چشمامو بسته بودم داشتم فکر می کردم یهو اون دیدار اول با حرم امام کاظم و امام جواد اومد تو ذهنم وقتی ما رسیدیم شب بود تقریبا یکی دو تا ساعتی تا اذان صبح مونده بود به ما گفتن گوشی و کیف نمی تونین ببرین داخل من هیچی همراه خودم نبردم ولی یکی از اقوام این حرفو نفهمیده بودن و کیف و... همراهشون بود وقتی رفتم داخل بعد از قسمت اول که میگشتن ما رو با یه صفحه فوق العاده مواجه شدم خیلی خیلی حس خوبی داشت می خواستم همون لحظه براتون عکس بگیرم ولی گوشیم نبود با گوشی اون بنده خدا عکس گرفتم و چه عکسی شد📷 بعد دیگه رفتیم گوشی رو تحویل دادیم و رفتیم داخل اگه بدونین چه حس و حالی داشت... ♥️ و اگه بدونین چقدر دلم تنگ شده واسه اون حسه... :) خلاصه رفتم داخل خود حرم انگاری از در بهشت رفتم تو یه موج بزرگ از انرژی مثبت بود اونجا اصلا تصور همچین چیزی رو نداشتم، اصلا، تصورم این بود که اونجا هم حس و حال خودش رو داره مثل حرم های دیگه ولی توی این سفر به این نتیجه رسیدم که هر کدوم از حرم ها کلا یه حال و هوای جدا گونه دارن برا خودشون که کم کم همه رو می گم واسه تون؛ رفتم تو آروم آروم راه رو پیدا کردم رفتم که برم زیارت وارد یه جایی تقریبا راهرو مانند (بزرگ تر) شدم که سمت چپش ضریح بود وقتی رفتم اونجا کنار خود ضریح خلوت بود خیلی خلوت شاید کلا کنار ضریح بیشتر از ٢٠، ٣٠ تا آدم نبود ضریحشون خیلی خوشگل بود، خیلی با اینکه خیلی خسته بودم ولی اولین بار بود که اونجور حس خوبی رو دریافت می کردم اصلا دلم نمی خواست از اونجا دور بشم رفتم نشستم کنار در و یه چند دقیقه فقط نگاهشون کردم با لبخند 😍 حرف زدن باهاشون یه حس توصیف نشدنی داشت از ته ته دلم برای همه تون آرزو می کنم همه ی چیزایی که گفتم رو تجربه کنین 🌱😁 و مطمئنم همه ی اینا رو که الان گفتم با اون چیزی که قراره تجربه کنین خیلی فرق داره قراره خیلی بهتر باشه 🌸 بهتره از اون چیزی که فکرشو بکنین ✨ #کاظمین #اولین_سفر_کربلا #خاطره