیل، بنت از بایدن خواسته که خروج از عراق و سوریه را به تعویق بیندازد. 🔸 به نوشته نویسنده، نظم منطقه‌ای جدیدی در راه است. بهبود روابط ترکیه با مصر، ترکیه با امارات و عربستان با قطر، نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی پس از خروج آمریکا باید درصدد یافتن متحدان جدیدی باشد. ✅ خروج آمریکا از افغانستان، تصور شکست‌ناپذیری ارتش آمریکا را خدشه‌دار کرده است. گروه‌های اسلام‌گرای مخالف غرب از این شکست، جسارت بیشتری برای مقابله با حضور منطقه‌ای آمریکا و هم‌چنین رژیم صهیونیستی خواهند گرفت و این چالشی تازه برای آینده نظامی و امنیتی اسرائیل خواهد بود.
♦️ چرخش طالبان به سوی تکنوکرات‌ها 🔹 نشنال‌اینترست در گزارشی مدعی شده که مقام‌های حکومت طالبان سرانجام یک انتخاب عمل‌گرایانه انجام داده و از مقامات دولت سابق درخواست کردند که به کار خود بازگردند. این در حالی است که پیش از این، دولت سابق کابل را به دست‌نشاندگی آمریکا متهم می‌کردند. 🔸 به نظر می رسد طالبان فهمیده‌اند که حکومت واقعاً چقدر دشوار خواهد بود. اگرچه این کشور سرشار از مواد معدنی است، اما زیرساخت‌های بسیار کمی برای استخراج آنها دارد. سیستم بهداشتی شکننده کشور در حال فروپاشی است و کمک‌های مالی غرب قطع شده است. 🔸 اولین مقام‌های دولت قبل که به درخواست طالبان به مراکز مدیریتی بازگشته‌اند، مسئولان وزارت دارایی و بانک مرکزی هستند. یکی از این افراد به آسوشیتدپرس گفته که طالبان به ناتوانی در اداره بانک‌ها اذعان کرده و گفته‌اند: «شما بهتر می‌دانید چگونه با این چالش‌ها زنده بمانیم.» 🔸 در گزارش آمده که طالبان نسبت به دولت قبل، رویه موفقیت‌آمیزتری در مقابله با مفاسد دولتی داشته و هم‌چنین امنیت مشاغل را نیز توانسته تأمین کند. بنابراین هنوز امیدهای مجامع بین‌المللی از بین نرفته است. ✅ نیازمندی‌های اقتصادی و معیشتی مردم افغانستان به‌تدریج حکومت طالبان را به پذیرش برخی واقعیات داخلی و خارجی سوق خواهد داد. در صورت افزایش فشارهای خارجی تا اخذ ضمانت‌های امنیتی، احتمال تغییر برخی رفتارهای داخلی طالبان نیز قوت خواهد گرفت. 🆔:@sgm_Ghaemon
♦️رژیم صهیونیستی و دورنمای جدید سیاسی در آمریکا 🔹 دنیس راس دیپلمات سابق آمریکایی که در دولت‌های مختلف این کشور مسئولیت‌هایی در حوزه غرب آسیا داشته است طی یادداشتی در نشریه «جروزالم استراتژیک تریبیون»، مدعی است دورنمای سیاسی در آمریکا تغییر کرده است و رژیم صهیونیستی باید خود را با این شرایط و همچنین دلایل تمایل کمتر آمریکا به استفاده از زور در منطقه تطبیق دهد. 🔸 چندی پیش در مجلس نمایندگان آمریکا طرح تخصیص بودجه به سامانه گنبد آهنین رژیم صهیونیستی به تصویب رسید. این طرح ۴۲۰ رأی موافق و تنها ۹ رأی مخالف به دست آورد که این ۹ نفر نیز به جناح چپ حزب دموکرات تعلق داشتند. 🔸 به نوشته راس، مخالفت ۹ نماینده با این طرح همچون زلزله‌ای سیاسی بوده است؛ چنانکه گویی حمایت از اسرائیل در حال نزول است. راس اضافه کرده است چنین سامانه‌های دفاعی همچنان به تصویب کنگره می‌رسند اما بیش از گذشته محل بحث و بررسی قرار می‌گیرند. 🔸 راس به رژیم صهیونیستی توصیه می‌کند که تمرکز خود را به ارائه تصویری متفاوت از اسرائیل در آمریکا معطوف کند. اسرائیل چپگرایانی در کابینه خود دارد؛ این افراد باید به آمریکا بیایند و با همتایان خود در کنگره دیدار کنند و چهره‌ای غیرکاریکاتوری از اسرائیل ارائه دهند. 🔸 به ادعای نویسنده، کاهش گستره حضور آمریکا در خاورمیانه پذیرفته شده و این موضوع یکی از دلایل گسترش روابط کشورهای عربی و اسرائیل بوده است. با عقب‌نشینی آمریکا از منطقه، کشورهای عربی، اسرائیل را به عنوان خاکریزی در مقابل ایران و گروه‌های اسلام‌گرا تلقی می‌کنند. ✅ فارغ از ارتباط نزدیک دنیس راس با مقامات رژیم صهیونیستی که در این یادداشت نیز به آن اشاره می‌کند، آنچه که قابل تأمل به نظر می‌رسد تلاش برای بزرگنمایی رأی مخالف گروه اندکی از نمایندگان دموکرات با طرح مذکور است، گویی که حتی ابراز مخالفتی اندک نیز تحمل نمی‌شود. در سال‌های اخیر صداهای منتقدی در کنگره آمریکا در ارتباط با حمایت بی‌قیدوشرط از رژیم صهیونیستی شنیده شده است اما تغییر دورنمای حمایت از این رژیم در آمریکا ادعایی گزاف می‌نماید. 🆔:@sgm_Ghaemon
♦️ مانع خرید زمان توسط ایران شوید 🔹 نشریه هیل در یادداشتی به دولت آمریکا توصیه کرده مانع خرید زمان توسط ایران در مذاکرات وین شود. به نظر نویسنده تهران با ادعای همکاری و حسن نیت در مذاکرات، در واقع درصدد خرید زمان برای ادامه پیشروی به سمت قابلیت تسلیحات هسته‌ای و افزایش اهرم‌های فشار است. 🔸 آمریکا باید با تعیین ضرب‌الاجل برای رسیدن به توافق مانع پیشرفت برنامه هسته‌ای ایران شود. زیرا اکنون هم حجم و هم غنای اورانیوم غنی‌شده ایران به حدی رسیده که می‌تواند فلز اورانیوم لازم برای کلاهک هسته‌ای را تولید کند. به خصوص که دولت بایدن نیز از عملیات‌های خرابکارانه که در توسعه برنامه هسته‌ای اخلال کند، اجتناب کرده است. 🔸 به نظر نویسنده برجام همچنان یک توافق بد است. در حال حاضر حتی بیشتر از قبل. احیای آن نه مانع از ایران هسته‌ای می‌شود و نه توافق «طولانی‌تر و قوی‌تر» مورد نظر دولت بایدن را ممکن می‌سازد. به‌ویژه که تیم جدید مذاکرات نیز موضع سرسختانه‌تری نسبت به تیم قبلی دارد. 🔸 در این یادداشت توصیه شده اولاً پایان سال میلادی به عنوان ضرب‌الاجل پایان مذاکرات تعیین شود. ثانیاً ایران وادار شود به طور رو در رو و بدون واسطه با آمریکا مذاکره کند. ثالثاً از هر تضمینی برای پایبندی آمریکا به توافق خودداری کند و رابعاً مذاکرات نه از ابتدا بلکه از همان جایی که پایان یافته، آغاز شود. 🔸 در غیر این صورت، تلاش کند مکانیسم ماشه فعال گردد و با همکاری کنگره تحریم‌های یک‌جانبه قوی‌تری اِعمال کند. همچنین درصدد محکومیت ایران در شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برآید و دست اسرائیل را برای استفاده از گزینه‌های نظامی علیه تأسیسات هسته‌ای باز بگذارد. ✅ به نظر می‌رسد نگرانی از تقویت اهرم‌های فشار ایران در مذاکرات، برخی از نخبگان آمریکایی را به هراس انداخته است. در این راستا می‌توان برای جلوگیری از تشدید فشار بر ایران، ضمن مذاکره با همه طرف‌های عضو توافق، از تهدید به تجدیدنظر بیشتر در نظارت‌ها در صورت فقدان رویکرد تعاملی از سوی آمریکا سخن گفت. 🆔:@sgm_Ghaemon
♦️ خسارت یک ترور برای آمریکا 🔹 تارنمای نشنال‌اینترست در یادداشتی در سالگرد ترور سردار سلیمانی نوشته است که «تصمیم ترور سوءاستفاده بی‌مورد از قدرت اجرایی بود که به ضربه بزرگی علیه ایالات متحده منجر شد.» نویسنده اذعان دارد این ترور نه‌تنها بازدارندگی آمریکا در برابر محور مقاومت را افزایش نداد بلکه موجب شد حملات علیه نیروهای آمریکایی در عراق بیشتر شود. 🔸 نویسنده مدعی است فقدان سردار موجب افزایش استقلال‌طلبی برخی گروه‌های شبه‌نظامی نزدیک به ایران در عراق شده است. به‌گونه‌ای که حتی فرماندهی نیروی قدس نیز «قادر به اعمال قدرت بر آنها و هدایت اقدامات شبه‌نظامیان نیست.» او معتقد است حملات این گروه‌ها به نیروهای آمریکایی لزوماً با هماهنگی ایران انجام نمی‌شود. 🔸 در این یادداشت ادعا شده که کتائب حزب‌الله در ترور نافرجام الکاظمی نخست‌وزیر عراق نقش داشته و «اگر [شهید] قاسم سلیمانی هنوز زنده بود این اتفاق نمی‌افتاد.» در ادامه آمده است که قطعاً ایران با ترور الکاظمی مخالف بوده است. 🔸 نویسنده با این فرضیه که ترور سردار به ارتباط ایران و گروه‌های مقاومت خدشه وارد کرده، تصریح می‌کند که «تضعیف نفوذ ایران بر شبه‌نظامیان در واقع به منافع ایالات متحده آسیب رسانده است.» دولت عراق پس از این ترور شکننده‌تر شده و رابطه حشد شعبی با دولت خصمانه‌تر گشت. 🔸 در زمینه پرونده هسته‌ای نیز این ترور موجب اتخاذ رویکردهای تهاجمی‌تر از سوی تهران شد. گام‌های کاهش تعهدات تسریع شد و نظارت‌ها کاهش یافت. امروز هم‌چنان تهران در مسیر پیشرفت‌های هسته‌ای است و مهار این برنامه با چالش مواجه شده است. ✅ تصویب بیانیه خروج آمریکا از عراق و تأکید گروه‌های مقاومت بر ضرورت اجرای آن در آستانه سال نوی میلادی، دولت آمریکا را با چالشی جدی مواجه است. به تعبیر نویسنده «پیامدهای منفی این ترور برای آمریکا هم‌چنان ادامه دارد.» در عین حال که ادعای آسیب به روابط تهران و مقاومت عراق، ممکن است با قصد اخلال بیشتر در این روابط مطرح شده باشد.
♦️ اسرائیل چگونه باید رقابت آمریکا-چین را مدیریت کند؟ 🔹 «جاناتان شانزز» معاون تحقیقاتی موسسه صهیونیستی «بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها» طی یادداشتی با بیان این‌که اسرائیل اخیراً متعهد شده واشنگتن را در مورد برخی از معاملاتی با چین مطلع و در صورت ابراز نگرانی ایالات‌متحده، قراردادهای مربوطه را مجدداً بررسی کند به انتقاد از رویکرد دولت آمریکا در ایجاد محدودیت برای اسرائیل در روابطش با چین پرداخته است. 🔸 برای اسرائیل تلاش‌های آمریکا برای جلوگیری از راه‌یابی فناوری پیشرفته نظامی به چین چیز جدیدی نیست. اختلاف‌نظر بر سر فروش سیستم‌های راداری فالکون به چین در سال ۱۹۹۹ و همچنین پهپادهای هارپی در سال ۲۰۰۴ دو مورد از چنین تلاشی ار سوی آمریکا بوده است. 🔸 سیاست اسرائیل این است که به نگرانی‌های ایالات متحده پاسخ دهد و درعین‌حال بیهوده دشمنی در پکن ایجاد نکند. در واقع، اسرائیل هم‌اکنون دشمنان کافی در منطقه دارد. ایجاد تنش با یک ابرقدرت درحال‌ظهور چیزی است که اسرائیل نمی‌تواند از عهده آن برآید. 🔸 با تغییر کابینه اسرائیل گفت‌وگوهای سطح‌بالا در تل‌آویو و واشنگتن باعث همکاری موثرتر بین دو کشور در مورد چین شده است. همزمان، تجارت اسرائیل با چین به نظر می‌رسد در حال عقب‌نشینی است. 🔸 بااین‌حال، احساس می‌شود که امتیازات اسرائیل اغلب یک‌طرفه است. به‌عبارت‌دیگر، اسرائیل به همکاری با ایالات‌متحده در چالش اصلی امنیتی خود (چین) ادامه می‌دهد، درحالی‌که دولت بایدن نگرانی‌های اسرائیل در مورد تهدید اصلی امنیتی خود (ایران) را نادیده می‌گیرد. 🔸 وزیر امور خارجه ایران، هفته گذشته برای تحکیم قرداد ۲۵ ساله «مشارکت جامع راهبردی» که در سال گذشته امضا شد، به پکن سفر کرد که میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری چینی را وارد اقتصاد ایران خواهد کرد. بااین‌حال، به نظر می رسد کاخ سفید نگران چنین چیزی نیست و این از دید اسرائیل چندان منطقی نیست. ✅ درهمین‌حال، شرکای عرب واشنگتن در حوزه خلیج‌فارس در حال تقویت همکاری تجاری و امنیتی خود با چین هستند. عربستان و امارات خرید تسلیحات از چین را افزایش داده‌اند. اسرائیل اما تلاشی جدی از سوی آمریکا برای توقف این فعالیت‌ها ندیده است.
♦️ برجام، اکنون یا هرگز 🔹 گروه بحران در ششمین گزارش سالانه خود درباره برجام، مذاکرات وین را آخرین شانس احیای برجام دانسته است. نویسندگان این گزارش معتقدند ایران و آمریکا علی‌رغم اختلافات در یک نکته اشتراک دارند: دیپلماسی بهتر از مسیرهای جایگزین است. 🔸 در این گزارش ذکر شده که علاوه بر احیای توافق یا فروپاشی آن، سناریوی دیگر می‌تواند تداوم فرسایشی مذاکرات باشد. در این حالت، رژیم صهیونیستی با اطلاع و حمایت آمریکا و اروپا به اقداماتی اعم از حملات سایبری و خرابکاری برای توقف یا کاهش سرعت پیشرفت برنامه هسته‌ای ایران مبادرت خواهد ورزید. 🔸 در این سناریو، آمریکا و اروپا تحریم‌های چندجانبه را علیه ایران اِعمال کرده و نمونه‌ای دیگر از «فشار حداکثری» را اجرا خواهند کرد. ولی در صورتی که نتوانند مانع حرکت ایران به غنی‌سازی ۹۰ درصدی شوند، نهایتاً این سناریو نیز پایدار نخواهد ماند. در این گزارش سه پیشنهاد برای اقناع ایران به دریافت نوعی ضمانت ارائه شده است: 1️⃣ وزارت خزانه‌داری آمریکا به فهرستی از بانک‌ها و شرکت‌ها اعلام نماید که تا پایان دولت بایدن، بابت تجارت با ایران جریمه نخواهند شد. 2️⃣ اروپا معافیت‌های مالیاتی برای شرکت‌هایی که به همکاری با ایران می‌پردازند، ارائه دهد. 3️⃣ اورانیوم مازاد ایران در روسیه نگهداری شده و در صورت بدعهدی غرب، به ایران بازگردانده شود. 🔸 همچنین آمریکا با رفع تحریم نفتی ایران، اجازه انتقال ارز حاصله را بدهد و هم‌زمان ایران نیز غنی‌سازی، استفاده از سانتریفیوژهای نسل جدید و خطوط تولید آن را متوقف کند و به بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز اجازه بازرسی از مکان‌های مد نظرشان را بدهد. ✅ فارغ از اینکه توالی اقدامات با زمان مد نظر ایران برای راستی‌آزمایی تمایز دارد، در ارتباط با ضمانت‌ها نیز باید گفت احتمال همکاری شرکت‌های خصوصی و حتی دولتی به صرف عدم جریمه در دولت بایدن، که یک سال از عمر آن نیز سپری شده، با تردید روبرو است.
♦️ تهدید داعش برای افغانستان 🔹 اندیشکده خاورمیانه در یادداشتی به ارزیابی تهدید داعش برای افغانستان پرداخته است. نویسنده معتقد است پس از خروج نیروهای خارجی، داعش جسارت بیشتری در حمله به غیرنظامیان یافته و اقتدار طالبان را به چالش کشیده است. 🔸 شاخه خراسان داعش پس از توافق طالبان با آمریکا، از این گروه تحت عنوان «ناسیونالیست‌های پلید» یاد کرده و مشروعیت آن را زیر سؤال برد. پس از آن با جذب عناصر سرخورده طالبان و القاعده و هم‌چنین بخشی از اعضای «تحریک طالبان» درصدد افزایش قدرت برآمده است. 🔸 کابل، جلال‌آباد و مزار شریف، به تازگی شاهد حملات تروریستی داعش بوده است. رقابت ایدئولوژیک داعش و طالبان بر سر برداشت از اسلام و رقابت بر سر گسترش حیطه نفوذ در افغانستان، می‌تواند به نبردهای نظامی و جنگ داخلی بدل شود. 🔸 نویسنده معتقد است خروج آمریکا و فقدان سیستم‌های اطلاعاتی ایالات متحده در افغانستان، از دلایل تشدید حملات داعش بوده است. ژنرال مکنزی، فرمانده سنتکام نیز اعتراف کرد که واشنگتن صرفاً کمک‌های امنیتی محدودی به طالبان برای مقابله با داعش ارائه می‌کند. 🔸 نگرانی‌های روسیه، چین، هند و ایران از سرریز تروریسم به‌ویژه داعش به مرزهای‌شان از دلایل اصلی گفتگوی آن‌ها با طالبان است. کشورهای منطقه ممکن است به تدریج چاره‌ای جز شناسایی رسمی طالبان در ازای ضمانت‌های امنیتی نداشته باشند. 🔸 حضور نیروهای طغیان‌گر و خشونت‌طلب در مناطق داخلی کشورهای همسایه می‌تواند به مثابه کاتالیزوری، رشد تروریسم تکفیری را در این سرزمین‌ها افزایش دهد. کشمیر در نزدیکی هند و سین‌کیانگ در چین بیش از دیگر مناطق، مستعد چنین رخدادی هستند
♦️ انگیزه عربستان برای مذاکره با ایران 🔹 تارنمای ریسپانسیبل‌استیت‌کرافت در یادداشتی به ارزیابی مذاکرات ایران و عربستان پرداخته است. به نظر نویسنده، تهران و ریاض دریافته‌اند که مواجهه خصمانه به نفع منافع ملی آن‌ها نیست. بن‌سلمان ابراز امیدواری کرده که این مذاکرات «به نتایج ملموسی برای احیای روابط دوجانبه منجر شود». 🔸 عربستان برای تنوع‌بخشی به اقتصاد و کاهش وابستگی به نفت نیازمند بازتنظیم الگوهای جدیدی از مشارکت و رقابت منطقه‌ای است. ریاض برای پیگیری جاه‌طلبی‌های پرهزینه تجارت و توریسم که در قالب چشم‌انداز ۲۰۳۰ دنبال می‌کند، نیازمند ثبات است. 🔸 ریاض به دلایل داخلی و منطقه‌ای نمی‌تواند مانند امارات و بحرین به سمت شناسایی رسمی اسرائیل حرکت کند. هم‌چنین از قدرت نرم ترکیه نیز برخوردار نیست. بنابراین محدودیت‌های بیشتری برای افزایش نفوذ منطقه‌ای‌اش دارد. 🔸 در این میان، آمریکا از بهبود روابط دو کشور چندان سودی کسب نمی‌کند. ولی چین برای خروج از محاصره آمریکا در شرق آسیا، نیازمند گسترش روابطش در غرب آسیاست. به همین دلیل تلاش قابل توجهی برای بهبود روابط انجام داده است. ✅ پایان جنگ یمن و کاهش هزینه‌های نظامی در سیاست خارجی، از جمله مهم‌ترین انگیزه‌های عربستان برای بهبود روابط با ایران است. انگیزه مهم دیگر رقابت با امارات است که درصدد ایفای نقش دیپلماتیک قوی‌تر در منطقه برآمده است.
♦️ تجربه جنگ سوریه مشوق روسیه برای مداخله در اوکراین 🔹 تارنمای «المانیتور» در گزارشی به بررسی این فرضیه پرداخته که تجربه حضور روسیه در جنگ سوریه موجب ارتقای توانمندی روس‌ها در ابعاد مختلف نظامی، امنیتی و سیاسی شده و این آمادگی و اعتماد به نفس را به آن‌ها داده تا در اوکراین به رویایی با آمریکا و اروپا بروند. در ادامه چکیده‌ای از گزارش می‌آید: 🔸 استقرار 6 فروند کشتی جنگی روسیه در بندر طرطوس بار دیگر اهمیت این بندر برای روسیه به عنوان یک تکیه‌گاه در خاورمیانه و همچنین یک عامل مهم در زیرساخت نظامی روس‌ها در مواجهه با آمریکا و اروپا نشان داد. در کنار بندر طرطوس، پایگاه هوایی حمیمیم نیز در همین سطح قابل ارزیابی است. 🔸 حضور روسیه در جنگ سوریه از بسیاری جهات مسکو را از حیث نظامی-فنی برای رویارویی کنونی روسیه و آمریکا و ناتو و همچنین تشدید تنش بین روسیه و اوکراین آماده کرده است. 🔸 جنگ سوریه ارتش روسیه را که تنها تجربه درگیری با جدایی‌طلبان چچن و جنگ دو روزه گرجستان را داشت، به سطح بالایی از آمادگی ارتقا داد. همچنین جنگ سوریه به محلی برای آزمایش سلاح‌های جدید روسیه در شرایط واقعی بدل شد. به عنوان مثال موشک‌های دوربرد کروز کالیبر که از روی ناوشکن‌های روسی شلیک و تا برد 2 هزار کیلومتری با موفقیت آزمایش شد. 🔸 ساموئل رامانی، یکی از همکاران مؤسسه خدمات متحد سلطنتی (RUSI) به المانیتور گفت: «جنگ سوریه قطعاً نقشی در رویارویی روسیه و غرب داشته است. روسیه ثابت کرد که می‌تواند به شکلی قاطع مداخله نظامی کند. واکنش نامنسجم غرب برابر روسیه و استفاده روسیه از فناوری‌های نظامی جدید تجربه ارزشمندی برای مداخلات روسیه در نقاط دیگر ایجاد کرده است». 🔸 لئونید ایساو، استادیار مدرسه عالی اقتصاد مستقر در مسکو نیز به المانیتور گفت: «به لطف حضور روسیه در خاورمیانه، کرملین یاد گرفت به بازی‌های بزرگتر وارد شود، بلوف بزند، موضع خود را بیان کند و اولتیماتوم صادرکند.))
♦️ ایران نگران نزدیکی مثلث ترکیه، امارات و اسرائیل 🔹 تارنمای «المانیتور» در گزارشی به پشت پرده حملات علیه اهدافی در امارات و ترکیه و ارتباط آن با پروژه عادی‌سازی روابط با رژیم‌صهیونیستی و ارتباط ایران با این رویدادها پرداخته که چکیده‌ای از آن در ادامه می‌آید: 🔸 در بحبوحه نزدیکی مثلث ترکیه-امارات-رژیم‌صهیونیستی، اهداف اماراتی و ترکیه‌ای با حملاتی روبرو شده‌اند که ادعا شده توسط گروه‌های مرتبط با ایران انجام شده است. به نظر می‌رسد این اقدامات توسط نیروهای مخالف عادی‌سازی با رژیم‌صهیونیستی انجام شده باشد. 🔸 انصارالله سه بار در ماه اخیر به اهدافی در امارات حملات موشکی انجام داده و در شمال عراق نیز حملاتی علیه پایگاه نظامی ترکیه انجام شد. از آنجایی که اسرائیل به دنبال گسترش ابعاد امنیتی روابط خود با امارات و بحرین است، واکنش‌های ایران از طریق نمایندگان نیابتی نباید غافلگیرکننده باشد. 🔸 یکی دیگر از عواملی که ممکن است پشت حملات علیه اهداف اماراتی و ترکیه باشد، تلاش‌ها برای تشکیل یک دولت ائتلافی در عراق است. به نظر می‌رسد پروژه سیاسی مقتدا صدر که با همپیمانان کرد و سنی خود به دنبال تشکیل دولت اکثریت در عراق در تضاد با منافع ایران است، با منافع ترکیه و امارات همپوشانی دارد. 🔸 گرچه مقتدا نیز مخالف عملیات نظامی ترکیه در عراق است ولی گزینه معقول‌تری برای آنکارا به نسبت شخصیت‌هایی مانند المالکی است. موضع ملی‌گرایانه صدر علیه نفوذ ایران در عراق برای آنکارا مهم است. هم ترکیه و هم کشورهای سنی خلیج فارس از یک دولت به رهبری صدر که نفوذ ایران در عراق را محدود می‌کند، راضی خواهند بود. 🔸 افزودن همکاری اطلاعاتی و دفاعی اسرائیل به روابط خود با کشورهای حاشیه خلیج‌فارس قطعاً برای تهران نگران‌کننده است. حملات حوثی‌ها و سفر رئیس رژیم‌ صهیونیستی به ابوظبی بر گرم‌شدن اخیر روابط ایران و امارات سایه انداخته است. ✅ از آنجایی که ترکیه در پس بهبود روابط با رژیم صهیونیستی، امارات و عربستان به دنبال جذب سرمایه و تأمین نیاز انرژی و همچنین صادرات نظامی و غیرنظامی به این کشورهاست، همسویی این قدرت‌های منطقه‌ای می‌تواند موجب نگرانی تهران شود و بر این اساس احتمالاً عراق اولین جبهه‌ای است که دلخوری ایران از ترکیه در آن ظاهر میشود.
♦️ استفاده حداکثری از دیپلماسی صلح اردن 🔹 «موسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک» طی گزارشی به سفر پادشاه اردن به رام‌الله همزمان با نشست کشورهای عربی و رژیم صهیونیستی در نقب پرداخته و می‌نویسد واشنگتن باید از رویکرد جدید اردن استقبال کند. 🔸 دولت ترامپ، اردنی‌ها را نگران کنار گذاشتن راه‌حل دو کشوری کرد. این ترس با سوء ظن عمیق نسبت به طرح‌های بنیامین نتانیاهو تشدید شد. در چنین شرایطی روابط سیاسی اردن و اسرائیل تنها به دلیل روابط قوی نظامی و امنیتی آن‌ها تداوم یافت. 🔸 پس از کنار رفتن ترامپ و نتانیاهو، روابط اردن با واشنگتن به سرعت بهبود یافت و روابط با اسرائیل نیز رو به گرمی گذاشته است. تعاملات اولیه نفتالی بنت باعث اطمینان اردن در مورد تعهد وی به احیای روابط دوجانبه شد. این حس اعتماد به اردن قدرت داده تا در سال ۲۰۲۲ گام‌های جسورانه‌تری مانند علنی کردن ملاقات پادشاه با وزیر دفاع اسرائیل بردارد. 🔸 اردن همچنین تمایل بیشتری برای تعامل با پویایی‌های پیرامون توافقات ابراهیم دارد اما همچنان این موضوع را با ظرافت بررسی می‌کند؛ زیرا توافق‌نامه‌ها در داخل کشور بحث‌برانگیز هستند و این تاحدی غیبت اردن را در نشست این هفته اعراب و اسرائیل توضیح می‌دهد. 🔸 در دوره ترامپ/نتانیاهو، اردن تمایلی به مشارکت در ابتکارات اقتصادی نداشت، زیرا می‌ترسید به عقب‌نشینی از ابعاد سیاسی منازعه کمک کند. اگرچه اردن همچنان نیاز به راه‌حل دو کشوری را برجسته می‌کند، بیانیه‌های رسمی اکنون مرتباً به اهمیت پرداختن به نگرانی‌های اقتصادی تشکیلات خودگردان اشاره می‌کند. 🔸 فراتر از درک اردن از چالش‌های موجود در احیای روند صلح، این تغییر را می‌توان به نگرانی عمیق در مورد بی‌ثباتی در کرانه باختری نیز نسبت داد. اما این دلیل اصلی سفر به رام‌الله نبود. چنین موضوعاتی معمولاً در سطح عملیاتی بررسی می‌شوند. در عوض، هدف از این سفر نشان دادن تمایل اردن برای از سرگیری نقش پرانرژی‌تر در روند صلح بود. ✅ امان می‌تواند کانال مؤثری برای ترغیب رهبری فلسطین برای تسهیل پیشرفت در میدان و کمک به کاهش مخالفت تشکیلات خودگردان با توافقات ابراهیم باشد.
♦️ فارن پالیسی: وقت دادن امتیاز به سپاه است 🔹 فارن‌پالیسی در یادداشتی به آمریکا توصیه کرده با پذیرش درخواست ایران مبنی بر خروج سپاه از فهرست «سازمان‌های تروریستی خارجی» وزارت خارجه آمریکا، روند احیای برجام را تسهیل کند. 🔸 نویسنده معتقد است دلیل مخالفت آمریکا با حذف سپاه از این فهرست، خودداری از ارائه امتیاز در مسائل غیرهسته‌ای است. اگر آمریکا در این مسائل امتیازی بدهد از سوی متحدان منطقه‌ای خود مورد شماتت قرار خواهد گرفت که چرا در مقابل امتیازی از ایران اخذ نکرده است. 🔸 رابرت مالی و آنتونی بلینکن در راستای کاستن از مخالفت‌های متحدان آمریکا گفته‌اند که حتی در صورت خروج سپاه از فهرست، تحریم‌های دیگر علیه سپاه باقی خواهد ماند که مانع تجارت شرکت‌ها و دولت‌های خارجی با سپاه خواهد بود. 🔸 نویسنده به نقل از علی واعظ، مدیر پروژه ایران در گروه بین‌المللی بحران بیان می‌کند که الصاق سپاه به فهرست مذکور نه‌تنها باعث محدودیت فعالیت‌های منطقه‌ای آن نشده بلکه تنش‌های ایران و آمریکا در عراق، سوریه و خلیج فارس را تشدید کرده است. بنابراین تداوم حضور سپاه در این فهرست به نفع سیاست‌های منطقه‌ای آمریکا نیست. 🔸 اما به ادعای این یادداشت، خروج سپاه از این فهرست، هزینه سیاسی زیادی برای هر رییس‌جمهوری در آمریکا خواهد داشت. کاخ سفید برای کاهش این هزینه خواستار تعهد علنی ایران به کاهش تنش در منطقه شده که تهران نپذیرفته است. نویسنده مدعی است که مسئولان ایرانی نیز برای مصرف داخلی و افزایش اعتبار احیای برجام، خواستار خروج سپاه از این فهرست هستند، وگرنه در عمل خروج سپاه انتفاع اقتصادی نخواهد داشت. 🔸 در پایان این یادداشت ذکر شده که برای جلوگیری از کاهش «زمان گریز» هسته‌ای و فروپاشی برجام، بهتر است آمریکا این امتیاز را ارائه دهد و برای تضعیف سپاه، در بلندمدت سیاست‌هایی مبنی بر تغییر رفتار ایران در منطقه اتخاذ کند.