شاکی‌ام...🧐 دکتری الکل‌خورم از وضعِ الکل شاکی‌ام بعد از این‌که هست در الکل، متانول شاکی‌ام از چه جنسِ خوب الکل نیست تویِ دسترس؟ بنده از توزیعِ این اجناسِ بنجل شاکی‌ام بنده از آن‌کس که با توزیعِ اجناسِ بدش ما پزشکانِ وطن را کرده اُسکُل شاکی‌ام عده‌ای گفتند دکترجان چرا صرفِ عرق؟؟! دوست دارم می‌خورم، از این تقابُل شاکی‌ام دکتر این مملکت هستم دل من نازک است گر کسی گوید به من نازک‌تر از گُل شاکی‌ام پر شده دیوارِ منزل از تخصص‌های من بنده از مدرک‌گرایِ بی‌تکامُل شاکی‌ام حق ندارد هیچ‌کس خواهد جواب از من اوووهووووم بنده از قانونِ این‌سان کم‌تحمل شاکی‌ام بنده اصلا تابعِ قانونِ کشور نیستم کلاً از برخوردهایِ سفت یا شُل شاکی‌ام من ملولم از هوایِ خشک و سوزانِ کویر بنده از آب و هوای خوبِ آمل شاکی‌ام می‌روم در با هزاران دوز و ریب از مالیات گر زند قانون به کسب و کارِ من زُل شاکی‌ام بنده از آنان‌که وقتی زیرمیزی می‌دهند هست در دستانشان قدری تزلزُل شاکی‌ام می‌خورم الکل اگر خیلی مرا پا پی شوند در کنارِ سروِ الکل می‌کشم گُل شاکی‌ام بنده از مامور حق وقتی به جُرمِ کارهام سوی دوزخ می‌دهد هی بنده را هُل شاکی‌ام بنده از هر نوع برخوردی که با من می شود خوب یا بد، جور یا ناجور، بِالکل شاکی‌ام #پزشک #طنز #احمد_رفیعی_وردنجانی «اللّهمَّ‌عَجِّلْ‌لِوَلِیِّڪَ‌الفَرَج🌤 ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄

مجیزِ دولت #طنزیمات_ادبی دفتر آوردم که بنویسم مجیزِ دولتت از کرامات درشت و گاه ریزِ دولتت جای دارد قبل از اینکه گویم از دولت، سخن یک، دوبیتی گویم از شورایِ چیزِ دولتت چیز یعنی: راهبردی، توی بیتم جا نشد آنچه هست از خطِ قرمزهای جیزِ دولتت می‌کُنم خیلی ظریف از او تشکر چون‌که هست کامران و کامکار و کامبیز دولتت مصرفِ مازوت شده کم می‌شود شعری نوشت از هوایِ خوب و زیبا و تمیزِ دولتت چاره گردیده‌است خیلی مشکلات اقتصاد از وفاقِ خوب و عالی و غلیظ دولتت از تلاش و همت و سعی تو، هر روز خدا می‌شِگِفتانادِمان یک سورپریز دولتت در سخنرانی همیشه می‌کنی غوغا به پا می‌شود اذهانِ ماها مستفیضِ دولتت می‌خورد سُر سویِ ما انواعِ راه چاره‌ها از میان جاده‌های صاف و لیز دولتت تا نگیرد هیچکس از دست تو این میز را آفرین، چسبیده‌ای محکم به میز دولتت آفرین بر تو سرای سالمندان ساختی با حضور جیره‌خوارانِ عزیزِ دولتت از کراماتی که داری در علاج دردها خوب شد دست چلاقِ آن مریضِ دولتت بی‌فشار و درد و خونریزی و هر ناراحتی می‌بُرد سرهایمان را تیغِ تیزِ دولتت هرکه گرمش می‌شود از کشمش بازارمان می‌خورد یک دانه تنها از مَویزِ دولتت از چه چیز دولتت گویم؟ که می‌‌‌دانی خودت واقعا عالیست دکتر هرچه چیزِ دولتت خواستم بنویسم این‌ها را که ناگه برق رفت از درون لامپ و سرپیچ و پریز دولتت #احمد_رفیعی_وردنجانی