#رمان_شهدایی❤ #بدون_تو_هرگز🧡 #قسمت_سی_وهفتم💛 اطلاعات علمي و سابقه کاري... چیزی بود که با خبر بودنش جاي تعجب زیادي نداشت، هر چی جلوتر می رفتم حدس هام از شک به یقین نزدیک تر می شد؛ فقط یه چیز از ذهنم مي گذشت... - چرا بابا؟ چرا؟ توي دانشگاه و بخش، مرتب از سوي اساتید و دانشجوها تشويق مي شدم و همچنان با قدرت پیش می رفتم و براي کسب علم و تجربه تلاش می کردم. بالاخره زمان حضور رسمي من، در اولین عمل فرارسید... اون هم کنار یکي از بهترین جراحهاي بيمارستان. همه چیز فوق العاده به نظر مي رسيد... تا اینکه وارد رختکن اتاق عمل شدم... رختکن جدا بود؛ اما آستین لباس کوتاه بود، یقه هفت ورودي اتاق عمل هم براي شستن دستها و پوشیدن لباس اصلي یکي. چند لحظه توي ورودي ايستادم و به سالن و راهروهاي داخلي که در اتاق هاي عمل بهش باز مي شد نگاه کردم... حتي پرستار اتاق عمل و شخصي که لباس رو تن پزشک مي کرد، مرد بود... برگشتم داخل و نشستم روی صندلی رختکن... حضور شیطان و نزدیک شدنش رو بهم حس مي کردم... - اونها که مسلمان نیستن. تو یه پزشکي، این حرف ها و فکرها چیه؟ براي چي تردید کردي؟ حالا مگه چه اتفاقي مي افته! اگر بد بود که پدرت، تو رو به اینجا نمي فرستاد خواست خدا این بوده که بیا اینجا... اگر خدا نمي خواست شرایط رو طور دیگه اي ترتيب ميداد، خدا که ميدونست تویه پزشکي؛ ولي اگر الان نري توي اتاق عمل ميدوني چي ميشه؟ چه عواقبي در برداره؟ این موقعیتي رو که پدر شهیدت برات مهیا کرده، سر یه چیز بی ارزش از دست نده. شیطان با همه قوا بهم حمله کرده بود. حس مي کردم دارم زیر فشارش له میشم! سرم رو پایین انداختم و صورتم رو گرفتم توی دستم... - بابا! تو یه مسلمان شهید دختر مسلمان محجبه ات رو... من رو کجا فرستادي؟ آتش جنگ عظیمي که در وجودم شکل گرفته بود وحشتناک شعله می کشید. چشم هام رو بستم... - خدایا! توکل به خودت! یازهرا دستم رو بگیر... از جا بلند شدم و رفتم بیرون. از تلفن بیرون اتاق عمل تماس گرفتم..... پرستار از داخل گوشی رو برداشت... از جراح اصلي عذرخواهی کردم و گفتم شرایط براي ورود به خانم مسلمان به اتاق عمل، مناسب نیست و... از دید همه، این یه حرکت مسخره و ═✧❁🌷❁✧┄ @dyareeshgh ═✧❁🌷❁✧┄