اُقتُلُونی اُقتُلُونی یا ثِقات اِنَّ فِی قَتلی حَیاتاََ فی حَیات لشکر ۳۲ انصارالحسین علیه‌السلام همدان آماده حرکت به سمت غرب کشور برای شرکت در عملیات بیت‌المقدس۲ در ماووت کردستان عراق بود. اواسط آذرماه ۱۳۶۶ در آخرین روزهای حضور گردان شهر اسدآباد در اردوگاه شهید مدنی دزفول، مرتضی شعبانی قبل از نماز، مثل همیشه اذان گفت؛ اذان غمگنانه و سوزناک او، مقدمه‌ی نماز جماعت به امامت حاج علی شعبانی و بعد سخنرانی دکتر صادق آینه‌وند شد. پس از نماز، دکتر آینه‌وند دست به دامن مولانا جلال‌الدین در مثنوی شد و با خواندن این اشعار از همه گردان اشک گرفت. تو مکن تهدید از کشتن که من تشنهٔ زارم به خون خویشتن عاشقان را هر زمانی مردنیست مردن عشاق خود یک نوع نیست او دو صد جان دارد از جان هدی وآن دوصد را می‌کند هر دم فدی هر یکی جان را ستاند ده بها از نبی خوان عشرة امثالها گر بریزد خون من آن دوست‌رو پای‌کوبان جان برافشانم برو آزمودم مرگ من در زندگیست چون رهم زین زندگی پایندگیست اقتلونی اقتلونی یا ثقات ان فی قتلی حیاتا فی حیات یا منیر الخد یا روح البقا اجتذب روحی وجد لی باللقا پارسی گو گرچه تازی خوشترست عشق را خود صد زبان دیگرست # پی‌نوشت: 🔹دکتر صادق آئینه‌وند(۱۳۳۰ روستای قلعه امیرخان تویسرکان_ ۱۳۹۴تهران) استاد دانشگاه چهرۀ ماندگار تاریخ در سال ۱۳۸۵ 🔹شهیدمرتضی شعبانی (۱۳۳۰اسدآباد) فرمانده گروهان که پشت جبهه آهنگر بود و ۳۰دی۱۳۶۶ در ماووت به شهادت رسید #علی_رستمی #شهید_مرتضی_شعبانی #دکتر_صادق_آینه_وند https://eitaa.com/joinchat/2249458362Cf790b32c92 🔹با این لينك به کتیبه‌ی درد(صفحه‌ی علی‌رستمی) بپیوندید

برادر احمد سلام! امروز ۴۲ سال از هجرتِ بی‌بازگشت تو و همراهانت می‌گذرد. نمی‌دانم الان در کجای این جهان محبوس هستید و از لابلای میله‌های کدام زندان، ناله‌هایتان به کهکشان بلند است. اصلا نمی‌دانم آیا هستید یا مثل ما نیستید! پرونده اسارت شما، پرونده‌ای عجیب است. در طول این پرونده، شش دولت در ایران ما، آمدند و رفتند و رسماً از شما چیزی نگفتند و حتی دشمنی که مرموزانه ۴۲ سال لام تا کام حرفی از شما حرفی به میان نیاورد. فقط زحمت وزارت امور خارجه ما این شده که در ۱۴ تیرماه هر سال در پیامی تکراری و کلیشه‌ای سالگرد اسارت شما را یادآوری و مسئولیت آن را متوجه رژیم صهیونیستی کند. همین! من، تو را و آن نان و نمکی که در جبهه مریوان به کام من و دوستانم چشاندی فراموش نمی‌کنم و تا هستم بسیجی‌ پا به رکاب تو و به یادت و منتظرت خواهم ماند. ای وای بر اسیری، کز یاد رفته باشد در دام مانده باشد، صیاد رفته باشد از آه دردناکی سازم خبر دلت را روزی که کوه صبرم، بر باد رفته باشد رحم است بر اسیری، کز گرد دام زلفت با صد امیدواری، ناشاد رفته باشد شادم که از رقیبان دامن کشان گذشتی گو مشت خاک ما هم، بر باد رفته باشد آه از دمی که تنها با داغ او چو لاله در خون نشسته باشم، چون باد رفته باشد خونش به تیغ حسرت یارب حلال بادا صیدی که از کمندت، آزاد رفته باشد پرشور از حزین است امروز کوه و صحرا مجنون گذشته باشد، فرهاد رفته باشد "حزین لاهیجی" #علی_رستمی #احمد_متوسلیان #جبهة_المقاومة_الاسلامية https://eitaa.com/joinchat/2249458362Cf790b32c92 🔹با این لينك به کتیبه‌ی درد(صفحه‌ی علی‌رستمی) بپیوندید

شعر ایرج میرزا دربارۀ شهادت حضرت علی‌اکبر(ع) رسم است هر که داغ جوان دید، دوستان رأفت برند حالت آن داغ دیده را یک دوست زیر بازوی او گیرد از وفا وان یک ز چهره پاک کند اشک دیده را آن دیگری برو بفشاند گلاب و شهد تا تقویت کند دل محنت کشیده را یک جمع دعوتش به گل و بوستان کند تا برکنندش از دل، خارِ خلیده را جمع دگر برای تسلای او دهند شرح سیاهکاری چرخِ خمیده را القصّه! هر کسی به طریقی ز روی مهر تسکین دهد مصیبتِ بر وی رسیده را آیا که داد تسلیت خاطرِ حسین چون دید نعش اکبر در خون تپیده را؟ آیا که غمگساری و اندُه بری نمود لیلای داغ دیدۀ زحمت کشیده را؟ بعد از پسر، دل پدر آماج تیر شد آتش زدند لانۀ مرغ پریده را +__________________+ علامه طباطبایی: کاش ایرج میرزا این بیت را به من می‌داد، من تفسیر المیزان را به او می‌دادم! #علی_رستمی #ایرج_میرزا #علامه_طباطبایی #سید_جواد_علوی_بروجردی https://eitaa.com/joinchat/2249458362Cf790b32c92 🔹با این لينك به کتیبه‌ی درد(صفحه‌ی علی‌رستمی) بپیوندید

نوحه‌ی شور هیات شیخداد بر اساس استقبال غزلی از مولانا ثواب اشک‌های ریخته‌شده در ذکر این مصیبت، تقدیم شود به روح پاک مجاهدین شهید شهر اسدآباد در عملیات جزیره مجنون در این روز، ۶محرم‌الحرام۱۴۰۷ (برابر با ۲۰شهریور۱۳۶۵) 💠شهیدان؛ بهروز عبادی، اللهم‌صل‌علی‌محمدوآل‌محمد جلیل زارع، اللهم‌صل‌علی‌محمدوآل‌محمد حاج الله‌رضا هنری، اللهم‌صل‌علی‌محمدوآل‌محمد نصرت‌الله رضایی، اللهم‌صل‌علی‌محمدوآل‌محمد شکرعلی نجفی، اللهم‌صل‌علی‌محمدوآل‌محمد “جان من است او، هی مزنیدش آن من است او، هی مزنیدش” سنگ نیارید، تیغ نبارید آینه است او، چون شکنیدش آینه یعنی، صورت و معنی جلوه‌ی ساقی، صوت مغنی این بدن کیست؟ بوی تن کیست؟ خسته و خونین، پیرهن کیست؟ این تن مولاست، یوسف زهراست تشنه و تنهاست، سر مبریدش پای مکوبید، ای سم اسبان تاب ندارد، این تن عریان راه مبندید، خیل تماشا اسب نتازید، بر تن مولا های جماعت! باده بدست‌اید نامه نوشتید، عهد شکستید ما و دل تنگ، خصم بد آهنگ طعنه و شمشیر هلهله و سنگ با تو چه کردند، خرقه و اطلس؟ زهد ریایی جهل مقدس! جهل جماعت، باز ترا کشت برده به یغما،‌ خاتم و انگشت #شهاب_الدین_موسوی #علی_رستمی https://eitaa.com/joinchat/2249458362Cf790b32c92 🔹با این لينك به کتیبه‌ی درد(صفحه‌ی علی‌رستمی) بپیوندید

الله‌رضا هنری متولد ۱۳۴۵روستای خنداب از توابع شهرستان اسدآباد استان همدان در کودکی پدرش را از دست داد و به همراه دو برادرش زندگی را به سختی و مدرسه را به راحتی گذراندند. با آنکه از سال ۱۳۶۱ حضور مداومی در جبهه‌های جنگ داشت، با این حال در درس و مشق موفق بود و این موفقیت شاید یکی از دلایل انتخاب او به عنوان مجاهد نمونه برای تشرف به سفر حج و بیت‌الله الحرام در ذیحجه ۱۳۶۴ شد. جناب آقای دکتر یدالله هنری مجموعه یادداشت‌های برادر بسیجی‌اش، شهید حاج الله‌رضا را به همراه تعدادی خاطره از دوستانِ نزدیک و در دسترس در سال ۱۳۸۳ در کتابی به نام "گمشده‌مجنون" در نشر شاهد به چاپ رساند و به توصیه من و برخی از دیگر دوستان قرار شد این کتاب با افزوده شدن خاطرات مکتوم و نانوشته‌ها در اسرع وقت به چاپ برسد. سخن کوتاه: از همه دوستان، همرزمان، معلمان، همسایگان و فامیل‌ها تقاضا دارم (با ارسال خاطره، سند، عکس، دستنوشته) دکتر هنری را در تکمیل این کتاب یاری نمایند و نام کوچکترین حاجی مجاهد شهید استان همدان را جاودانه‌تر سازند. #علی_رستمی #شهید_حاج_الله_رضا_هنری #گمشده_مجنون #یدالله_هنری https://eitaa.com/joinchat/2249458362Cf790b32c92