برادر احمد سلام! امروز ۴۲ سال از هجرتِ بی‌بازگشت تو و همراهانت می‌گذرد. نمی‌دانم الان در کجای این جهان محبوس هستید و از لابلای میله‌های کدام زندان، ناله‌هایتان به کهکشان بلند است. اصلا نمی‌دانم آیا هستید یا مثل ما نیستید! پرونده اسارت شما، پرونده‌ای عجیب است. در طول این پرونده، شش دولت در ایران ما، آمدند و رفتند و رسماً از شما چیزی نگفتند و حتی دشمنی که مرموزانه ۴۲ سال لام تا کام حرفی از شما حرفی به میان نیاورد. فقط زحمت وزارت امور خارجه ما این شده که در ۱۴ تیرماه هر سال در پیامی تکراری و کلیشه‌ای سالگرد اسارت شما را یادآوری و مسئولیت آن را متوجه رژیم صهیونیستی کند. همین! من، تو را و آن نان و نمکی که در جبهه مریوان به کام من و دوستانم چشاندی فراموش نمی‌کنم و تا هستم بسیجی‌ پا به رکاب تو و به یادت و منتظرت خواهم ماند. ای وای بر اسیری، کز یاد رفته باشد در دام مانده باشد، صیاد رفته باشد از آه دردناکی سازم خبر دلت را روزی که کوه صبرم، بر باد رفته باشد رحم است بر اسیری، کز گرد دام زلفت با صد امیدواری، ناشاد رفته باشد شادم که از رقیبان دامن کشان گذشتی گو مشت خاک ما هم، بر باد رفته باشد آه از دمی که تنها با داغ او چو لاله در خون نشسته باشم، چون باد رفته باشد خونش به تیغ حسرت یارب حلال بادا صیدی که از کمندت، آزاد رفته باشد پرشور از حزین است امروز کوه و صحرا مجنون گذشته باشد، فرهاد رفته باشد "حزین لاهیجی" #علی_رستمی #احمد_متوسلیان #جبهة_المقاومة_الاسلامية https://eitaa.com/joinchat/2249458362Cf790b32c92 🔹با این لينك به کتیبه‌ی درد(صفحه‌ی علی‌رستمی) بپیوندید