سید همیشه پا به رکاب بود. اکثر مواقع لباس سبز نظامی با کلاهی کج تنش بود و به سبک داش مشتی‌ها یقه‌اش را باز می‌گذاشت و یک تسیبیحی هم گردنش آویزان می‌کرد. یک‌بار گفتم: آقا مجتبی! رضایت بده و این پوتین و لباس را از تن در بیاور. گفت: به جدم قسم! تا زمانی‌که صدام هست و تکلیف جبهه مشخص نشده، حتی دم مغازه هم با همین لباس می‌روم و فروشندگی می‌کنم. @sangar #شهیدسیدمجتبی_هاشمی_نژاد ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

توی دانشگاه علویجه درس می‌خواندیم. هر روز با مینی‌بوسی که پر از دختر و پسر از نجف آباد می‌رفتیم تا دانشگاه. توی مینی‌بوس هم دست از حزب اللهی بودنش برنمی‌داشت. روی مخ بود! تا می‌خواستم جلوی دخترها مسخره‌بازی کنم می‌زد توی سرم و می‌گفت: آدم باش! چون عشق کتاب بود، یک کتاب می‌آورد توی مینی‌بوس و درباره آن با بقیه حرف می‌زد. (از کتاب‌های شهدا) باهمین کارش چند تا از دخترهای فکلی و امروزی را تغییر داد. @sangar 🌹#محسن_حججی 📚 کتاب "حجت خدا"

سر دو راهی گناه وثواب... به حب شهادت فکرکن... به نگاه امام زمانت فکرکن... ببین میتونی ازگناه بگذری...؟! ازگناه که گذشتی از جونت هم میگذری... @sangar #شهیدمحمودرضا_بیضایی

اونقدر خودمون رو درگیرِ القاب و عناوین کردیم که یادمون رفته همه باهم برادریم ..! و باید کنار هم باری از روی دوش مردم برداریم ... @sangar #شهیدمحمدبلباسی