📷#تصویر_باز_شود ... 🌷با خودت هیچ گفته ای یک بار دختر نازدانه ای داری؟💔 🌷بین این سوره های زندگی ات #کوثر عاشقانه ای داری؟ 🌷با خودت فکر کرده ای اصلاً دخترت هم به خواب محتاج است؟😓 🌷تا که از خواب می پرد شب ها به یک آغوش ناب محتاج است؟😔💔 "کوثـر" نازدانه شهید

💢 #حرف_آخر #لیله_القدری_بنام_فاطمه ۱۰ دنیا به تدبیر و فرماندهیِ #کوثرِ عالم به سمت سرنوشتی باشکوه، به پیش می‌رود! سهم ما در این سیرِ تاریخی، چه می‌تواند باشد؟ @mhdaveett

🔸محمودرضا جوانی بود #پرکار و فعال مثل همه ی شهدای دیگر و نیک می دانست که بهشت🌸 را به بها میدهند، نه بهانه❌ همان رزمنده ی بدون مرزی که خود را به #شامِ_بلا و به قول خودش به مطلع آخرالزمانی وعده ی ظهور رساند. 🔹میگفت: شام میدان عجیبی است، #نقطه ی شروع حرکت ابناء ابوسفیان ملعون است. آری! #محمودرضای دهه ی شصتی، بین پیوستن به صف عاشوراییان👥 و گریختن از معرکه ی #جهاد، پیوستن به صف عاشوراییان را انتخاب کرد و بین شهادت🌷 دور از وطن و در آغوش کشیدن دخترکش #کوثر ⇜شهادت را ⇜مبارزه را ⇜ #قهرمان یک ملت بودن را ⇜جوانمرد♥️ بودن را... ↫و چه انتخاب #سخت و نفسگیری.!! #شهید_محمودرضا_بیضایی #شهید_مدافع_حرم 🌷 🌹🍃🌹🍃صلوات 🍃🌹صلوات @seedammar #هادی_دلها_ابراهیم_هادی #گروه_جهادی_فرهنگی_شهید_ابراهیم_هادی

وقتی تماس می‌گرفت، بعد از دوسه کلمه احوال‌پرسی، معمولا اولین حرفش دخترش بود. با آب و تاب تعریف می‌کرد که #کوثر چقدر بزرگ شده و چه کار‌های جدیدی انجام می‌دهد. به دوستان خودش هم که زنگ می‌زد، اگر دختر داشتند، با آن‌ها درباره اینکه «دختر من بهتر است یا دختر تو» بحث می‌کرد. عشق «محمودرضا» به دخترش، مثل عشق همه‌ی پدر‌ها به دخترشان بود، اما محمودرضا پُز دخترش را زیاد می‌داد. یک‌بار در شهرک شهید محلاتی قرار گذاشته بودیم. آمد دنبالم و راه افتادیم سمت #اسلامشهر ... توی راه گفت: کوثر را برده آتلیه و ازش عکس گرفته. مرتب درباره‌ ماجرای آن روز و عکاسی رفتنشان گفت. وقتی رسیدیم اسلامشهر، جلوی یکی از دستگاه‌های خودپرداز نگه داشت. پیاده شد. رفت پول گرفت و آمد، تا نشست توی ماشین گفت: «اصلا بگذار عکس‌ها را نشانت بدهم» ماشین را خاموش کرد. لپ‌تاپش را از کیفش بیرون آورد و عکس‌های کوثر را یکی‌یکی نشانم داد . درباره بعضی هایشان خیلی توضیح داد و با دیدن بعضی هایشان هم می‌زد زیر خنده. شبی که برای استقبال از پیکر محمودرضا رفتیم اسلامشهر، در منزل پدرخانمش جلسه‌ای بود، چند نفر از مسئولان یگانی که محمودرضا در آن مشغول خدمت بود هم آن‌جا حاضر بودند. یکی از همان برادران به من گفت: «محمودرضا رفتنش این دفعه، با دفعات قبل فرق داشت . وقتی داشت می‌رفت، پیش من هم آمد و گفت: فلانی این دفعه از کوثر دل بریده‌ام و می‌روم. دیگر مثل همیشه شوخی و بگوبخند نمی‌کرد و حالش متفاوت بود. راوی: احمدرضا بیضائی (برادر شهید) #شهیدمحمودرضابیضایی #خاطرات_شهدا #روایت_عشق