🔰 #کتاب #سیره_علوی 🔰 #پارت ۶ صفی الدين حلی یکی از علمای بزرگ اسلام، محقق حلی رحمه الله است که حدود هفتصد سال پیش زندگی می‌کرده است. ایشان شاگردی به نام «صفی الدين حلی» دارد که ادیب و فاضل و مهم ترین شاعر زمان خود بود. چندین کتاب دارد از جمله دو دیوان شعر که یکی مفصل و دیگری مختصر است. صفی الدين حلی، شعری راجع به امیرمؤمنان علیه السلام سروده که جاودانه شده است. شعر او سیزده بیت است، ولی این دو بیت اول آن شاید جامع ترین و معروف ترین ابیات آن باشد. جُمُعَةٍ فی صفاتک الْأَضْدَادِ * فَلِهَذَا عَزَّتْ لَكَ الْأَنْدَادِ زَاهِدٍ حَاكِمُ حَلِيمُ شُجَاعٍ * فاتک ناسک فقیرجواد ای امیرمؤمنان، در وجود تو، صفات متضادی با هم جمع شدند و بدین جهت، حریفان و هم قطاران تو نتوانستند در صحنه عالمه خود را نشان دهند. چون تو هم زاهد و هم حاکم بودی، هم حلیم بودی و در عین حال شجاع شمشیرزن بی باک بودی و هم اهل عبادت و دعا، فقیر بودی و در عین حال بخشنده. #مطالعه_کنیم 🟡 کانال #سرباز_ولایت در ایتا ˙·٠•●♥ ♥●•٠· @sarbaz_velayat_255 @sarbaz_velayat_255 ˙·٠•●♥ ♥●•٠·

🔰 #کتاب #سیره_علوی 🔰 #پارت ۷ شیخ محمد عبده وی یکی از عالمان اهل سنت و از شارحین نهج البلاغه است که درباره شخصیت جامع الاضداد امیر مؤمنان علی علیه السلام می‌نویسد: «قطع نظر از سخنان على علیه السلام، به طور کلی روح آن امام همام، چند بعدی است: در محراب عبادت می‌گرید و در میدان نبرد، شجاع و خندان است. سربازی است قاطع، اما رهبری است مهربان و با رقت قلب. حکیمی است ژرف اندیش، فرماندهی لایق. معلمی است که به فصاحت، خطبه می‌خواند. زمامداری است که کشاورزی هم می‌کند. او انسان کاملی است که بر تمام بشریت احاطه دارد. » امیرمؤمنان علی علیه السلام از دیدگاه دانشمندان غیرمسلمان دانشمندان غیر مسلمان هم، تحت تأثیر همین شخصیت جامع الاضداد، به شگفتی فرو رفته اند و گوشه ای از عظمت آن پیشوای نمونه را به قلم آورده اند، چند مورد را نقل می‌کنیم: شبلی شمیل می‌گوید: پیشوای انسانها حضرت علی بن ابی طالب، بزرگ بزرگان و یگانه نسخه ای است که با اصل خود، حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله مطابق است و هرگز جهان در گذشته، حال و آینده نسخه ای مانند او ندیده است و نخواهد دید. او شجاع، اما مهربان بود، حاکم قلمرو بسیار وسیعی بود، اما به شدت زاهد بود. #مطالعه_کنیم 🟡 کانال #سرباز_ولایت در ایتا ˙·٠•●♥ ♥●•٠· @sarbaz_velayat_255 @sarbaz_velayat_255 ˙·٠•●♥ ♥●•٠·

🟨 #کتاب #عبد_صالح 🟨 #پارت ۵ ۸- امام حسین (علیه السلام) همانند جدّ و پدر و مادر و برادر وائمه ی بعد از خود، هیچ سائلی را از درب خانه ی خود ناامید بر نمی گرداندند، و این خصلت بعد از شهادت امام حسین علیه السلام، بیشتر بارز و ظاهر شده است، چرا که در آن عالم خداوند همه چیز را در اختیار او قرار می‌دهد، و محدودیّت امکانات برای او نیست، و کسی که دارای چنین خصلتی باشد، سخت است برای او که عزیزان و اطفال تشنه ی او، مقابل آن حضرت ناله کنند و صدای العطش آنان بلند باشد، ما نیز از این خصلت باید درس بگیریم، و نسبت به ضعفا و مستمندان ترحّمِ بیشتری داشته باشیم إن شاء الله. ۹- خداوند به شهدای کربلا و کسانی که در کنار امام حسین (علیه السلام) ماندند و جان خود را فدای او کردند، عزّتی داده که اگر دیگران در زیارت قبور آنان و یا هرگاه که به یاد جانبازی آنان می‌افتند بگویند: «فُزتُم و الله، فُزتُم والله، فُزتُم والله، فیا لیتنی کنت معکم فأفوز فوزاً عظیماً» یعنی « به خدا سوگند شما رستگار شدید، و به خدا سوگند رستگار شدید، و به خدا سوگند شما رستگار شدید، پس ای کاش من نیز با شما بودم و به این رستگاری بزرگ می‌رسیدم» اگر این جملات را از روی حقیقت بگویند، ثواب شهدای کربلا به آنان داده می‌شود. از این رو در روایتی از حضرت رضا (علیه السلام) نقل شده که آن حضرت به ریّان بن شبیب فرمود: « إن سرّک أن تکون لک من الثواب ما لمن استشهد مع الحسین علیه السلام فقل متی ما ذکرتهم: یا لیتنی معکم فأفوز معکم.... » [۱] یعنی، ای پسر شبیب اگر دوست می‌داری که خداوند ثوابی که به شهدای کربلا داده است را به تو نیز بدهد، هر گاه به یاد آنان افتادی بگو: ای کاش من هم با شما بودم و به فیض شهادت می‌رسیدم... #مطالعه_کنیم 🟡 کانال #سرباز_ولایت در ایتا ˙·٠•●♥ ♥●•٠· @sarbaz_velayat_255 @sarbaz_velayat_255 ˙·٠•●♥ ♥●•٠·

🟨 #کتاب #عبد_صالح 🟨 #پارت ۶ مؤلّف گوید: مقصود از این روایت این است که حقیقتاً کسی حسرت و غبطه ی شهدای کربلا را داشته باشد، نه آن که تنها بر زبان خود این جملات را جاری نماید. ۱۰- درس فداکاری و شهادت طلبی را به خوبی می‌توان از حادثه ی کربلا آموخت، همان گونه که شهدای جنگ تحمیلی صدام علیه ایران, و شهدای دفاع از حرم‌های معصومین (علیهم السلام)، و مبارزه ی با داعش و وهابیّت در سوریه و عراق، از کربلا درس گرفتند و هدفمند و با استقامت جنگیدند، تا پیروز شدند، و این در آینده نیز ادامه خواهد داشت، چنان که انقلاب اسلامی ایران، با این الهام انجام گرفت، و این چیزی است که مخالفین و دشمنان ما را زمین گیر نموده است. ۱۱- مردم از زیارت امام حسین (علیه السلام) برکات فراوانی را به دست می‌آورند، و از معنویّت مزار و ثواب فراوان زیارت آن حضرت بهره مند می‌شوند، و امام حسین (علیه السلام) و شهدای کربلا، از آنان در قیامت شفاعت می‌کنند، و اگر قطره ی اشکی در مصائب او بریزند، گناهان شان بخشوده می‌شود، و مدّت زیارت آن حضرت تا بازگشت به خانه، از عمر آنان محسوب نمی شود، و هر قدمی که در این زیارت برمی دارند ثواب یک حج به آنان عطا می‌شود و کسی که قبر امام حسین (علیه السلام) را با معرفت به آن حضرت زیارت کند، مانند این است که خدا را در عرش زیارت کرده باشد و... #مطالعه_کنیم 🟡 کانال #سرباز_ولایت در ایتا ˙·٠•●♥ ♥●•٠· @sarbaz_velayat_255 @sarbaz_velayat_255 ˙·٠•●♥ ♥●•٠·

🟨 #کتاب #عبد_صالح 🟨 #پارت ۷ ۱۲- مکتب اهل بیت (علیهم السلام) که همان مکتب محمّدی (صلی الله علیه و آله و سلّم) است، وتاکنون به وسیله ی قیام عاشورا و ارزش‌های آن زنده مانده و زنده خواهد ماند، و ما باید با زنده نگه داشتن عاشورا، اسلام و مکتب اهل البیت (علیهم السلام) را حفظ کنیم، و نگذاریم این چراغ خاموش و یا کم نور شود، و دشمنان می‌خواهند، این چراغ خاموش شود، چنان که در تحلیل‌های خود گفته اند: « دو چیز مایه زنده ماندن شیعه است، یکی عزاداری برای حادثه ی عاشورا، و دیگری انتظار امام زمان (علیه السلام) ». و ما باید بیدار باشیم و... #مطالعه_کنیم 🟡 کانال #سرباز_ولایت در ایتا ˙·٠•●♥ ♥●•٠· @sarbaz_velayat_255 @sarbaz_velayat_255 ˙·٠•●♥ ♥●•٠·

🔰 #کتاب #سیره_علوی 🔰 #پارت ۸ جبران خليل جبران على از دنیا رفت در حالی که نماز بر زبانش جاری و دلش از شوق خدا لبریز بود. مردم عرب، حقیقت مقام او را درک نکردند تا گروهی از مردم کشور همسایه آنها (ایران) برخاسته، این گوهر گرانبها را از سنگ تشخیص داده و او را شناختند. على علیه السلام مانند پیغمبران در گذشت، مقام و شأن او در بصیرت و بینایی چون پیغمبران، مختص شهر، بلد، قوم، زمان و مکان نبوده و شخصیتی بین المللی داشت. #مطالعه_کنیم 🟡 کانال #سرباز_ولایت در ایتا ˙·٠•●♥ ♥●•٠· @sarbaz_velayat_255 @sarbaz_velayat_255 ˙·٠•●♥ ♥●•٠·

#کتاب #قصه‌های‌تربیتی #پارت ۴ عبداللَّه بن عباس گوید: وقتی پیامبرصلی الله علیه وآله به جنگ بنی انمار می‌رفت، در محلی فرود آمد و سپاه اسلام نیز توقف کرد. در آنجا از لشکر دشمن کسی دیده نمی شد. پیامبرصلی الله علیه وآله برای قضای حاجت از لشکر دور شد. در همان حال باران شروع به باریدن کرد، به طوری که آب زیادی بر زمین جاری گردید و برگشت پیامبرصلی الله علیه وآله را دشوار نمود و بین او و لشکر فاصله انداخت. پیامبرصلی الله علیه وآله بدون هر وسیله دفاعی در زیر درختی نشست تا باران و جریان آب کاهش یابد که در این هنگام «حویرث بن حارث محاربی» او را مشاهده کرد. به یاران خود گفت: این محمّد است که از اصحاب خود دور افتاده است، خدا مرا بکشد اگر او را نکشم! به طرف پیامبرصلی الله علیه وآله حرکت کرد، چون نزدیک او رسید شمشیر کشید و حمله کرد و گفت: چه کسی تو را از دست من نجات می‌دهد؟ پیامبرصلی الله علیه وآله در زیر لب این دعا را زمزمه می‌کرد: «اللهم اکفنی شرّ حویرث بن الحارث بما شئت» خدایا! هرگونه که می‌خواهی مرا از شرّ حویرث حفظ فرما. همین که حویرث خواست شمشیر خود را با قدرت بر حضرت فرود آورد، لغزید و شمشیر از دست او افتاد. پیامبرصلی الله علیه وآله به سرعت شمشیر را از زمین برداشت و فرمود: اکنون چه کسی تو را از دست من نجات می‌دهد؟ عرض کرد: هیچ کس. حضرت فرمود: ایمان بیاور تا شمشیرت را به تو بازگردانم. گفت: ایمان نمی آورم امّا پیمان می‌بندم که با تو و پیروانت نجنگم و به کسی که بر علیه توست کمک نکنم. حضرت شمشیر را به او داد. حویرث سلاح خود را گرفت و گفت: واللَّه! تو از من بهتری! حضرت فرمود: من باید از تو بهتر باشم. وقتی حویرث به طرف یاران خود برگشت، پرسیدند: چه شد که شمشیر کشیدی امّا پیروز نگشتی و چه شد که افتادی در حالی که کسی تو را نینداخت؟ گفت: همین که شمشیر را کشیدم مثل این که کسی بر کتف من بزند بر زمین افتادم و شمشیر از دستم افتاد. محمّد آن را برداشت و اگر می‌خواست مرا بکشد می‌توانست ولی نکشت. به من گفت: اسلام بیاور! قبول نکردم امّا پیمان بستم با او نجنگم و کسی را بر علیه او نشورانم. پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمود: اَلْعَفْوُ لایزیدُ الْعَبْدَ اِلاَّ عِزّاً، فَاعْفُوا یعِزُّکُمُ اللَّهُ. عفو جز بر عزّت انسان نمی افزاید، عفو کنید تا خداوند شما را عزیز گرداند. #مطالعه_کنیم 🟡 کانال #سرباز_ولایت در ایتا ˙·٠•●♥ ♥●•٠· @sarbaz_velayat_255 @sarbaz_velayat_255 ˙·٠•●♥ ♥●•٠·

#کتاب #قصه‌های‌تربیتی #پارت ۵ وقتی امام خمینی قدس سره در نوفل لوشاتو به سر می‌برد در شب تولد حضرت مسیح علیه السلام پیامی برای مسیحیان جهان دادند که خبرگزاری‌ها پخش کردند و در کنار آن دستور دادند تا هدایایی مثل گز، آجیل و شیرینی که از ایران آورده بودند را بین مردم نوفل لوشاتو تقسیم کنند. هدایا تقسیم بندی شد و همراه یک شاخه گل به هر خانواده ای دادند. این کار برای غربی‌ها که اثری از این عاطفه‌ها و محبت‌ها نمی دیدند بسیار تازگی داشت، و در حیرت فرو رفته بودند که چگونه یک رهبر مسلمان غیر مسیحی برای مسیح علیه السلام پیام می‌دهد و یارانش به این گستردگی در شب تولد آن حضرت، به منازل مسیحی‌ها شیرینی و گل تقسیم می‌کنند. یکی از خانم‌هایی که به درب منزل آمده بود تا هدیه امام را دریافت کند چنان هیجان زده شده بود که اشک از چشمانش فرو می‌ریخت. به دنبال این حرکت اخلاقی امام بود که یکی از افراد آنجا به نمایندگی از سایر اهل محل درخواست ملاقات با امام کرد. امام هم بی درنگ وقت دادند و روز بعد پانزده نفر از اهالی محل با شاخه‌های گل به محضر امام آمدند. امام به مترجم فرمودند که احوال آن‌ها را بپرسد و ببیند که آیا نیاز و یا کار خاصی دارند که آن‌ها پاسخ دادند ما کاری نداریم فقط آمدیم خدمت امام برسیم، او را از نزدیک ببینیم و این شاخه‌های گل را به عنوان هدیه آوردیم. امام هم با تبسم شاخه‌های گل را یکی یکی از دست آن‌ها گرفتند و در میان ظرفی که در کنار او بود قرار دادند و آن‌ها هم خیلی خوشحال از حضور امام مرخص شدند. امام صادق علیه السلام فرمود: ثَلاثَةٌ تُورِثُ الْمَحَبَّةَ: الدّینُ و التَّواضُعُ وَ الْبَذْلُ. سه چیز سبب محبّت می‌گردد: دین، تواضع و بخشش. #مطالعه_کنیم 🟡 کانال #سرباز_ولایت در ایتا ˙·٠•●♥ ♥●•٠· @sarbaz_velayat_255 @sarbaz_velayat_255 ˙·٠•●♥ ♥●•٠·

🔰 #کتاب #سیره_علوی 🔰 #پارت ۹ جرج جرداق جرج جرداق، دانشمند مسیحی، کتابی در پنج جلد درباره امیرمؤمنان علیه السلام به نام «الامام علی بن ابی طالب صوت العدالة الانسانيه»نوشته و در هر جلدی، گوشه ای از شخصیت و سیره امیرمؤمنان علیه السلام را بررسی کرده است. [۳] وی در کتاب «على و اعلامیه جهانی حقوق بشر» میان عهدنامه‌های امیرمؤمنان علیه السلام و اعلامیه جهانی حقوق بشر مقایسه می‌کند. او همه بیست و هشت ماده اعلامیه جهانی حقوق بشر را با عهدنامه امیرمؤمنان به مالک اشتر و سایر کارگزاران مقایسه و در پایان، جمع بندی کرده است. وی چند فرق اساسی بین اعلامیه جهانی حقوق بشر و عهدنامه‌های امیرمؤمنان علیه السلام ذكر می‌کند: فرق اول این که امیرمؤمنان علیه السلام ۱۴۰۰ سال پیش این حقوق را برای بشر نوشت و شما امروز بعد از چهارده قرن به فکر آن افتاده اید. امیرمؤمنان علیه السلام دائما و در هر شرایطی به فکر آن بود که همه چیز بر محور قانون و عدالت و هماهنگ با کرامت انسان باشد، حتی هنگامی که در بستر شهادت افتاد به فرزندان خود فرمود: «إِنْ أَبْقَ فَأَنَا وَلِیُّ دَمِی، وَ إِنْ أَفْنَ فَالْفَنَاءُ مِیعَادِی، وَ إِنْ أَعْفُ فَالْعَفْوُ لِی قُرْبَةٌ، وَ لَکُمْ حَسَنَةٌ، فَاعْفُوا: (أَ لَا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ»؛ [۱] اگر زنده ماندم خود، ولی خون خویشم و اگر بمیرم مرگ میعاد و قرارگاه من است. اگر عفو کنم، عفو برای من موجب تقرب به خداست و برای شما نیکی و حسنه است، بنابراین عفو کنید «آیا دوست ندارید خدا، شما را مشمول عفو و آمرزش خویش قرار دهد» تفاوت دومش این است که: امیرمؤمنان در نگارش حقوق بشر، یکه و تنها بود، وی قلم به دست می‌گرفت و به استاندارها و فرماندارها نامه می‌نوشت. اما شما امروز همه دانشمندان جهان را جمع کردید و فکرهای خود را روی هم ریختید تا این اعلامیه را نوشتید. #مطالعه_کنیم 🟡 کانال #سرباز_ولایت در ایتا ˙·٠•●♥ ♥●•٠· @sarbaz_velayat_255 @sarbaz_velayat_255 ˙·٠•●♥ ♥●•٠·

#کتاب #قصه‌های‌تربیتی #پارت ۶ روزی مالک اشتر در حالی که لباس‌های فاخر به تن کرده بود از میان بازار گذشت. یک نفر بازاری که مالک را نمی شناخت به او جسارت کرد امّا مالک متعرض او نشد و از آنجا گذشت. پس از آن مرد بی ادب مالک را شناخت و از کرده خود به ترس و وحشت افتاد و گفت: مادرم به عزایم بنشیند که من مالک را نشناختم. آن گاه به دنبال او رفت تا عذرخواهی کند، و وی را در مسجد یافت که نماز می‌گزارد. پس از نماز نزدیک مالک رفت و از او عذرخواهی نمود. مالک گفت: واللَّه! من به داخل مسجد نیامدم مگر آن که برایت طلب مغفرت کنم. امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: العَفْوُ زَینُ القُدرَةِ: عفو زینت قدرت است. #مطالعه_کنیم 🟡 کانال #سرباز_ولایت در ایتا ˙·٠•●♥ ♥●•٠· @sarbaz_velayat_255 @sarbaz_velayat_255 ˙·٠•●♥ ♥●•٠·

🟨 #کتاب #عبد_صالح 🟨 #پارت ۸ شجره ملعونه در قرآن بنی امیّه همان شجره ی ملعونه هستند که قرآن می‌فرماید: «وَ إِذْ قُلْنا لَکَ إِنَّ رَبَّکَ أَحاطَ بِالنَّاسِ وَ ما جَعَلْنَا الرُّؤْیَا الَّتِی أَرَیْناکَ إِلاَّ فِتْنَةً لِلنَّاسِ وَ الشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِی الْقُرْآنِ وَ نُخَوِّفُهُمْ فَما یَزِیدُهُمْ إِلاَّ طُغْیاناً کَبِیراً» [۱] یعنی، ای رسول من، به یاد آور زمانی را که به تو گفتیم: «پروردگارت احاطه کامل به مردم دارد (و از وضعشان کاملًا آگاه است. ) و ما آن رؤیایی را که به تو نشان دادیم، فقط برای آزمایش مردم بود وهم چنین شجره ی ملعونه [درخت نفرین شده] را که در قرآن ذکر کرده ایم. ما آنها را بیم داده (و انذار) می‌کنیم امّا جز طغیان عظیم، چیزی بر آنها نمی افزاید! » در تفسیر عیاشی از امام باقر (علیه السلام) نقل شده که فرمود: مقصود از آیه «وَ ما جَعَلْنَا الرُّؤْیَا الَّتِی أَرَیْناکَ إِلاَّ فِتْنَةً لَهُم» کوری و عدم بینش بنی امیّه و بنی مروان و مشرکین و منافقین است، و مقصود از «وَ الشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِی الْقُرْآنِ» بنی امیّه هستند. [۲] در کتاب « الغدیر» از ابن ابی حاتم از یعلی بن مرّة از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلِّم) نقل شده که فرمود: من بنی امیّه را [در خواب] دیدم که بر منبرهای روی زمین بالا می‌رفتند، و زود است که برشما حکومت کنند، و شما آنان را حاکمان بدی خواهید یافت. #مطالعه_کنیم 🟡 کانال #سرباز_ولایت در ایتا ˙·٠•●♥ ♥●•٠· @sarbaz_velayat_255 @sarbaz_velayat_255 ˙·٠•●♥ ♥●•٠·

🟨 #کتاب #عبد_صالح 🟨 #پارت ۹ و در کتاب «فضائل الخمسة» از مستدرک صحیحین از ابوسعید خُدری نقل شده که گوید: رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: «إنّ أهل بیتی سیلقون من بعدی من أمّتی قتلاً و تشریداً، و إنّ أشدّ قومنا لنا بُغضاً بنوامیّه و بنوالمغیرة و بنو مخزوم» [۴] یعنی زود است که اهل بیت من از ناحیه این امّت گرفتار قتل و آوارگی شوند، و سخت ترین دشمنی این امّت با اهل بیت من، از ناحیه ی بنی امیّة وبنی مغیرة و بنی مخزوم خواهد بود. و در کتاب احتجاج از امام حسن (علیه السلام) نقل شده که به مروان حِکَم فرمود: تنها من نیستم که به تو و پدر تو دشنام می‌دهم، بلکه خداوند در قرآن به تو و پدر تو و اهل بیت و ذریّه ی تو تا قیامت دشنام داده و لعنت نموده است. سپس فرمود: مقصود از آیه «وَ الشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِی الْقُرْآنِ.... » شما هستید.... [۵] امام صادق (علیه السلام) می‌فرماید: روزی مردم رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) را بسیار غمگین و محزون دیدند، و چون از علت آن سؤال کردند، فرمود: من دیشب در خواب دیدم که بچّه‌های بنی امیّه بر منبر من بالا می‌روند، و از خداوند سؤال نمودم آیا در زمان حیات من چنین خواهد شد؟ و خداوند فرمود: بلکه بعد از تو چنین خواهد شد. #مطالعه_کنیم 🟡 کانال #سرباز_ولایت در ایتا ˙·٠•●♥ ♥●•٠· @sarbaz_velayat_255 @sarbaz_velayat_255 ˙·٠•●♥ ♥●•٠·

🟨 #کتاب #عبد_صالح 🟨 #پارت ۱۰ بهترین‌ها و بدترین ها در کتاب بحارالأنوار ج۲۴ ص۷۹ از کتاب «کنز القواعد» از ابن عباس نقل شده که گوید: رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: خداوند مرا مبعوث به پیامبری نمود، و من به بنی امیّه گفتم: « من فرستاده ی خدا برای هدایت شما هستم» و آنان در جواب من گفتند: « دروغ گفتی تو فرستاده ی خدا نیستی» سپس نزد بنی هاشم آمدم و گفتم: « من فرستاده ی خدا هستم برای هدایت شما» و علی بن ابیطالب در پنهان و آشکار به من ایمان آورد، و ابوطالب آشکارا از من حمایت نمود، و در باطن به من ایمان آورد. سپس ابن عباس گوید: رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) فرمود: خداوند پرچم اسلام را توسّط جبرئیل برای من فرستاد و من آن پرچم را در بنی هاشم قرار دادم، وابلیس نیز پرچم خود را آورد و در بنی امیّه قرار داد، از این رو بنی امیّه همواره دشمن ما خانواده بوده و خواهند بود، و پیروان آنان نیز تا قیامت دشمن پیروان و شیعیان ما می‌باشند. [۱] سپس علامه ی مجلسی گوید: چه نیکو سروده شاعر: إنّ الخیار من البریّة هاشم و بنو أمیّة أرذل الأشرار و بنوأمیّة عودهم من خِروع و لهاشمٍ فی المجد عود نضار أمّا الدعاة إلی الجنان فهاشم و بنو امیّة من دعاة النار و بهاشمٍ زکتِ البلاد و أعشبت و بنوأمیّة کالسراب الجار و خِروَع: مانند درهم گیاهی است که حیوانات نمی خورند، و خَریع و خَروع: زن فاحشه را گویند. ودر کتاب «کامل بهائی» آمده که أمیّه غلام رومی عبد شمس بود، و چون عبدشمس او را زیرک و دانا دید او را آزاد نمود و سپس او را فرزند خود خواند، از این رو مردم او را امیّة بن عبدشمس می‌خواندند، چرا که فرزند خوانده را فرزند خود می‌دانستند، بنابراین بنی امیّه کلّاً از قریش نبودند، بلکه خود را به قریش چسبانده بودند، از این رو امیرالمؤمنین (علیه السلام) در نامه ی خود به معاویه نوشت: «لیس المهاجر کالطلیق، و لا الصریح کاللصیق» و معاویه نتوانست انکار کند. #مطالعه_کنیم 🟡 کانال #سرباز_ولایت در ایتا ˙·٠•●♥ ♥●•٠· @sarbaz_velayat_255 @sarbaz_velayat_255 ˙·٠•●♥ ♥●•٠·

🔰 #کتاب #سیره_علوی 🔰 #پارت ۱۰ فرق سوم این که: شما با نوشتن اعلامیه حقوق بشر بر سر مردم عالم منت گذاشتید که ما حقوق شما را نوشتیم، اما امیرمومنان منتی نمی گذاشت چون، این موارد را حقوق اساسی مردم می‌دانست که رعایت آن مجوز منت گذاشتن بر کسی نیست. فرق چهارم این که: امیر مؤمنان علیه السلام اگر این حقوق را نوشت پای آنها ایستاد و تا پایان عمر و آخرین نفس در اجرای آن کوشید. [۱] این داستان بسیار مشهور است که: امیرمؤمنان علیه السلام فرمود: به من خبر رسیده است که خلخال از پای یک زن یهودی بیرون آورده اند، اگر کسی با شنیدن این خبر از غصه بمیرد نباید او را ملامت کرد. [۲] اما می‌بینید کسانی که اعلامیه جهانی حقوق بشر را نوشتند، خود، عامل این همه ظلم و جنایت و کشتار در کشورهای مختلف به ویژه کشورهای اسلامی هستند. چرا مدعیان حقوق بشر از عاملان ظلم و کشتار، حمایت می‌کنند، اکنون میلیونها زن و مرد و کودک و کهنسال در سوریه و عراق، اسير ظلم و بیدادگری کسانی هستند که مدعیان حمایت از حقوق بشر، از آنها پشتیبانی می‌کنند. #مطالعه_کنیم 🟡 کانال #سرباز_ولایت در ایتا ˙·٠•●♥ ♥●•٠· @sarbaz_velayat_255 @sarbaz_velayat_255 ˙·٠•●♥ ♥●•٠·

🟨 #کتاب #عبد_صالح 🟨 #پارت ۱۱ و در نهج البلاغه آمده که امیرالمؤمنین (علیه السلام) اصحاب خود را از فتنه ی بنی امیّه بیدار باش می‌دهد، و می‌فرماید: « ألا انّ أخوف الفتن عندی علیکم فتنة بنی أمیّة، انّها فتنة عمیاء مظلمة مطیّةعمّت فتنتها و خصّت بلیّتها، و أصاب البلاء من أبصر فیها، و أخطأ البلاء من عمی عنها، یظهر أهل باطلها علی أهل حقّها، حتّی یملأ الأرض عدوانا و ظلما و بدعا، و انّ أوّل من یضع جبروتها و یکسر عمدها و ینزع أوتادها اللَّه ربّ العالمین، و أیم اللَّه لتجدنّ بنی أمیّة أرباب سوء لکم بعدی کالنّاب الضّروس تعضّ بفیها و تخبط بیدیها و تضرب برجلیها و تمنع درّها، لا یزالون بکم حتّی لا یترکوا الّا تابعا لهم أو غیر ضارّ، و لا یزال بلاؤهم بکم حتّی لا یکون انتصار أحدکم منهم الّا مثل انتصار العبد من ربّه، و الصاحب من مستحبه» [۱] و در سخن دیگری در نهج البلاغه درباره ی بنی امیّه می‌فرماید: «و أقسم بالله الذی فلق الحبّه و بَرَء النَسِمة، لتنتحرنّ علیها یا بنی امیّه، و لتعرفنّها فی أیدی غیرکم، و دار عدوّکم عمّا قلیلٍ و ستعلمنّ نبأه بعد حینٍ... » [۲] امام حسن (عله السلام) نیز در مذمت بنی امیّه می‌فرماید: «لو لم یبق من بنی أمیّه إلّا عجوز دَرداء، لبغت دین الله عوجاً، هکذا قال رسول الله صلی الله علیه و آله وسلّم». [۳] و فی الکافی: «لیس یموت من بنی أمیّه میّت إلّا مُسخ وَزَغاً» [۴] چه کسانی فرزندان رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) را کشتند؟ امام باقر (علیه السلام) می‌فرماید: «العامل یالظلم، و المعین له، و الراضی به، شرکاء ثلاث» یعنی عامل ظلم، و کسی که به او کمک می‌کند، و کسی که به عمل او راضی می‌شود، همگی در آن ظلم شریک می‌باشند. #مطالعه_کنیم 🟡 کانال #سرباز_ولایت در ایتا ˙·٠•●♥ ♥●•٠· @sarbaz_velayat_255 @sarbaz_velayat_255 ˙·٠•●♥ ♥●•٠·

🟨 #کتاب #عبد_صالح 🟨 #پارت ۱۲ و در فرازی از زیارت عاشورا آمده که امام باقر (علیه السلام) می‌فرماید: «اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَآخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلی ذلِکَ، اَللّهُمَّ الْعَنِ الْعِصابَةَ الَّتی جاهَدَتِ الْحُسَیْنَ، وَشایَعَتْ وَبایَعَتْ وَتابَعَتْ [و تایعت] عَلی قَتْلِهِ، اَللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً». و در فراز دیگری می‌فرماید: «و لعن الله أمّة سمعت بذلک فرضیت به». و در فراز دیگری می‌فرماید: «وَ لَعَنَ اللهُ الْمُمَهِّدینَ لَهُمْ بِالتَّمْکینِ مِنْ قِتالِکُم... » و از جملات فوق ظاهر می‌شود که ظالم و کمک کار ظالم, و راضی به عمل ظالم، و سیاه لشکر ظالم، و کسی که با او بیعت می‌کند، و از او اطاعت می‌نماید، و کسی که در باطن مایل به برقراری ظالم است، و کسی که پس از قرن‌ها از ظلم ظالمی اطلاع پیدا می‌کند، و راضی به ظلم او می‌شود، همگی شریک ظلم ظالم خواهند بود، بلکه در روایتی آمده که اگر کسی در مشرق باشد و به ظلم ظالمی که در مغرب است راضی شود، با او شریک خواهد بود. بنابراین، قاتلین امام حسین و عزیزان و اصحاب او (علیهم السلام) تنها مباشرین قتل نبوده اند، بلکه به نظر نویسنده، کسانی که می‌توانستند برای کمک و حمایت از امام خود، با او از مدینه و مکه همراه شوند، و نشدند و امام (علیه السلام) به خاطر نداشتن یاورانی در مقابل دشمن، ناتوان شد و به شهادت رسید، آنان نیز جزء قاتلین آن حضرت می‌باشند، والله العالم. و به طور مسلّم کسانی که صدای مظلومیّت امام خود را شنیده باشند، و از او حمایت نکرده باشند، معذّب خواهند بود. همان گونه که امام حسین (علیه السلام) به عبیدالله بن حُرّ جعفی فرمود: تو که نمی خواهی به ما کمک کنی و در راه ما بیائی، خیمه خود را از سرزمین کربلا برچین واز این منطقه خارج شو، چرا که فردا در این بیابان من غریب می‌شوم، و صدای استغاثه ی من بلند می‌شود [ و می‌گویم: هل من ناصرٍ ینصرنی، و هل من معینٍ یعیننی لوجه الله، و هل من ذابّ یَذُبّ عن حرم رسول الله] و کسی که صدای مرا بشنود و مرا یاری نکند، خداوند در قیامت او را با صورت به آتش می‌افکند. #مطالعه_کنیم 🟡 کانال #سرباز_ولایت در ایتا ˙·٠•●♥ ♥●•٠· @sarbaz_velayat_255 @sarbaz_velayat_255 ˙·٠•●♥ ♥●•٠·

🟨 #کتاب #عبد_صالح 🟨 #پارت ۱۳ و لکن این سؤال باقی می‌ماند، که آیا کسانی که در جنگ‌های صدر اسلام شرکت نکردند، و به خاطر آن آسیبی به اسلام و پیامبر خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) و مسلمانان رسیدو سبب شد که گروهی شهید شدند و... و یا آنان که بعد از پیامبرخدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) از امیرالمؤمنین (علیه السلام) حمایت نکردند، و آن حضرت از امامت و خلافت ممنوع گردید و حوادث تلخی رخ داد، و بدعت‌هایی در دین خدا وارد شد، و یا به سخنان حضرت زهرا (علیهاالسلام) و دعوت آن بانو برای حمایت از امیرالمؤمنین (علیه السلام) توجّه نکردند، و یا امام حسن و امام حسین و ائمه دیگر را تنها گذاردند، و آنان نتوانستند به وظیفه امامت خود عمل کنند وحقایق را به گوش مردم برسانند، در قیامت مورد سؤال واقع نمی شوند، و از آنان مؤاخذه نخواهد شد؟ و آیا کسانی که سلطه و حاکمیت طاغوت‌ها را تأیید نمودند و با آنان بیعت کردند، و چه ظلم‌هایی در اثر آن به وجود آمد، و چه خون‌های ناحقی ریخته شد، و چه جنایت‌ها و حرام‌هایی انجام گرفت، و چه بدعت‌هایی در دین خدا وارد شد؟! در قیامت مؤاخذه نمی شوند، و در این حوادث و پی آمدهای آن با ستمگران و طاغوت‌ها شریک نیستند؟ آری به خدا سوگند شریک خواهند بود، چرا که خداوند، اطاعت از اولیای خود را بر آنان واجب نموده بود، و اطاعت از طاغوت‌ها و غاصبین خلافت را بر آنان حرام و سبب کفر آنان دانسته بود، چنان که در قرآن می‌فرماید: «الَّذِینَ آمَنُوا یُقاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ الَّذِینَ کَفَرُوا یُقاتِلُونَ فِی سَبِیلِ الطَّاغُوتِ فَقاتِلُوا أَوْلِیاءَ الشَّیْطانِ إِنَّ کَیْدَ الشَّیْطانِ کانَ ضَعِیفاً » [۱] یعنی، کسانی که ایمان دارند، در راه خدا پیکار می‌کنند و آنها که کافرند، در راه طاغوت‌ها [و افراد طغیانگر]قتال می‌کنند، پس شما با یاران شیطان، پیکار کنید! (و از آنها نهراسید! ) زیرا که نقشه ی شیطان، (همانند قدرتش) ضعیف است. #مطالعه_کنیم 🟡 کانال #سرباز_ولایت در ایتا ˙·٠•●♥ ♥●•٠· @sarbaz_velayat_255 @sarbaz_velayat_255 ˙·٠•●♥ ♥●•٠·

🟨 #کتاب #عبد_صالح 🟨 #پارت ۱۴ و یا می‌فرماید: «أَ لَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ یَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِما أُنْزِلَ إِلَیْکَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِکَ یُرِیدُونَ أَنْ یَتَحاکَمُوا إِلَی الطَّاغُوتِ وَ قَدْ أُمِرُوا أَنْ یَکْفُرُوا بِهِ وَ یُرِیدُ الشَّیْطانُ أَنْ یُضِلَّهُمْ ضَلالاً بَعِیداً». یعنی، آیا ندیدی کسانی را که گمان می‌کنند به آنچه (از کتابهای آسمانی که) بر تو و بر پیشینیان نازل شده، ایمان آورده اند، ولی می‌خواهند برای داوری نزد طاغوت‌ها و حکّام باطل بروند؟! با این که به آنها دستور داده شده که به طاغوت کافر شوند. امّا شیطان می‌خواهد آنان را گمراه کند، و به بیراهه‌های دوری بفرستد. مؤلّف گوید: ما در این کتاب در مقام استقصا و جمع آوری کامل فضائل حضرت ابالفضل علیه السلام نیستیم، چرا که چنین چیزی در حوصله ی دوستان اهل بیت (علیهم السلام) نیست و موجب تطویل خواهد شد، و همین اندازه در بیان شخصیّت قمربنی هاشم (علیه السلام) کافیست که بدانیم بعد از معصومین (علیهم السلام) احدی به مقام حضرت اباالفضل (علیه السلام) نمی رسد، و نرسیده است، و او برای امام حسین علیه السلام، همانند پدرش امیرالمؤمنین برای رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) بوده است، که از هیچ چیزی برای دفاع از او دریغ نداشته، و همانند پدر خود بارها آرزوی شهادت می‌نموده و امام حسین (علیه السلام) می‌فرموده: تو علمدار من هستی و اگر کشته شوی لشگر من منهزم می‌شوند. #مطالعه_کنیم 🟡 کانال #سرباز_ولایت در ایتا ˙·٠•●♥ ♥●•٠· @sarbaz_velayat_255 @sarbaz_velayat_255 ˙·٠•●♥ ♥●•٠·

🟨 #کتاب #عبد_صالح 🟨 #پارت ۱۵ از این رو روز قیامت [ به فرموده ی امام سجاد (علیه السلام) ] همه ی شهدا غبطه ی مقام اباالفضل (علیه السلام) را می‌خورند و خداوند در قیامت همانند جعفر عموی رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) دو بال به او عطا می‌فرماید – به جای دست‌هایی که از او قطع گردیده – و بالای سر اهل محشر پرواز می‌نماید. [۱] از سویی باید اذعان نمود که فداکاری‌های حضرت اباالفضل تنها به خاطر شجاعت او نبوده بلکه به خاطر ایمان قویّ و محبّت او به خدا و رسول او، و خاندان نبوّت (علیهم السلام) بوده، و همه ی خصال نیک در او جمع شده بوده، و عاشق شهادت و لقای پروردگار خود بوده است، از این رو در زیارت مأثوره ی او آمده: «السلام علیک أیّها العبد الصالح المطیع لله و لرسوله و لأمیرالمؤمنین و الحسن و الحسین (علیهم السلام).... » [۲] و از این فراز زیارت ظاهر می‌شود که مقام عبودیّت او، که بالاترین مقام یک مؤمن است، به خاطر اطاعت خالصانه ی او از خدا و رسول او و امیرالمؤمنین و امام حسن و امام حسین (علیهم السلام) بوده، و او همانند پدر خود امیرالمؤمنین (علیه السلام) سر تا پا مطیع برادر و امام خود بوده است، و در تاریخ کربلا احدی نقل نکرده که حضرت اباالفضل اظهار نظر و حتی پیشنهادی به برادر خود داده باشد، بلکه تنها منتظر دستور او بوده است، و این بالاترین مقام یک مؤمن است، و ما فراوان دیده ایم که افرادی اهل عبادت و تهجّد و مقیّد به آداب دین بوده اند، و لکن در اطاعت از امام خود کوتاهی کرده اند و یا نظری غیر از نظر امام خود داشته اند، و این بزرگترین مشکل امّت‌های پیشین و این امّت بوده و هست، أعاذنا الله سبحانه عن ذلک و لا حول و لا قوّة إلّا بالله العلیّ العظیم. #مطالعه_کنیم 🟡 کانال #سرباز_ولایت در ایتا ˙·٠•●♥ ♥●•٠· @sarbaz_velayat_255 @sarbaz_velayat_255 ˙·٠•●♥ ♥●•٠·

🟨 #کتاب #عبد_صالح 🟨 #پارت ۱۶ اجمالی از بیوگرافی حضرت اباالفضل العباس (علیه السلام) نام: عبّاس از عبوست به معنای خشونت و خشم در مقابل اهل باطل است و یا اشاره ای به شجاعت و دلیر مردی او است، چرا که اهل لغت گفته اند عبّاس یکی از نام‌های شیر است. نام پدر: علی بن ابیطالب وصیّ رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) آن مرد نامی و یگانه و شجاعی که ملقّب به « بطل الإسلام» می‌باشد. نام مادر: فاطمه دختر حِزام بن خالد بن ربیعه [ ازشجاعان معروف عرب] و کنیه ی او أمّ البنین است. کنیه: ابوالفضل [و این کنیه دلالت بر شرافت نسب و فضیلت او دارد، نه این که فرزندی به نام فضل داشته باشد] بنابراین کنیه او، دلالت بر شخصیّت والای او دارد، چنان که کنیه پدر او نیز ابوالفضائل است. القاب او: قمر بنی هاشم، عبدصالح، قمرالعشیرة، ساقی العطاشا، باب الحوائج، اسدالأسود است. تاریخ ولادت: چهارم و یا هشتم ماه شعبان، سال بیست و ششم هجری. تاریخ شهادت: دهم محرّم سال شصت و یکم هجری. علّت شهادت: سقّایی برای اطفال تشنه ودفاع از امام و برادر خود حضرت سیّدالشهدا (علیهماالسلام) #مطالعه_کنیم 🟡 کانال #سرباز_ولایت در ایتا ˙·٠•●♥ ♥●•٠· @sarbaz_velayat_255 @sarbaz_velayat_255 ˙·٠•●♥ ♥●•٠·

🟨 #کتاب #عبد_صالح 🟨 #پارت ۱۷ مدّت عمر شریف او: سی و چهار سال بوده است. قاتل او: حکیم بن طفیل طائی و زیدبن رُقاد جنبی، لعنت خدا و رسول و جن و انس وملائکه بر آنان باد. [۱] فرزندان او: محمّد و عبدالله [عبیدالله]. همسر او: «لُبابة» دختر عبیدالله بن عباس بن عبدالمطلب بوده است. و برادران مادری او: عبدالله، جعفر و عثمان نام داشته اند، و همان گونه که خواهد آمد، همگی در کربلا، خود را فدای برادر خویش حضرت اباعبدالله الحسین (علیهم السلام) نمودند و حضرت عباس هنگامی که دید همه بنی هاشم کشته شده اند، به این سه برادر خود فرمود: « شما که فرزندی ندارید قبل از من به میدان بروید» و سپس خود برای سقایی به امر برادر به میدان رفت و به شهادت رسید. فرزندان و ذریّه ی او: در کتاب «سرّ السلسلة العلویة» از ابی نصر بخاری آمده که تا سال ۲۲۷ هجری ذریّه او شماره شده و به ۳۷۰ نفر رسیده است که ۱۴۰ نفر آنان مرد و ۲۳۰ نفر آنان زن بوده اند. [۲] برخی از محققین گفته اند: در بین ذریّه ی حضرت عباس (علیه السلام) افراد مجاهد و دانشمند و ادیب و شاعر، فراوان بوده و هر کدام دارای شخصیّت بوده اند، و از آنان است: عالم جلیل القدر، حمزة بن قاسم بن علی بن حمزة بن حسن ابن عبیدالله ابن عباس ابن علی بن أبی طالب (علیهم السلام) معروف به ابویعلی، او عالمی جلیل القدر و صاحب مؤلّفات زیادی است، و قبر او در چهار فرسخی حلّه است. [۳] ---------- [۱]: حاشیه ی لهوف، ص۱۴۸. [۲]: الکلینی و الکافی، ص۸۰. [۳]: معجم رجال الحدیث للسیّد الخوئی ج۶/۲۷۶. #مطالعه_کنیم 🟡 کانال #سرباز_ولایت در ایتا ˙·٠•●♥ ♥●•٠· @sarbaz_velayat_255 @sarbaz_velayat_255 ˙·٠•●♥ ♥●•٠·

🟨 #کتاب #عبد_صالح 🟨 #پارت ۱۸ مؤلّف گوید: برای اطلاع بیشتر به کتاب «مقاتل الطالبین» ص۴۳۶ و ص۴۴۵ و ص۴۴۸ و ص۴۵۸ مراجعه شود. و اما کنیه و لقب معروف او، ابوالفضل و باب الحوائج است که دلات برشخصیت والای او دارد، و ما در پایان این کتاب بخشی از کرامات آن بزرگوار را به این مناسبت ذکر می‌کنیم و از خداوند می‌خواهیم که او ما را مشمول عنایات و کرامات آن حضرت قرار بدهد، إن شاء الله. فرزندان امیرالمؤمنین علّی بن ابیطالب (علیهما السلام) مرحوم شیخ مفید در کتاب ارشاد می‌فرماید: فرزندان امیرالمؤمنین (علیه السلام) ذکوراً و اناثاً بیست و هفت نفر بوده اند: حسن، حسین، زینب کبرا، زینب صغرا که به او امّ کلثوم گفته می‌شده – و مادر این‌ها حضرت فاطمه سیّده ی زن‌های عالم دختر رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) بوده است. و نیز محمّد حنفیّه مکنّای به ابوالقاسم، که مادر او خوله دختر جعفربن قیس حنفیّه بوده است، و عمر و رقیّه، که با همدیگر به دنیا آمده اند، و مادرشان اُمّ حبیب دختر ربیعه بوده است، و عباس و جعفر و عثمان و عبدالله که با برادرشان امام حسین (علیه السلام) در کربلا شهید شدند، و مادرشان فاطمه ی کلابیّه معروف به امّ البنین دختر حزام بن خالد بن دارم بوده است. و نیز محمّداصغرمکنّای به ابوبکر و عبیدالله، که اینان نیز با برادرشان امام حسین (علیه السلام) در کربلا به شهادت رسیدند، و مادرشان لیلا بنت مسعود دارمیّة است، و یحیی که مادرش اسماء بنت عمیس خثعمیّه می‌باشد. و امّ الحسن و رمله، که مادرشان امّ سعید دختر عروة بن مسعود ثقفی بوده است. #مطالعه_کنیم 🟡 کانال #سرباز_ولایت در ایتا ˙·٠•●♥ ♥●•٠· @sarbaz_velayat_255 @sarbaz_velayat_255 ˙·٠•●♥ ♥●•٠·

🟨 #کتاب #عبد_صالح 🟨 #پارت ۱۹ و نیز نفیسه و زینب صغرا و رقیّه صغرا و امّ هانی و امّ کرام و جمانة – مکنّای به امّ جعفر، و امّ سلمه و میمونه و خدیجه و فاطمه، که از مادران گوناگونی به دنیا آمده اند. سپس گوید: برخی از علمای شیعه گویند: حضرت فاطمه زهرا (علیهاالسلام) فرزندی داشته که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) او را قبل از تولد محسن نامیده است، و او در شکم مادر [ در اثر فشار در، توسط عمربن خطّاب] از دنیا رفته و سقط شده است، و با این فرزند، امیرالمؤمنین (علیه السلام) بیست و هشت فرزند داشته است و الله اعلم. [۱] مؤلّف گوید: مرحوم شیخ مفید (رضوان الله علیه) به طور قطع حضرت محسن (علیه السلام) را از فرزندان امیرالمؤمنین (علیه السلام) ندانسته است، و لکن به نظر می‌رسد که روایات درباره ی سقط او در ماجرای احراق باب خانه ی فاطمه (علیهاالسلام) متواتر و قطعی است، و از مثل مرحوم شیخ مفید بعید است که روایات مربوط به سقط حضرت محسن را ندیده باشد و یا اعتبار آن‌ها را نپذیرفته باشد!! والله العالم. امّ البنین مادر حضرت عباس (علیه السلام) مسعودی در کتاب «التبنّی و الاشراف» گوید: مادر عباس بن علی (علیهماالسلام) [فاطمه کلابیه معروف به] اُمّ البنین دختر حزام بن خالد بن ربیعه بوده است. [۲] و در کتاب « مناقب ابن شهر آشوب» از کتاب «قوت القلوب» نقل شده که امیرالمؤمنین (علیه السلام) در حیات فاطمه (علیهماالسلام) با هیچ زنی ازدواج نکرد، و بعد از وفات و شهادت فاطمه (علیهاالسلام) و گذشتن نه روز، با زن‌هایی ازدواج نموده، و آنان ده نفر بوده اند [که به تدریج آن حضرت با آنان ازدواج نموده است] ونام‌های آنان به شرح ذیل است: ۱ اُمامه فرزند زینب دختر رسول خدا (صلی الله علیه وآله و سلّم)، ۲ اسماء بنت عمیس، ۳ لیلا ی تمیمیّة ۴ اُمّ البنین کلابیّه، و این چهار زن بعد از شهادت آن حضرت با کسی ازدواج نکردند. ---------- [۱]: ارشاد مفید، ج۱/۳۵۳. [۲]: التنبیه و الاشراف، ص۲۵۸. #مطالعه_کنیم 🟡 کانال #سرباز_ولایت در ایتا ˙·٠•●♥ ♥●•٠· @sarbaz_velayat_255 @sarbaz_velayat_255 ˙·٠•●♥ ♥●•٠·

🟨 #کتاب #عبد_صالح 🟨 #پارت ۲۰ و از آن حضرت روایت شده که همسران پیامبر و وصیّ او نباید بعد از آنان با کسی ازدواج نمایند. [۳] مرحوم علّامه سیدمحسن امین در کتاب «لواعج الإشجان» گوید: هنگامی که حضرت عباس در روز عاشورا دید که از خاندان نبوّت فراوان کشته شدند، به برادران پدر و مادری خود، عبدالله و جعفر و عثمان که همگی از امّ البنین بودند، فرمود: « شما زودتر به میدان بروید تا من ببینم حق خدا و رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) را رعایت کرده اید، از سویی شما فرزندی ندارید». از این رو نخست عبدالله که بیست و پنج سال داشت به میدان رفت و سپس بقیّه به میدان رفتند تا همگی شهید شدندن، [ و آنان مانند برادرشان، جوانان شجاعی بودند]. [۱] و در کتاب عمدة الطالب روایت شده که امیرالمؤمنین (علیه السلام) [بعدازشهادت حضرت زهرا (علیهاالسلام) به برادر خود عقیل – که از انساب عرب آگاهی داشت – فرمود: «بنگر زنی از فرزندان شجاع عرب را برای من پیدا کن، تا با او ازدواج نمایم، و برای من فرزند شجاعی به دنیا بیاورد» و عقیل به آن حضرت گفت: با فاطمه ی کلابیّه ازدواج کن که فرزند شجاع ترین عرب می‌باشد. [۲] مرحوم علاّمه ی مجلسی در کتاب شریف بحارالأنوار از امالی صدوق نقل نموده که روزی حضرت زین العابدین (علیه السلام) به عبیدالله بن عباس نظر نمود و اشک او جاری شد، و فرمود: هیچ روزی برای رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) از روز جنگ احد سخت تر نبود که در آن جنگ عموی او حضرت حمزة بن عبدالمطلب اسدالله و اسد رسوله به شهادت رسید، و پس از آن، روز جنگ موته بود، که در آن نیز عموی رسول خدا (صلی الله علیه وآله و سلّم) جعفربن ابی طالب شهید شد. ---------- [۳]: ح بحارالأنوار، ج۴۲/۹۲ مناقب آل ابی طالب، ج۳/۹۰. [۱]: لوعج الأشجان، ص۱۷۸. [۲]: عمدةالطالب، ص۳۵۷. #مطالعه_کنیم 🟡 کانال #سرباز_ولایت در ایتا ˙·٠•●♥ ♥●•٠· @sarbaz_velayat_255 @sarbaz_velayat_255 ˙·٠•●♥ ♥●•٠·

🟨 #کتاب #عبد_صالح 🟨 #پارت ۲۱ سپس فرمود: و هیچ روزی سخت تر از روز عاشورا ی امام حسین (علیه السلام) در کربلا نبود که سی هزار نفر برای کشتن آن حضرت جمع شده بودند، و خود را از این امّت می‌دانستند و همگی با کشتن فرزند پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) به خداوند تقرّب می‌جستند و هر چه آن حضرت آنان را نصیحت می‌نمود و بیاد خدا می‌آورد، نمی پذیرفتند، تا این که او را مظلومانه از روی دشمنی به شهادت رساندند. سپس فرمود: «رحم الله العبّاس» خدا رحمت کند عمویم عباس را که جان خود را فدای برادر خویش نمود و دست‌های او قطع شد، و خداوند به جای آن‌ها در بهشت دو بال به او عطا می‌کند، تا با ملائکه پرواز نماید، همان گونه که به جعفربن ابی طالب (علیه السلام) دو بال عطا نمود. سپس فرمود: عمویم عبّاس نزد خداوند تبارک و تعالی منزلتی دارد که همه ی شهدا در قیامت غبطه ی او را می‌خورند. [۳] ودر کتاب «الأنوارالعلویّه» شیخ جعفر نقدی از امام باقر (علیه السلام) نقل شده که فرمود: زیدبن رُقاد و حکیم بن طفیل طائی، عباس بن علی (علیهماالسلام) را کشتند، و همواره امّ البنین که چهار فرزند او در کربلا کشته شده بودند به بقیع می‌آمد، و آن چنان گریان می‌شد که مردم گرد او جمع می‌شدند، و مروان حکم نیز که دشمن خاندان نبوّت بود می‌آمد و به خاطر امّ البنین گریه می‌کرد. ---------- [۳]: بحارالأنوار، ج۲۲/۲۷۴، امالی صدوق، ص۲۷۷، خصال، ج۱/۳۷. #مطالعه_کنیم 🟡 کانال #سرباز_ولایت در ایتا ˙·٠•●♥ ♥●•٠· @sarbaz_velayat_255 @sarbaz_velayat_255 ˙·٠•●♥ ♥●•٠·